What Is Geopolitics and Why Does It Matter?

Ronald J. Granieri, Orbis 59 (4) July 29, 2015: 491-504.

[Translated] 

Lantawa si Granieri sa iyang lektura hitungod ani diri: https://www.youtube.com/watch?v=ECzi-bHA4jk&feature=youtu.be&fbclid=IwAR25HlM_ixte4TfsJOjMWFBlZKjcDfNyfbiTRq4h15CdW6l4_d8Pd-5XoqA

PASIUNA SA TAGASALIN

Unsay relasyon sa terapeutikong pilosopiya sa geopolitika?  Ang tibuok natad sa geopolitika kay ang tibuok natad sa pinulungan. Panoramikong panlantaw ang kananglan sa geopolitika og diha mosulod ang übersichtliche Darstellung. Tinuod, daghang klaseng mga mapa ang tanawon aron mosugakod sa kapanulun-an sa geopolitika, pero ang pinakamahinungdanong mapa kay ang mapa sa topolohiya sa mga pulong, ang lohikal na geograpiya sa mga konsepto.

Ang geopolitika kay dili ra bahin sa mga kanasuran, apan kini ang lawak sa konplikto sa mga pinulungan. Sinugdanan sa tanan konplikto kay ang friktion sa pinulungan. Ang priksyon sa pinulungan kay priksyon sa realidad, kay ang realidad ang pinulongan ug pinulongan realidad. Karon, ang pasabot nato sa priksyon kay ang posibilidad na adunay makasabot sa ipasabot sa mga pulong apan wala niuyon niini. Diha sugod ang pag-sangka sa mga Nasudnong Puwersa. Tinuod, ang mga kaaway sa Dakong Dula na ang geopolitika, walay nahibal-an sa estratehiya sa kontra, apan ang dula mismo man ang kinahanglan ra nila sabtan, ug ang dula mismo ang lawak sa pinulongan.

Ang pinolongan kay dula. Ug ang geopolitika ang pinaka dakong dula. Susama sa tanan dula, estratehiya ang ikayag. Tinubdan sa mga priksyon sa politika, hilabi na geopolitika, ang kinaiya sa pinulongan na usab dula. Ang estratehiya kay ang pagpahayag og balor. Ang estratehiya kay ang pagpanabot. Sa geopolitika, ang pagpahayag og balor. Sa pinulungan, ang pagtunol og panabutan. Kung mapahayag na ang balor kini mahimong kongkretong katungod. Kasulbaran sa mga kabanggan sa mga katungod ang tumong sa geopolitika.

Ang geopolitika kay ang arena sa mga gibalor. Ang konseptwal na mapa na atong gikananglan komplikado ug dynamiko mahitungod ra sab ana. Dili ra sigo ang tabulasyon mismo lang ang ipasabot sa lohikal na geograpiya. Momugna ang atong pagpahimabaw sa mga balor, sa pinulungan, og kinalawman nga salabutan sa mga balor, o kabilin, na kalambigit sa pulong. Bisan sa geopolitika, susama sa terapeutikong pilosopiya, ang katin-awan o panlantawan kay balor mismo sa tanan balor. Sa geopolitika mahulog og usa ang konseptwal ug ang estetiko: ang rasyonal mahimong reyal; ang reyal mahimong rasyonal. Ang balor malugwa ug matinuod sa lawak og takna. Una gikan sa pulong, ug gumikan sa pulong sa ngadto dayon geopolitika. Mga kabilin ang nagamando sa katuyoan sa geopolitika, ang pulonglaan o gramatika sa dula - ang lagda sa dula. Tanang mga balor walay lain kinabuhi kundi sakop suod sa pinulongan na ang kabadlisan sa atong mga balor isip katungod, busa, ang territoryo na unta ihulagway sa terapeutikong pilosopiya. Ang balor diri kay ang konsepto ug ang konsepto ang kasayoran sa panghitabo (ang reyal) ug ang ipahitabo (ang rasyonal). 

Unsa diay pasabot nato sa pinulongan? Alangan, dili mga “lengguwahe” katumbas sa Binisaya o Iningles ang gipatigbabaw diri. Ato pasabot niini ang tibuok eksternal na pagpahayag og salabutan. Ang atong topolohiya sa mga pulong kay ang pagpakita og mga koneksyon sa atong mga gipangingon ug ang atong gipangbalor o katungod na gipangpugos labi na bahin sa geopolitika diin batadila niining Dakong Dula ang paguswag og mga balor isip katungod - gayod diha masuta ang gitawag nato na priksyon. Usab, dili unta nato kalimtan na tanan konteksto sa katungod kay kontekstong pulitikal na daan. Trabaho sa mapa sa pulonglaan og tukib ug patin-aw sa tanan lihok sa paglambo ug abanse nianang mga balor, ang gitawag nato na estratehiya. Geopolitika isip terapeutikong pilosopiya o terapeutikong pilosopiya isip geopolitika mohisayon og patinuod og himutang sa kausaban alang sa pag-abanse sa mga salabutang kabilin. Sato pa, sa laktod na pagpanglangkob, atong himuon og lohikal na mapa (atong pinulungan) ang atong mga estratehiya (ang atong pulonglaan) aron mauswag ang atong mga balor (ang atong mga pulong).

Pero asa kita mosugod og mapa? Mao na kana ang matubag ni Granieri.  

“Der Streit der Staaten kann deswegen, insofern die besonderen Willen keine Übereinkunft finden, nur durch Krieg entschieden werden.” - Hegel, Grundlinien der Philosophie des Rechts, §334.

-------

Boldface: International Relations, FPRI, Geopolitics, Brooks Adams, Oswald Spengler, Alfred Thayer Mahan,  Halford Mackinder, Karl Haushofer, Rudolf Hess, Robert Strausz-Hupé, Christopher Fettweis, Historians, Political Scientists, Realism, Kenneth Waltz, John Mearsheimer, Steven Walt, George Kennan, Single-factor Fallacy, Great Power, Spheres of Influence, NATO, Geography, Vital Belief

-------

WHAT IS GEOPOLITICS

Sa atong pagsaulog sa ika-60 anibersaryo sa Foreign Policy Research Institute (FPRI), angay nga karon higayona para ikonsiderar ang intelektwal na pundasyon sa atong organisasyon, gi-unsa nila og sayod sa atong kadangarang sa pagtuon sa mga kanasurang kadugtongan, ug unsa ang ilang maingon kanato para sa kaugmaon sa atong organisasyon, ug sa katibuk-ang kalibutan usab. Ang FPRI nipasigarbo sa iyang kaugalingon na mibase sa iyang kadangarang sa kanasurang tulumanon sa konsepto sa Geopolitika/s, bahin sa gipanglambo og gipahayag sa iyang tagtutukod, si ambasador si Robert Strausz-Hupé. Nagalimbasog kog hunahuna og hatag og kahulugan sa geopolitika, ang kabilin ni Strausz-Hupé, ug unsa bahin namo sa FPRI ang gipangandoy og kab-ot sa amung pagpaningkamot og dasig sa atong partikular na kadangarang sa panulun-on sa kanasurang kadugtongan ug mga kasamtangang panghitabo. Sa atong oras na makigdungan karon, hinaot nako akong ihulgaway ang pila ka ihap sa mga ideya na miabot sa paghimugna sa FPRI, ug usab akong ihisgot ang unsay ilang masulti mahitungod sa atong kalibutan karon ug, sa panulti pa sa amung sinaunhan, mahitungod sa “balanse sa umaabot.”

    Sugod usa kita sa sukaranong pangutana: unsa diay nang “Geopolitika” tuod? Karon, ang mga tinugyanan sa FPRI mosturya nimo na ang Geopolitika kay isa ka kadangaran hinadto sa kontemporaryong kanasurang kadugtongan na angklado sa panulun-an sa kasaysayan, geograpiya ug kultura, o matud pa sa akong utokan na sagabay, ang Geopolitika ang panulun-an sa “mga realidad ug mentalidad sa mga lokalidad.”

