THE QUESTION OF GEOPOLITICS: HOW IS IT PHILOSOPHICAL?

Karaan na ni na bersyon. Basaha ang gi-usab og bag-o na sinuwatan sa ubos na mga katayan:
Basaha sa Wordpress: https://tinyurl.com/2p95w67b
Basaha sa Medium : https://tinyurl.com/66p88fc3
Basaha sa Academia.edu: https://tinyurl.com/f5xu9khw

-All errors are my own-

PASIUNA
Ang katulun-an sa geograpiya labot sa trabaho sa pilosopo. Wala nay laing pagtukib sa geopolitika isip pilosopiya gawas lang sa pagpangita ug pagkakaplag og mga kalamibigitan sa mga lawak ug sa kasaysayan diin sulod ang gahum, estado, ekonomiya, gira, pakabili, ug ingon ana nga nahimutang og puwesto. Ang pamilosopiya diri sa geopolitika ang paubsanong paghatag lang sa maong lawakan ug taknaan isip talan-awon para satong salabutan na mohatag kanato sa geopolitika. Trabaho sa pilosopiya isip geopolitika na mohalad og katin-awan ngadto sa natad sa heograpiya, gahum, ug kabilinhon, ang produksyon sa aktibong handurawan kabahin sa mga konsepto. Ang pilosopiya sa geopolitika ang kapundokan sa mga mapa, mga salabutan. Ang politikong geograpo busa pareha ra sa pilosopo. Gitukod nato diri ang geopolitikong estetiko—usa ka sinematikong mekanismo para sa pagsabot og hinanduraw alang sa usa ka kalibutanong systema ug sa iyang pagkontrolar. Ayaw kalimti naa gihapon kita sa pinulongan ug aduna sa pinulongan gihapon ang atong tuyo na katin-awan na ihapnig. Ang atong pinulongan ang tibuok kalibutan tungod giingon na siya ang tanan kasayoran. Ang atong trabaho para sa pilosopiya sa geopolitika kay tudloan ang tawo na mohunahuna. Ang atong tungdan kay aron ang tawo makahunahuna og mga lawakan latag sa tibuok kalibutan, aron sila masayod sa mga kagawian ug mga panghitabo sa kalibutanong entablado. Sa katapusan, unta na mahimong kalingawan ang pagtuon sa geopolitika. 

τῆς τοῦ φιλοσόφου πραγματείας εἶναι νομίζομεν, εἴπερ ἄλλην τινά, και την γεωγραφικήν, ἣν νῦν προῃρήμεθα ἐπισκοπεῖν...ἥ τε πολυμάθεια, δι᾽ ἧς μόνης ἐφικέσθαι τοῦδε τοῦ ἔργου δυνατόν, οὐκ ἄλλου τινός ἐστιν ἢ τοῦ τα θεῖα και τα ἀνθρώπεια ἐπιβλέποντος, ὧνπερ την φιλοσοφίαν ἐπιστήμην φασίν...ἡ δε προς ἐπιστήμην τῶν τε οὐρανίων και τῶν ἐπι γῆς και θαλάττης ζῴων και φυτῶν και καρπῶν και τῶν ἄλλων ὅσα ἰδεῖν παρ᾽ ἑκάστοις ἔστι, τον αὐτον ὑπογράφει ἄνδρα, τον φροντίζοντα τῆς περι τον βίον τέχνης και εὐδαιμονίας

 