    Ang kanang pormulasyon mipabundak sa paningkamot sa FPRI na ihimugna ang kanasurang kadugtongan na mas sayon hisabton paagi sa paghidasig sa makalalalum na pagdayeg sa mga kangadtoon na mga puwersa. Walay bisan usa sa mga krisis na motumaw sa atong mga kabalitaan gumikan ra pud sa wala. Bisan kung sila adunay espisipikong kontemporaryong kidlap-kidlap sa espesyal na layonon na katulimbang, sila adunay tinubdan gumikan sa agas sa kasaysayan, sa tuburan gumikan sa mga legasiya sa kulturang lokal, ug alangan, gidasok suod sa konkretong realidad sa geograpiya. Anaa’y mga mas lalum na mga hinungdan kung hano ang kontemporaryong kalibutan karon ningatubang og mga kasumpaki-an ug kasangkaan taliwa sa mga nasud sa Russia ug Ukraine, taliwa sa Turkey ug Syria, o Iran ug Saudi Arabia, o gani taliwa sa United States ug China. Iglabot niini, adunay upud rason kung hano malasado kanato hisgutan sa posibilidad sa tensyon taliwa sa Madagascar o New Zealand, o Kazakhstan ug Chile. Ang gepolitikong analisis mosugod sa mapa apan dili ra sa mapa taman. Pamaagi sa iyang kadangarang sa geopolitika, ang FPRI mipangpaninguha og lamdag og pamalandong sa mga kanasurang kadugtong. Dili ingon na tuyo himuon ang kalibutan na mas simple, tungod dili gayod siya, apan hinoon para motunol og mga panabot na motugot og mga edukadong mga lungsoranon na molambunit og masaligon sa mga pangkalibutanong kompleksidad.

Mao usab ang  salabutan sa FPRI kabahin  geopolitika sa pagkakaron. Pero sa kasamtangan ang pulong mismo sa geopolitika adunay pihong makasaysayanon ug kultural na kapanulundan na ato kinahanglan hatagon og higayon na sabton kung kita ganahan modayeg sa gi-unsa kaniya og lambo isip usa ka konsepto ug katunghaan sa paghuna-huna, dugang usab ang iyang pagpanambigit sa ubang mga pagtuon sa pagsabot sa kanasurang kadugtong.

Ang binhi sa konsepto sa geopolitika mobadlis subay ngadto balik sa mga dekada taliwa sa 1880 ug 1910. Mao kini ang kapanahonan sa “Big Think” diin kanus-sa ang mga katinun-an og mga tighimalita, sa pagkombinar sa ilang katingalahan sa mga teknolohikal ug sosyal na mga kahimoan sa siglo nga nakighuman og lalum na yamo sa bag-ong umaabot na siglo, misuway og dahom gumikan sa dakong agi sa kalibotanong kasaysayan og pangita sa “katu na makapahatag og sabot sa tanan-tanan.” Ang kining panahona ang labing mabungahon na panahon sa kalamboan sa kasaysayan sa kalibotan ug sa kakaplagan sa mga systemikong mga eksplanasyon, ang susamang kalikopan na dili ra mihatag kanato og Marxismo apan sa mga mas kadulomonon na sinulatan sa transnasyonal na synthesis ni Brooks Adams, ang The Law of Civilization and Decay ug sa kadugayan ang Prussian na grossßvater nilang tanan, ang Der Untergang des Abendlandes ni Oswald Spengler.

Usa sa mga nianang mga historikal/estratihikong (“bigthink”) na paghunahuna kay tua ni kapitan Alfred Thayer Mahan ug ang iyang The Influence of Sea Power on History 1660-1783 (1890), diin, gikan pa lang sa titulo, siya ninglalis na ang kakuhaan sa gahum sa Britannia sa unang bahin sa modernong kasaysayan (ug gayod sa potensyal sa iyang lumad na nasud na Amerika nga mosaka isip usa ka kalibutanong puwersa sa ika-20 na siglo) kay ang pagkontrolar sa kadagatan. [Lantawa Paul Kennedy, “Mahan versus Mackinder, Two Interpretations of British Sea Power,” Paul Kennedy, ed., Strategy and Diplomacy, 1870-1945 (1983), 41-85] Ang navalismo ni Mahan midangop dili ra isip deskripsyon ug prediksyon para sa mga Anglo-Saxon apan para pud sa ubang mga entusiasta sa kadagatan pareha ni Kaiser Wilhem II, siya na kuno nimando og butang og kopya sa maong libroha para ibutang sa matag usa sa mga barko sa iyang bag-ong armada, iyang pangandoy na mao’y mopamugwal sa binhi sa bag-ong Aleman na Weltpolitik. 

Para ni Mahan, ang abilidad sa estado na mosuporta og pugong sa komersyo kay krusyal aron mahimong malumpuson dara sa pagkigbisog para sa kalibotanong kagahuman, ug ang pangkadagatang kalamposan nitukib sa kung hano adunay mga puwersa nga nanghibangon ug uban nga nangpakyas. Pero samtang nagpabiling bestseller ang iyang lumpunid, dunay ubang mga katinun-an na ningbatikos kabahin sa paghiundak sa pagkontrolar sa kadagatan, na labing importante sa ika-17 ig ika-18 na mga siglo diin kanus-a ang pagbiyahe ibabaw sa yuta makahapo ug mahalon, magpabilin pa ba nga tinuod sa panahon sa mga rilis ug tren. Busa, ang paglugat ni Mahan sa “Bigthink” ni-inspirar og mabatokon na kalihokan gumikan sa katawo ni Halford Mackinder og ang iyang Enero 1904 na papel para nadto sa Royal Geographical Society hinganlang “The Geographical Pivot of History.” Ginabali diri ni Mackinder ang ideya ni Mahan. Sa iyang pagdawat sa kamatuoran na ang gahom sa kadagatan tuod mahinungdanon para sa mga bantogan na mga puwersa sa una, si Mackinder nilantugi usab na ang industrialisasyon ug mga bag-ong mga teknolohiya sukwahi na ningpahimutang og mas yano na pagsakop og pahimulos sa yuta og mas maayo. Dugang pa, tungod and maong mga kauswagan karon mapatinuod lagyo na gikan sa kabaybayanan, ang geograpikong realidad karon nuon mohatag og mas dakong undak ngadto sa pagkontrolar sa gitawag na “Heartland” - ang Eurasia, ang sibli kinadak-ang premyo sa kanasurang pamulitika. Ang tagagahom niining Heartland, tungod sa iyang dakong tagan-an sa mga kahinguhaan, kabtangan, og kapasidad sa industriya, moresulta, sabot matud ni Mackinder, og usa ka estado na dili mapildi oug bisan pa ang pinakakusgan na kadagatang puwersa dili ka lupig.

Dili man ingon na ang ideya ni Mackinder bag-ohay lang, apan ang iyang synthesis nihalad og pundasyon para sa geopolitika isip usa ka natad sa panulun-an (sa mga lugar na Iningles ang sturya) na adunay inundak sa impluwensya sa geograpiya nadto sa kasaysayan og politika. Pero ang kining kaningkamot na ikunhod ang estratehiya ug kasaysayan sa usa ka kasab-oyan kay sa iyang kaugalingong agi susama ra ka problematiko sa kang Mahan, ug hinoon sigurado na usa ka ginama sa iyang kagikanan sa panahon sa Bigthink. Pero dili kana makahimo anato nga sayop o na ang iyang pagpangkunhod mipugong niya og mugna og tiunayon na mga praktikal na mga sangpotanan para sa intelektwal og politikal na kinabuhi sa mga dekadang mosunod. 

    Kining ideyaha na ang panagtag-iya sa “world-island” magpasabot og kalibotanong gahom dunay espesyal na dangop labi na sa mga Aleman na dugay nang gipangandoy ang usa ka imperyo na tinukod gikan sa Mitteleuropa. Prominente sakop niining paghunahuna kay si Karl Haushofer nga nagatukod og kaugalingon niyang mga ideya sa iyang mga lektura na gitawag niyang Geopolitik nikangaya sa usa ka batan-ong Rudolf Hess. Sa dekada 1920, diha si Hess nisugod og panagdugtong og konekta sa iyang magtutudlo na si Haushofer ug ang iyang sumisikat na idolo na si Adolf Hitler. Ang katukoran ni Haushofer sa Geopolitik ginitipon og hiusa sa mga nagalungtad na nga mga alinguhaan sa kapakinahanglanan og Lebensraum katalirong na daan sa mga hunahuna sa mga proto-Nazi ug mga nasyonalistang kalihokan didto sa kapanahonan sa interwar Germany ug nipa-ulos og intelektwal na panatak sa ideolohikal ug ultimo genosaydal na programma.