1.    Ang tawo kay pulitikal sa iyang kinaiya καὶ ὅτι ὁ ἄνθρωπος φύσει πολιτικὸν ζῷον abli nato sa kang Aristoteles. Importante kini kay sa pulong palang daan sugod manginahangan na kita og sabot sa pamulitika sa kalibutan, lugaynan sa yuta: gani “geo-politics.” Ang pulong mismo kuno gimugna ni Rudolf Kjellen sa kanhing tuig 1899 ug kini para kaniya kay nagtudlo labot bahin sa politika ug geograpiya. Tuyo nato karon na butangan og lalum na pagpanuhid ang atong mga mapa kay matud pa ni H.J. MacKinder, “ang geograpiya kinahanglan itipas ngadto sa tumong sa intensibong pagpanuhid ug pilosopikong synthesis.” Klaro ra na ang atong mga mapa deretso mahimong sentro sa mga elementong pulitikal ug sa heograpikal. Ang ideya laktod maingon nga ingani: ang geopolitika kay ang pag apod-apod sa gahum na gibahinbahin sa kayutaan. Apan kinsay gapanag-iya sa kining gahuma? Alangan, ang mga katag na kanasuran ug ilang estado. Sa di pa ta mosalum niini, hingasyran usah natu una nga ang geopolitika pwede mabuak ngadto sa iyang mga subfield: geo-strategy, geo-economics, ug geo-technology. Sa laktod na pagkaingon, ang geostrategy ang geograpikong direksyon sa mga palisiya sa nasud ug ilang mga estado;  ang geoeconomics kay ang paggamit sa mga ekonomikong instrumento aron makapanalipod sa nasdnong kagustohan; ug sa ulahi ang geotechnology kay ang gahum o impluwensya sa mga teknolohiya sa paghimugna sa atong geopolitikal na kalibutan. Tuyo nato karon na ihiusa ang atong salabutan sa geopolitika sa nilang tulo tungod sa tinuod pa lang talidungan kani sila og lihok abot sa atong katulun-an. Pedagogical ra mahulog ang atong pagsabot niining tulo.  

 

[Aristoteles, Πολιτικά,1253a3; Gearóid Ó Tuathail, et. al. eds., The Geopolitics Reader (2003), 1-2; H.J. MacKinder, “The Geographical Pivot of History,” The Geographical Journal 23(4), 1904: 421; Jakub J. Grygiel, Great Powers and Geopolitical Change (2006), 22; Robert D. Blackwill, Jennifer M. Harris, War by Other Means: Geoeconomics and Statecraft (2016), 20; Parag Khanna, “Geotechnology and Global Change,” Global Policy 5(1), 2014: 56]

 

2.    Sa katong nahisgut, ato unang masayran na ang geopolitika ug ang mga kanasuran adunay suod na kalambigitan. Sa karong mga higayona tanan bahin sa kalibutan sakop na sa mga nasud ug tanan sa mga nasud kay adunay estado ug gali tanan mga estado adunay nasud. Halos mahulog na kapulong ning duha ka konsepto sa nasud ug estado (pwede gani natu ingnon ‘pulitiya’). Naa guro’y panahon diin ang estado nanginahanglan sa nasud para sa iyang lehitimiya, o ang nasud nanginahanglan sa estado para sa iyang seguridad. Diha-diha lang kahibalo kita nga duna pa’y mga estado nga dili nasud. Pero kana dili na nato problemahon. Importante ra para nato nga ang nasud o estado (sa ika-21 na siglo hinoon) kay usa ka prinsipyo sa panagkahiusa, “Une nation est une âme, un principe spirituel...une grande solidarité,” ana pa ni Renan. Haom diri ang konsepto sa ‘Aṣabīyyah (عصبيّة) ni Ibn Khaldūn, alangan, isip mutual na salabutan, solidaridad, ug pananghiusa na sa katapusan soberantiya ang tumong. Atong kining balikon ang konspeto sa soberantiya. Ang elemento sa atong mga konsidersayon, ato sabton una, kay ang nasudnong estado, iyang mga kagustohan, ug ang iyang kapasidad na makab-it kini. Ang kadaganan sa geopolitika bahin ra niini. Busa, ang nasudnong estado ang mahimutang na sinugdanan sa katulun-ang geopolitika labi na diri. Dili nako balikon ang kasaysayan sa pormasyon sa maong konseptoha. Pero ako ra ingon karon na geopolitiko walay nagasalig sa nasud isip nasud tungod aduna na’y geopolitika sa wala pa gani ang konsepto sa  nasud. Ang geopolitika misugod sa pormasyon sa mga pinakauna na mga estado. Mura ko gaingon na mas importante ang estado. Tinuod kini. Apan ang atong tutok karon anaa sa karong panahona diin ang nasud mihatag og kinabuhi sa estado. Ang mga kanasuran ang ilang mga estado. Ganahan nako tawgon ang ‘estado’ og nasud bisan na kultural ang bagahe niining terminoha. Kung katuohan man gali, ang estado ang kana na mohatag og gahum og direksyon sa pagka-nasud sa katawhan.  

 

[Mostafa Rejai, Cynthia H. Enloe, “Nation-states and State-nations,” International Studies Quarterly 13(2), 1969: 140-158; Ernst Renan, Qu’est-ce qu’une nation? (1882), III; Heena Qadir, “Sociological Insights of Asabiyyah By Ibn Khaldun: An Inevitable Force For Social Dynamism,” International Journal of Recent Scientific Research 4(8), 2013: 1220; Frank Ruda, Hegel’s Rabble (2011), 149-50]

 

3.    Dili nato tuyo na ukabon og lahos ang konsepto sa nasud ug estado. Dili na kana gani mahinungdanon sa atong katuyoan. Sigo ra na adunay panglungtad sa mismong duha para kita mosugod sa atong pagpanuhid. Gayod, “kung wala man gani ang estado ang tawo mismo mapugos og gama kaniya.” Kahibalo naman ta nga ang estado adunay mga kagustohan. Kahibaw pud ta nga dunay daghang mga estado. Ang relasyon sa usa ka estado ngadto sa lain ang kinauyokan sa geopolitika tungod ang pagpatuman sa kaugalingong kagustohan sa usa ka nasud moderetso og lakip sa uban na mga estado. Dali ra siguro nato mahipalgan nga ang estado, susama sa tawo, makigsangka sa lain atol sa ilang pagpatunhay sa kagustohan. Ug unsa man ang pinakasikat na pakipagsinukiay kanila kung di ang konsepto sa gubat. Tanan pagsabot sa gubat mopadala usab sa pasabot na adunay duha ka estado nga nakiggubat. Natural, ang pagka-anaa sa posibilidad sa gubat ang gamut ug unod sa atung katulun-an sa geopolitika. Diba ni ingon si Heraklitus na ang gubat ma’y hari ug amahan sa katanan-tanan? πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς. Apan unsay labot diri sa geopolitka sa gihisgot bahin sa gira? Kani: “Le pouvoir n'existe qu'en acte” o ang gahum aduna ra’y paglungtad kung kini aksyonan o buhaton matud pa ni Michel Foucault. Tuod, ang gahum mismo kay ang iyang pag-aksyon ug pagbuhat. Ang mga relasyon sa gahum ang permanenteng kahimutangan na atong gitutokan sa matag higayon kini mopakita. Mga kasayoran sa atong pagpamalandong mga katunayan sa mga relasyon sa gahum na mismo lang ang tibuok lawak sa geopolitika. Ang gi-analisar diri nuon kay mahitungod sa mga kanasuranong palisiya na motan-aw sa mga obhektibo og estratihikong mga panginahanglan sa mga nasdunong estado diin sila nakigkumpetensya.  

 

[Haskell Fain, “The Idea of the State,” Nous 6(1), 1972: 15; Heraklitus, Περὶ φύσεως, η; Michel Foucault, “Le sujet et le pouvoir,” Dreyfus H., Rabinow P. eds., Beyond Structuralism and Hermeneutics (1982), 219, 225; Stefano Guzzini eds., The Return of Geopolitics in Europe? (2012), 43]

 