    Dili kaayo ingon na tin-aw ang direktang impluwensya ni Haushofer nadto sa mga kaulohan sa mga Nazi gawas sa iyang kalamibigitan ni Hess. Bisan pa niana, ang iyang reputasyon wala na baliwalaan sa mga akademiko sa mga Allied na kanasuran, na dili moatributo og impluwensyang intelektwal sa mga akademiko na ganahan unta nila mapahimuslan sa ilahang lugar. Ang kalipay sa gitunolan, ug sa bahad sa Geopolitik (ni Haushofer) ang midasig sa usa ka Austrianong émigré, usa ka kanhing strockbroker ug na mangindahay na pensadora sa estratehiya, si Robert Strausz-Hupé, na momantala og kritik ni Haushofer sa ika tuig 1942. Sa iyang Geopolitics: The Struggle for Space and Power, si Strausz-Hupé nitudlo bahin sa katalagman sa mga ideya ni Haushofer, apan nidawat ra siya sa importansya sa mga uban niyang premiso. [Para sa hinali apan makapahinamon na kasumahan sa mga ideya ni Haushofer ug ang genesis sa geopolitika, lakip na ang parte ni Strausz-Hupé, lantawa Robert D. Kaplan, The Revenge of Geography (2012), 79-88]

    Si Strausz-Hupé nidiskutir na ang mga Aleman nitukod ug sagukom sa Geopolitik isip usa ka bag-ong kadarangan nadto sa kanasurang kadugtungan kay tungod ilang nasutaang maayohon ang iyang tutok sa importansya sa kadaogan ug paghahari sa autarchic na lawakan kaysa sa magpabulig-bulig sa Europeong systema. Ang tinguha sa mga Aleman para sa Eurasian na ekspansyon sakat sa kasugyotan ni Mackinder mahitungod sa kasayoran na ang konkista sa Heartland mopahimutang og permanenteng kalibutanong kadaogan. Si Strausz-Hupé nakakita sa kayanohan sa pormulasyon dungang sa iyang bentaha ug disbentaha–iyang matanyag ang katin-awan na kinahanglanon aron moporma og palisiya, apan usab sa ilusoryong panabot nianang ka ultimong pagkontrolar sa mga kanasurang tulumanon. Gipatigbabaw si Strausz-Hupé batok nila Mackinder ug iyang mga aficionados og: “Aduna sa dogma ni Mackinder ang kasusamang katapusan na ang Wagnerian na mentalidad gitunghaan.” [Robert Strausz-Hupé, Geopolitics: The Struggle for Space and Power (1942), 155]

    Bisan na sa iyang mga paabiso sa mga depekto ug mga praktikal na peligro plantada sa nianang Alemang Geopolitik, si Strausz-Hupé nakakaplag sa kalibotan na ginahanduraw niana kay kalamgmiton na kahulgaan ug tingali dili malikayan na realidad. Sa pagkartograpiya sa ningtumaw na “katuigan sa bag-o ug pankalibutanong paglimbasog para sa kagahuman,” iyang na tag-an ang “bag-ong kalibutan na gibahin-bahin og mga power blocs na gipanghari sa mga pinaka kusgan na mga nangabuhi pa nga mga kanasuran.” Ang gahum nagadepende sa pagkontrolar sa lawak, tungod ang mga bag-ong teknolohiya ug ekonomikong kalambuan nanginahanglan og labing daghan pa na lawak aron sila mogana. Ang resulta, pasidaan ni Strausz-Hupé, kay “walay lagmit na lig-on na kahamtangan...adunay ra’y usa ka kasiguradoan: dumalayonong pakiglambisog.” [Strausz-Hupé, Geopolitics, William R. Kintner, Robert Pfaltzgraff, Jr. eds., Strategy and Values: Selected Writings of Robert Strausz-Hupé (1974), 82-83]

    Si Strausz-Hupé ni sulat og lumpunid aron itahod ang isolasyonistang Estados Unidos na makasalabot sa ikakinahanglan sa pangkalibutanong panan-aw, ug aron makasalabut na ang unsay mahitabo sa Heartland adunay mga sangpotanan para sa Estados Unidos na dili ra yano-yanohon og pawala. Busa, ang iyang sinulat anaa’y deskriptibo ug preskriptibo na panid. Paghuman niya og tukib sa kinaiya sa geopolitika, iya usab gitigbabaw ang usa ka kadarangan nadto sa kanasurang kadugtungan na mosurop sa mga bag-ong geograpikong mga realidad ug usa nga nakasalabut sa hinabag-o na pamulitika na dili morespeto sa  mga eksistidong mga territoryo sa mga estado og nasud. Ang Estados Unidos, sa iyang kabangian, dili ra matunhay sa paglantaw sa mga Aleman ug mga Hapon na manglunggob og tigagahom sa Heartland ni Mackinder. Tingali ang isolasyonismo kaniya mokalangan ra sa kasumpaki-an, apan dili muhagad og kanunayong sekyuridad. Sukwahi nuon, ang Estados Unidos kinahanglan motunol og tabang og kontra, igkonsyerto sa Britannia ug Pransya, na itukmod balik usab aning kahulgaan ngadto sa kalibutanong dominasyon samtang dili pa ulahi na kaayo. “Bisan na kung ang geopolitika igo ra Aleman na plano para kalibutanong konkista ug wala na lain, angay gihapon kani tun-an,” asoy niya, “Apan labaw og sobra man (ang geopolitika) kaysa kana. Dawat sa iyang tanang mga dautang mga hisaagan, nagpahibilin gihapon siya nga sakna sa atong mga hinyap sa kalibotanong palisiya.”  [Strausz-Hupé, Geopolitics, xii]

    Bitaw, sa pagila sa mga utlanan niining bag-ong kalibotana, ang Estados Unidos ug ang iyang mga ka-Alyansa, makabalitong sa Aleman na panabutan sa mga Nazi. “Gamit ilang dakong lawak ug puwersang potensyal,”  hukom niya, “ang Estados Unidos igo ra kinahanglan modumala, paagi sa planado ug giubanan paningkamot, sa ilang lawak ug puwersa aron makadaog sa Ika-Duhang Kalibutanong Gubat.” [Strausz-Hupé, Geopolitics, 264]

    Ang katutokan ni Strausz-Hupé, ug ang iyang  pagsulay og kasya sa mga bag-ong balaud sa kanasurang kadugtongan, nakahimo og sayon para niya na motransisyon gikan World War II nadto hangtod sa Cold War. Ang mga kaaway na usab pero ang sangka aprehas ra. Gikan sa panlantaw sa geopolitika, ang makapahibulong na Soviet Union nipostura ra gihapon og hulga batok sa Estados Unidos na labing menos katumbas ra sa unsay daan ikalugwa sa Nazi Germany. Ang pagkontrol sa mga Sobyet sa Eurasia, ug ang posibilidad na ang kanang pagkontrolar mas molapad abot sa Europa, kay busa ningpugos og Amerikanong tubag na idumala ra sa iyang bahin sa kalibotan, aron mapanalipdan ug paatras ra kaniya ang kahulga sa Sobyet. Sa pamulong pa ni Strausz-Hupé ug sa iyang mga kolega sa usa sa mga pinaka-unang gipamantala sa FPRI, ang Estados Unidos kinahanglan mopangandam sa iyang kaugalingon para usa ka “prolongadong  konplikto” batok sa mga Sobyet lugway sa tibuok yuta sa hangtoronon na kataknaan na walay tin-aw na kaugmaon, hangtod nalang na anaa na’y bag-ong kalibutanong balanse na maipatukod. [Strausz-Hupé, James Dougherty, William Kintner, Alvin J. Cottrell, Protracted Conflict (1959)]