4.    Unsay pasabot nato sa gira? Usa ra kini ka paagi og paglihok sa gahum. Nanglanon nato isakip ang atoang salabutan na ang gubat kay ang kapadayonan ra sa pamulitika sa mga ka-estadohan. Matud pa ni Carl von Clausewitz, “Der Krieg ist eine bloße Fortsetzung der Politik mit anderen Mitteln.” Sumala ani, lapad na kaayo ang atong gipasabot sa gira. Masuta nato karon nga sakto ra kini. Ang tradisyonal na (salabutan sa) gubat isip kapaphaan. kagubaan, o kamatayan sa mga kasundaloan dili na husto para sa atong bag-ong mga panahon. Ang gubat isip ang pagpul-og sa lain na ituman ang imong kabubut-on busa duna na’y bag-ong panginabuhi. Busa giingon, “Kinahanglan nato ikahulugan ang gubat gamit ang bayolensya.” Daghang pamaagi kini mabuhat. Ang pulos sa militar kay aron kuhaon ang puwersa sa lain na makapugong ana si Clausewitz. Ato unang iplastar sa hunahuna na ang geopolitika dili gubat kay gubat lang kay tungod, sa tinuod pa lang, ang geopolitika ang miseram pacem sa “miseram pacem vel bello bene mutari,” pulong ni Tacitus, o ang ‘dautang kalinawan’ na mas lisud pa gani kaysa gira mismo usahay kung buot hunahunaon. Busa, lakip sa panabot sa gubat ang gitawag na militarised interstate conflict sa kinalawakang pagsabot. Nagadula kita sa geopolitika tungod dili kita ganahan sa karaang, primodong konsepto sa gubat isip ang ultima ratio regum. Mapakita natu na adunay diay daghan klase sa pag-gira - mga mas mamugnaon na pamaagi ug ang geopolitika ang pagduwa nianang mga ubang klase. Apan kahibalo naman kita nga wala na’y uso ang gira isip gira sa miagi. Tagna ni MacKinder na ang ginabuhat karon kay ang paglambo og uswag sa unsay iyang gitawag na “relative efficiency” sa mga kanasuran imbis na og anneksar og bag-ong territoryo para sa una. Pamaagi lang sa lunsay’ng ekonomikong puwersa daan, pwede na masakubos ang mga tibuok nasud karon mga panahona.

 

[Carl von Clausewitz, Vom Kriege, I, §24, (1832); Melvin Small, David J. Singer, Resort to Arms: International and Civil War, 1816-1980 (1982), 205-6; Oak Herbert DeBerg, War as Aesthetic: The Philosophy of Carl von Clausewit[z], Ph.D. Diss., (2011) 63-65; Tacitus, Annales, III, 44; Meredith Reid Sarkees, “The COW Typology of War: Defining and Categorizing Wars,” [Online]; MacKinder, “The Geographical Pivot of History,” 428]

 

5.    Isa ra ka prinsipyo ang tinubdan sa tibuok geopolitika, na ang kusgan siya na modemanda ug ang bangga siya na mapugos og hatag: δυνατὰ δὲ οἱ προύχοντες πράσσουσι καὶ οἱ ἀσθενεῖς ξυγχωροῦσιν. Daan na kining hinatag sa Peloponnesian War. Samtang hinampas sa panit niining yutaa ning kinausang kamatuorana, molahutay og sulbong ang panaglantugi na mismo kini si Geopolitika. Alangan, walay realpolitik kung wala usab ang mga estado, ang πόλεις o civitate. Mao na nga para nako, kapulong o kasingkahulugan na ang kanasuranong palisiya (“foreign policy,” pero mas angay isalin diri na “international policy”) sa geopolitika na usab atong isinonimo sa realpolitik - ang agham sa “dugo ug puthaw” (Eisen und Blut) matud pa ni Bismarck. Tungod mga nasudnong estado (ka-estadohang nasud) ang atong elemento na katulun-an, sa kasultihan pa ni Kautilya, “ang kaayohan sa usa ka estado kay labi mosalig sa iyang aktibong kanasuranong palisiya (विदेश नीति)” - ang nagiisang medyum para matalab ang nasudnong kagustohan. Pero ang paghisgot kabahin sa realpolitik sa kanasuranong palisiya mosugyot una sa handurawan na ang kinaiya sa kanasuranong relasyon kay isip usa ka bellum omnium contra omnes ug busa motunol og salabutan nga walay aktwalidad ang kooperasyon taliwa sa mga kanasuran. Alangan kahibaw kita na dili kana tinuod. Aduna pa’y mas lalum na katigayonan nga mahitabo ngadto sa mga kanasuran gawas sa mga konplikto. 

 

[Thucydides, Ιστορίαι : Πελοποννησιακός πόλεμος, 5.89.1; Kautilya, Arthaśāstraअर्थशास्त्र, 6.2.1; Thomas Hobbes, De Cive, Præfatio; Hobbes, Leviathan, II, XIII; Charles R. Beitz, Political Theory and International Relations (1999), 64]

 

6.    Aduna na kitay bag-ong pahimulos sa pamulong “all the world is a stage.” Ang mga aktor - ang mga nasudnong estado. Sa legalistang panlatanaw, sayun raman ang tumong ug kataposan sa geopolitika, ang “bahandianon estado ug kusgang kasundaloan,” [故治國者，其摶力也，以富國強兵也]. Ug kini dili makuha gikan sa gawas apan sa sulud ra gihapon sa estado [治強不可責於外，內政之有也。今不行法術於內，而事智於外，則不至於治強矣] ug ang iyang internal na kahan-ayan paagi sa maayong mga pagppahamtang sa balaud. Si Machiavelli apil og pagdason niining panultihan na ang katukoran sa tanang modernong estado kay “mga maayong balaud ug maayong kasundaloan.” Ug tungod walay mahitabong maayong balaud kung diin walay maayong armadong kusog, kung asa adunay maayong mga kasundalu-an kinahanglan adunay maayong balaud. Dili ra sab sa gira mahurot ang tibuok aspeto sa geopolitika. Lakip na ang maayong pamalaud og mabahandion na katigayonan niini.

 

“E’ principali fondamenti che abbino tutti li stati, così nuovi come vecchi o misti, sono le buone legge e le buone arme: e perché e’ non può essere buone legge dove non sono buone arme, e dove sono buone arme con viene sieno buone legge, io lascerò indreto el ragionare delle legge e parlerò delle arme.” 

- Niccolò Machiavelli, Il Principe

 

Pero subay sa naingon na, lapad na kaayo ang unsay angay ipasabot niini. Mahinungdanon na diri ang salabutan sa raison d’etat o ang L’absolutisme pragmatique ni Richelieu diin ang nasudnong interes hingsaka na sa kagustohan sa kaulohan, yuta, o katawhan ra mismo. Paghingsayod ani tanan ug ang pagalatiman usab kaniana dili ra ang pakigpagkonsiderar sa usa ka aspeto. Ang ideya diri sa permanenteng nasudnong interes misugod sa ideya Ragion di Stato nila Giovanni Botero ug ni Ludovico Zuccolo. Para ni Botero, ang katarunganan sa estado “notitia di mezzi atti a fondare, conservare, e ampliare un dominio.” Base niini, ang geopolitika dili pareho sa ordinaryong pamulitika tungod mao kini ang kurso na atoon sa pagpreserbar o pagtukod sa estado mismo. Mao ra kini ang kahibalo-an sa unsay angayan nga mga pamaagi namakakunsilba sa kanasurang rehimen gawas sa unsang klase sila. Busa, trabaho sa geopolitika na makalahutay ang pagka-kagamhanan sa goberyno samtang ang pamulitika ang konsiderasyon kabahin sa unsay unta mahimong nindot na goberyno kintahay. Para nato, ang katarunganan sa estado labing magagahom na timailhan sa importansya alang sa geopolitika. Puwede gani nato nalang ingnon na usa ra na sila. Matud ni Botero usab, “è impresa d’un valore singolare, e quasi sopra umano” o pasabot usa ka hiusang balor na mataasnon pa kaysa tawo. Kini para ra sa  mga labing nakahimungawong sa mga permanenteng interes.