Ginapatuman ni Strausz-Hupé na himoon niyang trabaho sa kinabuhi nga magpahinumdum sa Estados Unidos na dili masaag sa panan-awan sa iyahang bag-ong kanasuranong tumong. Ang iyang paghirang nadto sa departamento sa political science didto sa University of Pennsylvania, ug  hangtod sa kadugayan sa pagestablisar sa FPRI inig tuig 1955, ningsalig ra sa iyang mga koneksyon ug suporta na iyang mabira gikan kanila na kapareho og pagtuo na ang kining bag-ong kalibotana manginahanglan sustenehan og Amerikanong saad na motukod ug panguna og Atlantic Community sa nianang prolongadong konplikto. [Tanawa pananglitan ang mga salaysay nila Strausz-Hupé, James Dougherty, William Kintner et al., Building the Atlantic World (1963)]

Ang kining pagpabudlay dili man sab ingon na walay kontrobersiya hilabi na tungod sa mga  gikagubtang kanasudnong patakaran sa U.S. sa dekada 1960 atol sa kinadayagan na debate kabahin sa Vietnam War. Sa kahigayonan, ang kining mga kalainan nidala sa FPRI ug ang Unibersidad sa Pennsylvania na iputol ilang relasyon pagabot sa dekada 1970 diin sila Strausz-Hupé ug ang FPRI gilantugi  nga adunay agresibo ug pesimistikong kadarangan para sa mga kalibotanong tulumanon. Uban sa mga kritiko gibasolan ang katutokan sa geopolitika mismo tungod lang sa tendensiya mahitungod niining prolongadong konplikto na mipalungtad og salabutan nga ang kalinawan dili tinuod ug nga ang kagubot kay makanunayon. [Andrew Crampton, Gearóid Ó Tuathail, “Intellectuals, Institutions, and Ideology: The Case of Robert Strausz-Hupé and American Geopolitics,” Political Geography 15 (1996), 533-555]

    Maong mga kritisimoha dili ra lagyo sa atohang mga panahon upud, pero sa pag agi sa mga tuig, ang FPRI nisikaysikay og dasig og matin-awon, pinikito, ug halawomon na analisis sa kalibutan.

Ang parallelo nga biograpiya sa Geopolitika ug ni Strausz-Hupé kay makapadani na topiko bisan na kung lantawon ra sa iyang kaugalingon. Ang mas dako na pangutana, hinoon, kay unsaon nato paggamit ang geopolitika,  ug hilabi na unsang katuyoan sa mga intelektwal na kadarangan sa kanasurang politika ang angayan. Natural ra sa mga tawo na ganahan maka-impluwensya sa kanasudnong palisiya na motukod og mga intelektwal na mga tibgayonan nga dili ra motukib sa miagi o sa pagkakaron kundi motunol usab og modelo para sa kaugmaon. Sa pulong pa ni Christopher Fettweis, na kabag-ohay lang ni sulat sa Orbis, ang mabilinhon na teorya kinahanglan mahugiton, matumanon, ug mapanagnaon aron makadunahan og tinuod na balor. [Christopher J. Fettweis, “On Heartlands and Chessboards: Classical Geopolitics, Then and Now,” Orbis 2015, 1-16] Pero matinuod ba nato og handuraw og biskan usa ka modelo na agdon nga mabuhat tanan niana og labing maayo?

Karon kita mosum-ok nadto sa delikado nga natad, ang kadalanan nga giyab-an sa dugo sa mga biktima nga lakra sa kalalisan nga mas labi pa sa mga gubat sa mga estado - ang konplikto sa mga Historyador ug mga Siyentipiko Politikal kabahin sa pagkontrolar sa katulun-an sa kanasorang kadugtongan. Ang mga mananalaysay ganhan moangkon na ang ilang undak tua sa espesipiko ug partikular ang makagama kanila na mas angay motukib sa kalibotan isip sa iyang kaniadto, ug busa, ang kalibotan sa iyang pagkakaron ug sa iyang kaugmaon. Paagi sa iyang pangulekta ug analizar og mga piho na mga pananglit, ang mga historiador motutok sa partikular ug mopahibabaw og kompleksidad. Sa kasamtangan, ang mga siyentipiko politikal kasagaran mogirawot batok niining historikal na kapirmihan sa espisipiko ug partikular na peligrosohon na antiquarian ug babag sa epektibo na pagtuon. Para nila, ang mga kasayorang istorikal adunay ra’y balor nga dili tiunayon apan isip mga pinintol ra sa mga modelong teoretikal.

Anaa’y mga  risgo sa duha ka mga darangan. Ang mga historyador mahipnotizado sa Partikular ug dili na nuon makamugna og mas lapad na mga pagkahuman. Ang pagtipon-og og kasayoran unya dagay pakapinan og pahayag na tanan dili parehas sa tanan uban, ug gayod walay mga katandi-an nga posible, dili uroy makatabang kanato. Mohudlat kini og himo sa haluag ug abultado na mga proyekto susama sa binuhatan ni lolo Causabon, sa Middlemarch  ni George Eliot, nga adunay kompendiyo sa mga kalibotanong mitolohiya nga di ra ninglamon sa iyang kinabuhi apan nitalhog upud sa iyang nagaantos na biyuda nga si Dorothea.

Ang mga siyentipiko politikal, sa ilang panid, suseptible sa Procrustean nga katintal-an diin asa ang tinguha na mangangatarongon ang mga teoretikal na mga argumento mopanguna nila dulong og pagbagos sa kini o kana nga mga piraso sa mga historikal na mga kapananglitan aron masukod lang og maayo sa mga eksistidong analitikal na katukoran, parehas ra sa kato ni Procrustes na mipanglumay og mga tigbiyahe na mopahulay sa iyang katri nga “maigo” ra sa matag tawo.

Dugay na nga bayranonon ang kalinawan na modaog diri niining kaging na kalalisan. Ang unsa kinahanglan sa kamo tanan na ganahan makasabut sa kontemporaryong kalibotan kay usa ka darangan na miundak sa nagkadaiyang mga kasinati-an sa mga katawhan ug ang mga kinaiyahang kalagmitan sa katawhanong kalihokan. Kini kay kadarangan na hingsayoran sa kasaysayan nga mangitag hinungdan sa mga aksyong pulitikal samtang nakaamgo sa mga  kaankahan sa damlag. Ang unsa atong hinanglan, sa atong mga kadarangan ug mga teorya na ato gipanguswag, kay ang kamapaubsanong kahibalo-an sa atong mga utlanan.

Ang Geopolitiks, sa pagpanghilwas ni Strausz-Hupé ug praktisado sa FPRI, mipamalandong sa inisyal na paningkamot para nadto sa synthesis. Paamagi gumikan sa mahimantayon na pagbalanse sa materyal ug intelektwal na mga realidad sa geograpiya, sa kasaysayan, ug sa mas dambuhala na mga kalainan sa tawhanong kinaiyahan, aron kita tanan mapamaayohan sa pagpahibalo og sabot sa dagan sa kalibutan.