 

[Shāng Jūn Shū商君書, 壹言, VII; Hán Fēizi,  韓非子, 五蠹, 11; Giovanni Botero, Della Ragion di Stato, ed. Luigi Firpo (1948), I, V, 55-8; Maurizio Viroli, From Politics To Reason of State: The Acquisition and Transformation of the Language of Politics 1250-1600 (1992), 275-6]

 

7.    Tanan na ipanghisturya diri sa geopolitika mga aspeto sa lawak o espasyo diin asa sila mahitungod og sugod, i.e. mga mapa, territoryo, ug busa diin asa upud sila unta ipatuman - sa mapa, atong territoryo. Ang mga transpormasyon sa mga soberantiya transpormasyon sa hugis sa lawak, kay atong masayran taudtaud na ang mga kabubut-on ipahamtang sa lawak. Ang lihok sa gahum ang dagat sa lawak sa atong analisis.

 

आकाश ही इस लोक का आश्रय है | वही श्रेष्ठतम उद्गीथ है और वही अनन्त रूप है

- Chāndogya Upaniṣad 1.9.1-2

 

Ang lawak isip atong mga mapa. Ang soberantiya kay usa ka lawak. Walay gahum na makit-an o mahibalag kung wala kini gisulod una sa atong kartograpiya kintahay. Ang gahum na makapapas o suwat og mga badlis kay pareha ra sa gahum na makabuot sa eksepsyon sa mga aktuwasyon. Dako ang panambigitan sa estado og lawak isip territoryo. O gani ang lawak sa geopolitika mismo. Gayod, ang mga sinaunang griyegong siyudad mabadlis ra sukod gamit ang ilang mga χώρα, daplin, o ang mga gakilid-ilid na mga darohan. Sakop sa atong panulun-an ang tibuok lawakan ug ang paguswag padayon sa “inhabitadong espasyo” (المعمورة من الفرد). Ang pilosopiya sa geopolitika, pilosopiya sa lawak kay kini ang pagtukib sa espasyong aspeto sa gahum - gahum taliwa sa mga territoryo. 

 

Pero lawak ra ba ang tibuok hunahuna sa geopolitika? Ang mga geopolitikal na mga panulagway, o mga pinulongan, wala ra gilugar kundi gitakna. Tanan panghitabo nga gitukib sa atong isig panulun-an wala ra nanghitabo sa mga teritoryo sa mapa, apan sa kasaysayan pud. Ang relasyon sa oras sa geopolitika kay anaa sa pangutana mahitungod sa kasaysayan. Sato pa, ang atong pagsabot sa mga mapa o lawak moagi sa kasaysayan. Walay lawak na walay takna. Mosunod na tungod terestreyal ang atong mga konsiderasyon, makasaysayanon pud ang atong gitun-an. Buot pasabot, ang pagsabot sa yuta molakip sa pagsabot sa ginaagian sa maong yutaa ug kini ang pasabot nato sa kasaysayan. Ang heograpiya mopahisayon og historikal na pagsalaysay, ug ang kasaysayan mopasilitar og pagbasa sa heograpiya. Sa laktod na pagkaingon, tanan mga kondisyon na makaimpluwensya sa mga kalihokan sa mga puwersa anaa didto gihatag sa lawak ug takna. Maayo ra nga atong ihandog na ang pasabot sa kasaysayan dili ra ang gahaponan o ang miaging panahon tungod apil sa kasaysayan ang dagan sa umaabot o ang kaugmaon. Gayod ang kaugmaon ang tumong abtanan sa geopolitika; ang pilosopiya sa geopolitika pilosopiya sa takna. 

 

[Alexander Orwin, “Can Humankind Deliberate on a Global Scale? Alfarabi and the Politics of the Inhabited World,” American Political Science Review 108(4), 2014: 830-1; Raymond Duvall, Jonathan Havercroft, “Critical Astropolitics: The Geopolitics of Space Control and the Transformation of State Sovereignty,” Bormann, & M. Sheehan eds., Securing Outer Space: International Relations Theory and the Politics of, (2009), 50-3; Dennis Retaillé, “Geopolitics in History,” Geopolitics 5(2), 2000: 35; Bert Chapman, “Sloan on Geopolitics, Geography, and Strategy History in Geopolitics,” Geopolitics, History, and International Relations 10(2), 2018: 8] 

 