Si Strausz-Hupé, gumikan sa ang iyang personal na bakgrawon ug nagalain-lain na mga propesyon, mitunol og daghang mga rason aron madudahan ang gituohang dili malikayan na progreso sa kasaysayan o ang gituohang katagnaan sa mga panghitabo na matinud-an pero dili pud pasabot na siya usa ka realista tungod ang kanang konseptoha adunay lain pasabot sa pormal nga pagtuon sa kanasurang kadugtongan. [Strausz-Hupé, In My Time (2nd ed, 1996); Awa usab Walter A. MacDougall, Laudatio for Strausz-Hupé’s 95th birthday, “The Wisdom of Robert Strausz-Hupé,” FPRI Wire, 1999 https://www.fpri.org/article/1999/03/the-wisdom-of-robert-strausz-hupe/] Angay ra kini hisgutan tungod ang ubang mga termino gipanglabay ra sa publiko na gamay ra ang kahibalo-an sa iyang intelektwal na ginikan o implikasyon. Labing tinood kini kabahin sa Realismo - o mas sapak, Neo-realismo, ang teorya sa kanasurang kadugtongan na pinakasuod sa trabaho sa legendaryong Kenneth Waltz, ug nipadayon og abanse sa iyang mga manunod na sila John Mearsheimer ug Steven Walt. Ang Realismo miundak sa kompetisyon taliwala sa mga estado isip mga primero na mga aktor sulod sa systemang internasyonal nga anarkiya sa ilang dumalayon nga pagpangita og gahum ug kalamangan. [Para sa labing matunanon nga panaghisgotan sa mga teorya ni Waltz na gilitok sa iyang mahisteryong Theory of International Politics (1979), lakip na ang ubang mga pagsupak niini, lantawa ang koleksyon sa Robert Keohane, ed., Neorealism and Its Critics (1986) ug John J. Mearsheimer, The Tragedy of Great Power Politics (2014 ed.)] Bisan na kung ang iyang kodipikasyon isip katunghaan sa hunahuna kay produkto ra sa ika-20 na siglo, ang realismo masubayan ra taas na tradisyon sa praktikal apan siniko na estadista na mitutuok og pag-una sa interes sa mga kanasuran, gikan ni Cardinal Richelieu og ang iyang raison d’état alang sa Pransya, hangtod sa realpolitik ni Otto von Bismarck ug ang iyang sambit sa “dugo ug puthaw.”

Ang tutok panan-aw sa Realismo sa gahum ug ang iyang systematikong analisis kargado mopasabot na siya mopatigbabaw sa mga komonalidad taliwa sa mga soberanyang estado, tabok sa lawak ug takna, na mipermitir sa mga panagtandi og mga kaso na makahimutang og mas maayong pag-modelo. Ang resulta: ang mga Realista tagdon og pag-alima ang mga domestikong kahan-ay sa kada estado, o ang mga ideolohiya na ilang panalipdan isip, mas o menos, mga katapig-tapig ra sa ilang “tinuod” na interes. Ang paghibug-at og tuo aning mga ideyal, pasidaan sa mga Realista, kay makahanap sa pagmugna og kanasudnong palisiya ug sa paganalyzar niana og sakto. Si George Kennan, pananglitan, usa ka realista, nibutang sa iyang kaugalingon niining kampoha diha sa iyang klassikong Walgreen Lectures 1950, diin asa iyang gipahibabaw nga ang primerong problema sa kanasudnong palisiya sa Amerika kay ang iyang asyang na pagpababaw og moralismo ug legalismo. [George F. Kennan, American Diplomacy, 1900-1950 (1952 ed.)]

Ang realismo makatubo og iyahang kaugalingong kapungot nadto sa mga domestikong politikal na interes. Hilabi na kini sa mga pagtiayon sa mga demokratikong ka-estadohan, diin ang kanasudnong palisiya kay ginasakop ra sa debateng pamulitika ug yano ra maimpluwensyahan sa mga minugbo na taktikal na mga konsiderasyon susama ra sa matag usa sa mga malalumon na mga hidagkong estratihiya, ang mga realista dali ra matagak sa pas-ong sa paghanduraw na sila ra ang mga mahinungdanong mga tiglinihok. Sila usab magkundat-kundat sa mga delikado na mga panagdahom na ang mga alternatibong mga kadarangan sa mga kanasuranon na mga problem na pinagsulong sa mga domestikong interes kay katiunayon nga daotan ug laogan dili ra sa kabinuang.

Si Kennan mismo nakasugat niining problemaha dugay na sa iyang katuigan, sa kahigayonan na gitingalahan niya ang iyang mga tighimasa na siya lalum na sa pagduda batok sa Estados Unidos ug sa demokrasya mismo gawas sa sugod pagpamalandong sa kadaghanan. [George F. Kennan, Around the Cragged Hill: A Personal and Political Philosophy (1994); John Gaddis, George F. Kennan: An American Life (2011)] Ang realismo ni Kennan nikalig-on sa iyang skeptisismo mahitungod sa mga bilin  ug katilingban sa Amerikanong republika na daan na kaniya gipanagtrabahoan og panalipod. Sa kaso samtang nila Mearsheimer ug Walt, asa sila ningmugna og listong analisis sa mga kalibotanong kalihokan, kini daw kay makasanpot og bintuwalo na pag-ulan og mga anathemas diha sa domestikong presyon sa mga Amerikanong kagroupohan sama anang American Israel Public Affairs Commitee (AIPAC), na milihok suod  sa sitsiriko na demokratikong debate apan gipinasanginlan og mata-mata sa Estados Unidos palayo sa iyang tinuod na interes sa kasamtangan nga nagtunol og mga abstrakto na mga pagpangatarongan alang sa mga binuhatan sa mga awtoritaryong mga oligarko parehas ni Vladimir Putin nga kinsa ang linihokang gawi kay ikonsiderar na labing hinungdanon matud sa realistang katukoran. [Lantawa pananglitan, John J. Mearsheimer, Stephen M. Walt, The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy (2008); Mearsheimer, “Why the Ukraine Crisis is the West’s Fault,” Foreign Affairs, Sept.-Oct. 2014; ang pakighinabi nila Mearsheimer, Stephen Sestanonvich, ug Michael McFaul, “Faulty Powers: Who Started the Ukraine Crisis?” Foreign Affairs Nov.-Dec. 2014; Stephen Walt, “What Putin Learned from Reagan,” Foreign Policy, Feb.17, 2015] 

Sa pangalan pa lang daan, ang realismo nagpabilin na paborito nga kabayhon diha kanila na mohunahuna sa ilang kaugalingon na madurado para lantaw sa kalibutan sa unsa siya gayod sa tinood, ug sa mga nangandoy nga makasahin og lain ang ilang ugalingon sa mga mas hiubos na mga rasyonalidad sa ubang kapwa tawo, bisan kung daghang mga eksperto moangkon sa manto adunay gamay lang na kaila sa iyang intelektwal na pundasyon. Pero bisan ang realismo aduna kaugalingong mga antiyohera, ug makahigayon og kita na ang mga abstraksyon kaniya mismo mga samok-samok ra sa tinuod na mga sab-oy. Ang paghibug-at og undak sa soberanya ug independensya sa mga estado dili ra moabli og mga hisgotanan sa kadaiya na mahimong way labot ang kabahin sa mga katakos didto sa ilang mga domestiko na mga kahan-ay, apan makabuta pud sa labing daghan na mga pagpalihok na motibasyon hinungdan sa kalihokan mismo sa estado. Bisan tuod sila tanan mga soberanyo na mga ka-estadohan, dunay labing dagko na kalainan taliwa sa Pransa ni Richelieu ug, pananglitan, ang Nazi Germany, o gani usab ang Estados Unidos ni Barack Obama. Ang kada usa kanila tuod nagagukod og gahum, pero ang pasabot sa gahum diri-a ug ang ilang mga kadasigan sa mga praktikal ug inteletwal na utlanan niini dili ingon na kasusama sa lawakan ug takna.