8.    Karon, ang estratehiya sagun ni Napoléon kay ang pag-alampat sa paghimulos sa lawak ug takna: “La stratégie est l'art d'utiliser le temps et l'espace.” Sa estratehiya, ang geopolitika matuman. Kung ang geopolitika, ingon natu, kay ang pagdumala og mando sa mga mapa, ang estratihiya ang lapis ug papel na diin masulat ang maong mapa. Ang teksto, ibutang nato, kay ang estratehiya ug ang pinulongan, kintabi, ang geopolitika. Alangan, ang pagbasa sa mga mapa dili malahos og human kay ang atong pinulungan pirming galihok (ang kalibutan pirmi moagi sa kausaban). Mahitungod ani, ang kinuha gikan ni Alfred Thayer Mahan maayo na pangtudlo:

 

“The definitions usually given of the word "strategy" confine it to military combinations embracing one or more fields of operations, either wholly distinct or mutually dependent, but always regarded as actual or immediate scenes of war. However, [t]his [d]iffers from military strategy in that it is as necessary in peace as in war. Indeed, in peace it may gain its most decisive victories by occupying a country, either by purchase or treaty, excellent positions which would perhaps hardly be got by war. It learns to profit by all opportunitie[s].”

- Alfred Thayer Mahan, The Influence of Sea Power Upon History, 1660-1783 (2004 ed.)

 

Ang atong katulun-an lahi sa estratehiyang militar tungod labing gamhanon og galamiton kini sa kalinaw ug dili ra sa gubat. Gani, mas mahinungdanon ang geopolitika sa mga higayon sa kalinaw salabi sa gira. Ang atong estratehiya na gipanulun-an kay ang pagkat-on og himulos sa tanang oportunidad. Dayon ang oportunidad na pasabot nato kay ang paghimugos og kabubut-on ngadto sa kaaway samtang magsagang sa iyang pagpugos sa iyang kabubut-on otro. [故善戰者，致人而不致于人] Natural, ang ingon aning paghunahuna mahingungdanon gihapon sa gira man o sa kalinawan.

 

[Mackubin Thomas Owens, “Geopolitics, Con and Pro,” Foreign Policy Research Institute E-Notes, 2015: Online; Dave Morris, Leo Hartas, Strategy Games (2004), 24; Sūnzǐ, 孫子兵法, 6.2]

 

9.    Hingpit na apilon nato karun si Kant ug ang iyang mga ideya mahitungod sa kalinawan ug gubat. Ana siya nga ang bikil taliwa sa mga kanasuran dili lisud sabton kung kini ato rang ikumpara tandi sa ordinaryong mga tawo. Matud pa niya,

 

“Völker, als Staaten, können wie einzelne Menschen beurteilt werden, die sich in ihrem Naturzustande (d.i. in der Unabhängigkeit von äußern Gesetzen) schon durch ihr Nebeneinandersein lädieren, und deren jeder, um seiner Sicherheit willen, von dem andern fordern kann und soll,”

- Immanuel Kant, Zum ewigen Frieden (1795)

 

Apan mopatigbabaw gihapon siya og pangandoy ngadto sa kataronganan sa kalibutanong pamalaud (Gründen des Völkerrechts) aron ang gubat malikayan og husto. Ang Rechtslehre dili ra pangutana sa mga buluhison na katungdanan apan sa mga insentibo upud. Hinono, ang nindot diri kay ang iyang pagbutyag sa panghitabo nga ang kalinawan moagi subay sa komersyo. Tungod matud ni Kant ang gahum sa kwarta mao ang unang puwersa na dili sangayon sa kadarangan sa gira ug kini siya ang gahum na usab ang mga estado labing madasigan og sunod og patuman. Ang pagdinili sa gira dili kinahanglan og motibo sulod sa pulitika o sa etika. Dili, busa, tungod sa moralidad mismo, apan sa motibo para sa ginansya, mauswag ang halangdong katuyoan batok sa gubat. Suwat niya, 

 

“[D]ie Geldmacht wohl die zuverlässigste sein möchte, so sehen sich Staaten (freilich wohl nicht eben durch Triebfedern der Moralität) gedrungen, den edlen Frieden zu befördern, und, wo auch immer in der Welt Krieg auszubrechen droht, ihn durch Vermittelungen abzuwehren,”

- Ibid.