Nakahula si Strausz-Hupé sa kanang mga problemaha ubay sa mga teorya na mikunhod sa diplomasya ug pamulitika aron mokalakag sa lang kagamhan diha niya gipang-uswag ang iyang kadarangan sa Geopolitiks, ug kini ningporma sa iyang katulun-an sa balanse sa kasaysayan ug analisis na politikal. Sa iyang gumalaysay didto sa tuig 1956, ang Power and Community, gipangutanhan ni Strausz-Hupé kung ang gahom mismo sa abstrakto salabutan adunay ba’y panabot isip usa ka nagdumala nga prinsipyo para sa katulun-ang intelektwal o sa politikal na binuhatan. Ginahukom niya na ang gahum adunay ra’y ipanabot kung isukod kini sa mas lapad na kontektso sa katilingban og ang iyang mga prinsipyo ug katuyoan. Kung lahi kaysa niini upud ang damhan, o magpangandoy og mugna og kasabotan sa kompleksidad sa pamulitika na mas sayon paagi sa pagtutok og husto sa gahum lang mismo, kay usa ka pananglitan sa “single factor fallacy: diin ang kagamhan gilangkit palayo sa iyang kahimutangan sa mga lehitimong pagbulut-an - mga pagbulut-an na ginadawat sa katawhan na malangitnon o gumikanan sa magawasnong kontrata - dili makahipamutang og kausaban. Dili kini mobarog. Dili kini makatukod sa iyang ugalingong pundasyon. Igo ra siya makaguba ug ultimo makaguba ra pud siya sa iyang kaugalingon.” [Robert Strausz-Hupé, Power and Community (1956), 24] 

Sumala ni Strausz-Hupé,  ang kahinungdanan sa gahom anaa ra sa unsay buhaton sa usa nga nagkupot kaniya ug sa mga hinyap nga nagapalihok sa sosyiadadnon kalihokan, kini mao nagalambo sa mga kasalabotan nga nagdasig sa mga sa tinun-an sa FPRI sa mga dekada sukad. Si Strausz-Hupé ningsalikway sa mga pamilosopiya nga ni “patigbabaw og likay sa metapysika, sato pa og pasabot na ‘biyaan lang ang mga kahimtang,’...ug ilisdan ang ‘kahibalo-an didto sa unsaon’ alang sa pilosopikong salabutan.” Ang paghiundak og labing maayo sa  kakatuhayan “ang supremong hambog sa totalitarianismo;” aron “ilisdan ang kahibalo-an didto sa unsaon -ang kabatid sa pagkigdumala sa mga katawhan ug butang- tungod ang kamatuoran kay mohukas sa matawhanong kinabuhi sa dignidad ug salabutan.” Ang modernong sosyidad manginahanglan og teknolohikal na kompetensya, kasusama ra na ang sosyidad nanginahanglan og sabot sa kinaiyahan sa gahum. “Pero walay bisan unsang kadaghanan sa teknolohikal na kompetensya ang makapuli nianang elemento nga nagapasaka og katigoman sa katawhan ug galamitonon alang sa kaligdon sa katilingban. Kining elementoha kay ang lagdasanong panagkahiusa. Ang pangaplag alang sa katilingban kay usa ka pamalag alang sa espirituhanong kabilin, ang dumalayonong ideya sa tanan tawo ug kultura” ug ‘walay kapuslanan’, og gani makadaot nuon, na moaplikar og mga metodong siyentipiko nga wala ginagiyahan og ginalangkoban na moral na panlantaw.” [Strausz-Hupé, Power and Community, 79-81]

Si Strausz-Hupé nakaamgo sa sentralidad sa mga estado sa kanasudnon systema, apan madudahon bahin sa kabilin sa mga nasud isip ang kinatas-ang kapunongan. Sa konteksto sa  Cold War, si Strausz-Hupé nakiglalis na ang gahum aduna ra’y hinungdan isip usa ka “confederal” na proyekto, diin ang mga estado sa Kasadpan nakahimuntod og lapas sa ilang mga kanasudnong kalainan ug nakighiusa og panalipod sa ilang mga kaparehong kapabili. “Ang mamugnaong puwersa sa nasyonalismo dugay nang hapo,” sulat niya sa iyang sikat na gumalaysay sa inagural na kagula sa Orbis bahin sa “Balanse sa Kaugmaon.” Tungod sa iyang paghagit og konplikto, ang nasyonalismo sumala pa “ang pinaka dakong retrosibong puwersa karong mga katuigan.”  [Strausz-Hupé, “The Balance of Tomorrow,” Orbis April 1957, 10-27. Awa sab Walter A. McDougall, “‘The Balance of Tomorrow’ Today,” Orbis, 1992, 11-21] Salikwahi, iyang gilalis og pahayag ang katukoran alang sa usa ka matinud-anon na dakbalangay sa mga Kasadpang kanasuran, na gipangulohan sa Estados Unidos. Gayod gihisgut niya sa Power and Community: “Karong mga panahona, ang mga sanggunian sa mga nasudnong kagustohan ug nasudnong kahilwasan dili tinood na mga katambagan. Para sa mga nasud sa Kasadpan, ang pulos sa puwersa makataronganon ra alang sa walay laing katuyoan kundi ang pagpanalipod sa katawhanong kagawasan. Ang paggamit og puwersa alang uban laing kagamitan kay mahumaling na pasipala. Ang matawhanong kagawasan kay indibisibleng kabtangan sa tanang tawo sa Kasadpan. Walay makasagang niini luyo sa mga nasudnong prontera. Walay makapugdol niiini na dili sab mopugdol niana sa tanang uban lugar. Ang depensa sa kagawasan, busa, ang praternal ug pederatibo nga katigayonan. Ang kaning katigayona motunol og hustisya ug nobilidad diha sa paghigamit og puwersa.” [Strausz-Hupé, Power and Community, 127-128]

Ang pagpanahom ni Strausz-Hupé sa depensa sa kagawasan na isip pederatibo nga katigayonan mipamalandong ra sa iyang pagtuo sa Cold War nga usa ka malugwayon o prolongado nga konplikto nga manginahanglan sa Estados Unidos, para makabuntog batok sa iyang mga kalusang didto sa mga alyansa, aron na makapangulo sa kalibotan og kangadto-ngadto. Dugang pa, isip pakapin sa iyang panlantaw sa kalibotang ginadumala sa Amerika, si Strausz-Hupé nakakita og dakong kabilinhan sa Europeong pagkighiusa. Sukwahi sa iyang mga katalidungan na mga skeptiko -lakip na ang daghang mga soi-disant na mga realista sa karong mga panahona- nga nagatuo nga ang kaamgohan sa pamulitika kay pagsalikway sa Europeong ideya, kay para ni Strausz-Hupé natural na komplemento niini hinuon. Iyang gipahayag ang iyang paglaum ug ang iyang pagsalig nga ang mga kalibutanong mga realidad “makapugos sa mga Magagamhanon sa Kasadpang Europa na mobaylo sa ilang mga alanganin na pang-angkon sa kaugalingong independenteng palisiya alang sa usa ka heneral na Europeong palisisya.” Ang integradong Europa kay “ang pinaka konsistente sa Amerikanong ideyal, sa deklaradong Amerikanong palisiya, ug Amerikanong seguridad.” Ang maong Europa kay ang “mopuno sa estratihikong kaw-ang,” ug usab mohatag sa Estados Unidos og kusgan na ekonomiko og politiko nga kaparis sa kalibutan.  [Strausz-Hupé, “Restoration Europe and World Politics,” Yale Review, 1966, 488-99, gipatik balik sa Strategy and Values, 62-69] Perteng layo-a kini sa mga ostentosa nga amoral na realismo sa mga akademiko ug peryodista na teorista na ang panan-aw ra sa kulutra kay kilid-kiliran ra, ug ang domestikong pamulitika kay distraksyon sa mga kalibutanong realidad.

Ang iyang pagpaningkamot na ikonekta ang kasaysayan ug kultura aron makatuon sa Gahum kay nakahimugna sa Geopolitika na, sa paguswag  ni Strausz-Hupé ug sa iyang mga kumpanyiro sa FPRI, lahi kumpara sa mga Realismo nga ginapraktis sa ubang lugar. Gikan sa iyang mga sinulatan, atong makat-onan nga ang yano-yano nga pag-atributo sa mga eksplansyon sa gahum kay pwede ra mahimong sinugdanan apan layo ra nga mahimong kataposan sa atong salabutan sa kanasuranong natad. Mahinungdanon pud ang konteksto, ug kani nagapasabot nga sila na ganahan na makasabot sa kalibutan kinahanglan mopugos og paningkamot og sabot sa konteksto - kultural, sosyal, politikal, linguistik, ug ekonomik.

Unsa man ang pasabot niining tanan para nato inig konsiderar nato sa mga konkretong kaso?

Tan-awon usah nato ang kontemporaryong situwasyon sa Ukraine, usa ka konplikto nga nagalusad tangkod tunga mismo sa ginatawag na Heartland ni MacKinder. Gumikan sa usa ka dalisay na Realistang perspektibo, ang palisiya sa Russia sa pagkakarona diha sa rehiyon masabtan ra tuod. Ang Magagamhanon kargado ra moangay og pa-uswag sa ilang espera sa impluwensya. Busa, dili ra ta matingala sa linihokan sa Russia, dili usab kita mopamalandong nga aduna kita’y mabuhat atol niini. Gayod, ang kalalisan sa mga Realista kanunayon nalang nga ang Estados Unidos kinahanglan motutok, isip usa ka Magagamhanon, sa iyang relasyon ngadto sa Russia nga usab usa ka Magagamhanon, sato pa nga ang interes ug tinguha sa mga mas gagmay’ng kanasuran sa rehiyon, sugod sa Poland hangtod sa Baltic Countries ug sa Ukraine ug Georgia, kay dili kaayo importante kumpara sa mga relasyon sa Magagamhanon, ug dili busa angay maghasul-hasul kanila. Sa maong pagpangatarong, ang ekspansyon sa NATO, na labing menos resulta upud sa bira sa Sidlakang Europa dili ra sa Amerikanong duot, pirmi rang magpabilin nga bati nga ideya. Susama ra, ang unsang mga reserbasyon ngadto sa kinaiya sa estado sa Russia, o ang mga kaparehong mga estado na ganahan unta kaniya ipanglambo sulod sa iyang espera sa impluwensya, kay walay kalibotan na mga distraksyon sa mga realidad sa gahum.

Ang interpretasyon sa mga Realista dili ingon na  dili matukmaon pero kuwang siya. Mihatag siya og parsimonya, tinuod, nga ideyal alang sa usa ka matahodnon na teorya, pero siya kinanglan og giladmon. Ang geopolitikal/FPRI na panlantaw molakip og kaamgohan sa mga historikal na mga tensiyon taliwala sa Russia ug Ukraine (wala pa gani labot ang tensyon sa ilang mga silingan) apan mosalmot usab og konsiderar sa klase sa regime nga anaa sa Moscow na ang mihimugna sa abalwasyon sa Russia nadto kanasudnong systema. Ang usa ka masataon ug oligarkiyang regime, pananglitan, makapamati og kahudlat batok gikan sa pagbukad sa EU sa pamaagi na ang konpiyada ug demokratikong regime dili. Ang masadunahan na kadarangan angay mokonsiderar sa kiniya sa mga Amerikanong entegra sulod sa konteksto sa mas lapad na mga Amerikanong katuyoan, lakip na ang tinguha na makita ang paglambo sa lagsik na mga gawasanon na mga katilingban. Kung ang gahum adunay hinungdan kung kini ipanglambigit sa mga kinatas-ang pangindahay sa mga  katilingban, mosunod na walay responsableng analista mosulay og himo og mga desisyon kabahin sa iyang ehersisyo paagi sa pagka-ingon og salikway niatong mga pangindahay. Posible ingon natu nga ang mga preskripsyon sa mga palisiya magkapareho ra magkina-unsa man og abot natu ana, apan ang mga kahukoman na ginabasehan sa mas adunahon na mga salabutan sa situwasyon kay tuod mas intelektwal na mapili-on ug mas kabubut-an sa pulitika.

Ang kahisgotan sa espera sa impluwensya usab mopabalik nato sa isyu sa geograpiya na upud mihatag og komplikadong kabahin para sa konsepsyon sa FPRI sa geopolitika. Alangan siya usa ka esensyal na konstituwente, Ang FPRI ug ang iyang mga tinun-an kasagaran anaa sa kaatubangan matag higayon nga adunay tawo na mopalamdag sa kahuyang sa kontemporaryong pagsabot ug pagtudlo sa geograpiya o sa matag higayon na moawhag og hunahuna kaniya sa iyang mahinungdanon na kapuslanan nadto sa kanasurang kadugtongan. [Lantawa Kaplan, Revenge of Geography; Walter A. McDougall, “You Can’t Argue With Geography,” DPRI FootNotes, Sept 2000; Colin Dueck, “Geopolitics Reborn,” FPRI E-Note, Jul 2013] Ang pag-ingon na ang geograpiya importante, hinuon, kay dili magpasabot nga ang tanan kay geograpiya nalang, ug niini walay mga manunulat sa FPRI sa geograpiya ang molantugi og sukwahi. Ang nagpakadelikado anang pagkunhod sa geopolitika didto sa geograpiya usa ka tentasyon sa pagdahom og permanensya ug inebitabilidad. [Mao kini halos ang argumento ni Fettweis, “Heartlands and Chessboards,” na mirepaso og pabuhin sa reduksyonism sa geopolitika paagi sa pagpaubos sa geopolitika didto sa geograpiya.] Kay lagi, gawas sa paghimo sa Chicago River na modagan og pa-atras tungod sa mga Kasundalu-ang Inhinyero na migama og sanitaryong kanal, o sa reklamasyon sa yuta didto sa North Sea tungod sa mga determinadong mga Dutch, aduna ra’y kapanagsaon na mga kapananglitan sa mga katilingban nga naka-rebersa sa geograpiya sa ilang mga kaestadohan og labing substansyadong paamagi. Apan, aduna upud daghang mga pananglitan, gikan sa mga rilis hangtod sa mga jet engine o sa Internet, diin ang kabatid sa katawhan ning pa menos sa hibug-atan sa pisikal na kalagyoan. Kinaadmanon ra na magpahiubos atubang sa mga pisikal na mga utlanan na ginabutang sa kalibutan para kanato. Pero hinuon, kung atong tuohan na dili gayod natu ma-ilisdan ang lawak diin asa kita nagadula, makasugat kita og risgo sa pagtahan sa pessimismo ug busa kini mosabotahe sa atong abilidad na maka-ugmad og mga mamugnaong kadarangan ngadto sa mga palisiya o kina-unsa man.

Walay duda, ang paghiayon sa mga geograpikong mga realidad ug ang ilang pagkamahingungdanon kay importante para nato aron makatamod kita sa nagbuntaog na kalagmitan sa konplikto - hunahuna ang Straits of Hormuz, Malacca, o ang siot na South China Sea, o bisan gani ang mga lanahan sa Bakken shale, matag usa kanila sa ilang kaugalingong pamaagi pwede mahimong tuburan sa dagkong konplikto. Apan susama ra sa hiniusang pagtutok sa abstraktong konsepto sa gahum, ang pagututok sa simpleng realidad sa geograpiya mopabiya sa mga importanteng konsiderasyon kabahin sa kinaiya sa maong mga estado, ilang mga relasyon taliwa sa matag usa, ug ang mga posibilidad na ilang masalubong. Ang mga oil fields pwedi mahimong  mabilinhong sinugdanan sa konplikto, apan wala man guro’y kahigayonan na makahandurawa kita na ang North Dakota ug Saskatchewan magkig-gubat tungod lang ana 

Ang punto ra diri dili ingon na ang mga relasyon sa kagamhan  walay kalabotan o na ang geograpiya wala pu’y kapuslanan. Layo ra nuon ang tinuod. Atong hinumduman, hinuon, og pa menos sa mga hinungdan sa pagtuon sa utlanan sa atong salabutan. Kung kita motuon sa kanasurang kadugtongan, angay kita modisi batok sa reduksyonismo na mosulay og linahi sa usa na makahisabot sa tanan-tanan, o ang moundang nalang og paningkamot og sabot sa tanan-tanan.

Apan ang kinadak-ong makanunayon kay alangan ang matawhanong kapulpolan ug kahuyang. Pero ang kinaiya niining mga kanunayon ug ang ilang tinuod na sangpotanan sa kinabuhi sa tawo mousab sa lawak ug takna. Ang mga tawo kay nuon mamugnaon og hinimo og pamaagi na masayop. Usahay (matalagsaon tuod) na sila makaabot sa sakto. Bisan na kung makalagot ug makaguol ang kinabuhi sa tawo, dili unta kita mohunong og paningkamot og sabot sa atong mga kalikopan, o na mosulay og tagna ug tukod og mas maayong kaugmaon. Tingali walay na laing katuyoan sa kalihokan sa mga tawo o na ang katuyoan - ang pagpangita sa gahum ug pagkinataas - kay abstrakto ug laylay ra kaayo na dili kini mohatag og lamdaman o kahulugan. Alangan pangandoy nako na dili kana tinuod o makahunahuna na ang kanang kadarangan sa pagtuon sa kanasurang kadugtongan na modepende sa nihilistang panlantaw sa matawhanong katuyoan kay makadala  kanato sa mas dakong salabutan. Mas maayo ang mabuhat natu.

Huyang ug laksot ning mga tawo na duna noon kita daghang rason na maglangiob. Pero sa pagsapaya sa mga imahinasyon na nibisog sa mga limitasyon diha sa kasaysayan sa katawhan, tabok sa esensyal na kadagatan ni Mahan ug ang kabukiran ug kasubaan sa Heartland ni MacKinder, ang bisan unsang kadarangan ngadto sa kanasurang kadugtong na mosugyot og permanensya ug inebitabilidad  kay gisupak na sa atong tawhanong kasinati-an.

Hilabi pa, dili unta nato pangandoyan na dunay partikular na kadarangan sa pag-analyzar sa kanasudnong kadugtongan na makaalibyo sa atong responsibilidad na mopamalandong og mga pihong kahimtang. Sulat pa ni H.L. Mencken, “Ang mga eksplanasyon naa; dugay na silang anaa; adunay kanunay uso na solusyon sa matag usa ka problema sa tawo - limpyo, malagmiton, ug sayop.” Ang hagit na angay buntogan kay ang tinguha para sa hinali, limpyo, malagmiton, ug sayop na tubag, aron mangita kita og kasalabutan hinoon.

Mao kini hano ang FPRI mohunahuna sa iyang konstribusyon sa geopolitika na masulti sa pagpaningkamot og tudlo ug histurya imbis sa yano nga pagkategorizar ug awhag. Sa tanan na among ginabuhat, gikan sa among pag-sponsorya og mga proyektong pagpaniksik hangtod sa mga institusyon sa kasaysayan alang sa mga magtutudlo, ningtumong og tabang sa among mga myembro ug sa pampubliko na makatamod og hiayon sa kompleksidad sa kalibotan na usab motbang kanila og pamatbat ug lantaw sa ilang makita ug busa lihok hitungod ana.

Praktikal na pensador si Robert Strausz-Hupé. Ang iyang inisyal na mga abiso kabahin sa hulga sa Geopolitik sa mga Nazi ug ang iyang mga pasidaan kabahin sa kinaiya sa  prolongadong konplikto na ang Kasadpan momatikod batok sa mga Soviet, nagpatin-aw ra niana. Apan kulturadong tawo man sab siya nga nakasabot ug nibalor sa katahoman sa tawhanong paglungtad. Natural ra gikan sa usa ka taga-Vienna. [McDougall, “The Wisdom of Robert Strausz-Hupé.”] Iyang panabot sa kultura kay ang “vital belief” na mihatag og kahinungdan sa mga matawhanong kahimoan. “Ang mga galamiton ug mga porma mialagaran sa tawo aron matuman ang iyang tumong diri sa yuta, usa ka katuyoan na wala sa mga kabutangan mismo o sa ilang paghinimo apan sa ilang pagpatuman sa kulturadong misyon.” [Robert Strausz-Hupé, The Zone of Indifference (1952), 60. Reprintado og “The Idea of Culture,” Strategy and Values, 1]

Dugay nang ginamit sa FPRI ang kinutlong saysay ni Strausz-Hupé, “Ang nasud nanglan usah mohunahuna diha pa molihok.” Ang paghunahuna kinahanglan mo una inig himo og mga desisyon, dili na ang mga desisyon mo una sa mga lihok. Ang kabilin sa bisan unsang kadarangan wala tua sa kamaayo sa gi-unsa kaniya og tagna’g determinar og mga lihok, apan sa unsa kamaayo kaniya og ensayo sa mga panutokan sa mga katawhan aron makaproseso sa nagkadaiyang kasayoran na mibombardya sa kada responsableng lungsoranon.

Wala mga mahika na mogarantiya og kinaadman o kapuslanan. Ang kaniusang mga kadarangan sa kanasudnong kadugtongan kay mura rag kabtangan. Ang bisan unsang mga galamiton nindot ra o bati para sa tawo nganing gamit niya, ug ang kinaadmanong tawo kay makasabot nga ang pagpanag-iya og lain-laing mga gamit mas maayo kaysa sa pagsalig lang og usa. Ang geograpiya, kasaysayan, ug kultura kay uban ra sa mga hiramente na ginakombinar sa FPRI diha sa iyang kadarangan ngadto sa geopolitika. Ang atong relatibong kapuslanan sa paggamit niining mga kabtangan mitipok kanato isip usa ka komunidad sa mga tinun-an og iskolar. Mao kini ang midala nato dungan karon gabhiona, ug, among pangandoy, kini mogakod kanatu sa umaabot.

Tara dungan kita og kat-on ug sabot; og hunahuna diha pa molihok. Kita kinahanglan mosugod og sabot sa kalibutan sa unsa siya ug sa asa siya naggikan, diha pa ta makapahinaot og tukod sa kalibutan na ganahan nato makita. 

__________________

TALASAYORAN

Alfred Thayer Mahan, The Influence of Sea Power on History 1660-1783, (1890).

Andrew Crampton, Gearóid Ó Tuathail, “Intellectuals, Institutions, and Ideology: The Case of Robert Strausz-Hupé and American Geopolitics,” Political Geography 15 (1996).

Christopher J. Fettweis, “On Heartlands and Chessboards: Classical Geopolitics, Then and Now,” Orbis 2015.

Colin Dueck, “Geopolitics Reborn,” FPRI E-Note, July 2013.

George F. Kennan, American Diplomacy, 1900-1950 (1952 ed.)

Kennan, Around the Cragged Hill: A Personal and Political Philosophy (1994).

Halford Mackinder, “The Geographical Pivot of History,” 1904.

John Gaddis, George F. Kennan: An American Life (2011).

John J. Mearsheimer, Stephen M. Walt, The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy (2008).

Mearsheimer, The Tragedy of Great Power Politics (2014 ed.)

Mearsheimer, “Why the Ukraine Crisis is the West’s Fault,” Foreign Affairs , Sept.-Oct. 2014.

Mearsheimer, Stephen Sestanonvich, Michael McFaul, “Faulty Powers: Who Started the Ukraine Crisis?” Foreign Affairs Nov.-Dec. 2014.

Paul Kennedy, “Mahan versus Mackinder, Two Interpretations of British Sea Power,” Paul Kennedy, ed., Strategy and Diplomacy, 1870-1945 (1983).

Robert D. Kaplan, The Revenge of Geography (2012).

Robert Keohane, ed., Neorealism and Its Critics (1986).

Robert Strausz-Hupé, Geopolitics: The Struggle for Space and Power (1942).

Strausz-Hupé, In My Time, 2nd ed, 1996.

Strausz-Hupé, James Dougherty, William Kintner, Alvin J. Cottrell, Protracted Conflict (1959).

Strausz-Hupé, James Dougherty, William Kintner, et al., Building the Atlantic World (1963).

Strausz-Hupé, Power and Community (1956).

Strausz-Hupé, The Zone of Indifference (1952).

Strausz-Hupé, “Restoration Europe and World Politics,” Yale Review, 1966.

Strausz-Hupé, “The Balance of Tomorrow,” Orbis, April 1957.

Stephen Walt, “What Putin Learned from Reagan,” Foreign Policy, Feb.17, 2015.

Walter A. MacDougall, Laudatio for Strausz-Hupé’s 95th birthday, “The Wisdom of Robert Strausz-Hupé,” FPRI Wire , 1999.

Walter A. McDougall, “You Can’t Argue With Geography,” DPRI FootNotes, Sept 2000.

McDougall, “‘The Balance of Tomorrow’ Today,” Orbis, 1992.

William R. Kintner, Robert Pfaltzgraff, Jr. eds., Strategy and Values: Selected Writings of Robert Strausz-Hupé (1974).