 

Dili nato kalimantan pud ang ambag ni Jeremy Bentham, “All trade is in its essence advantageous...all war is in its essence ruinous.” Sa pagkakaron, ang kini salabutan nga ang ekonomiya mas labing importante kaysa sa gubat, ug na ang gubat delikado kontra sa ekonomiya, ang pirmerong sentimento nga tingali ang nagpugong sa pagbalik sa kinaarang systema diin adunay kataastaasan ang gubat. Sukwahi sa panabot ni Lenin, ang pagabanse sa kapitalismo mipugos og bag-ong pagsabot niining duha ka konsepto sa gubat og kalinaw. Pero si G.W.F. Hegel adunay laing pagsabot para nato kabahin sa gubat tungod matud kaniya usahay kinahanglanon gihapon ang gira apan kini gayod kinahanglanon dayon og tiwas. Para ni Hegel, ang unsay i-demanda sa estado ngadto sa lain kay ang pagtamod og himatngon alang kaniya. Ang unibersal na obligasyon ra sa mga estado kay ilang ikatuman ang ubang mga estado hilabi na pamaagi sa mga tratado. Ang gira, busa, isip ang sa pagkigbisog batok matag kanila, kay ang paglapas niining obligasyon og hatag og rekognisyon sa estado gikan sa lain.

 

“Überdem kann der Staat als Geistiges überhaupt nicht dabei stehenbleiben, bloß die Wirklichkeit der Verletzung beachten zu wollen, sondern es kommt die Vorstellung von einer solchen als einer von einem andern Staate drohenden Gefahr mit dem Herauf- und Hinabgehen an größeren oder geringeren Wahrscheinlichkeiten, Vermutungen der Absichten usf. als Ursache von Zwisten hinzu.”

- G.W.F. Hegel, Grundlinien der Philosophie des Rechts (1821)

 

Ang klarong kahigayonan sa gubat ang mohatag og aktwalidad sa mga soberantiya isip ang deklarasyon sa iyang panglawas, kagawasan, ug paglungtad sukwahi sa ubang mga estado. Ang paghugno sa rekognisyon sa estado pwede na mahimuong sinugdanan sa gubat. Makaingon ta niini tungod walay nay rason nga mosunod ang estado sa usa ka tratado kaniya sa laing estado nga dili kaniya gitamod og rekognisar. Ang gubat ang disolusyon sa posibilidad sa kanasuranong pamalaud. Busa, pundasyon dili ra sa paghimo og mga bag-ong estado kundi ang pundasyon sa ubang mga politikal na transpormasyon ang mosunod sa gubat sunod nato kang Hegel. Giingon tuod niya, “der Staat ist die Wirklichkeit der konkreten Freiheit.” Busa, ang malampusong pagpahayag og katungod kay ang gitawag natung Soberantiya.

 

[Howard Lloyd Williams ed. Essays on Kant’s Political Philosophy (1992), 312; Jeremy Bentham, Principles of International Law (1843), IV [Online]; Thom Brooks, Hegel’s Political Philosophy: A Systematic Reading of the Philosophy of Right (2007), 122; G.W.F. Hegel, Lectures on Natural Right and Political Science: The First Philosophy of Right trans. J. Michael Steward & Peter C. Hodgson (1995), 300-2; Ido Geiger, “War and the Foundation of the State in Hegel’s Political Philosophy,” History of Philosophy Quarterly 20(3), 2003: 302, 313; Hegel, Grundlinien der Philosophie des Rechts, §260]

 

10.    Para makahigayon ikaw og buhat kunohay sa geopolitika, kinahanglan kita molakip og lahutay sa kaning mga pulonglaan sa “executive trade agreements,” “mutual defense pacts,” “infrastructure projects,” “import and export balance,” “financial bail-outs,” “national debts, budgets and deficits,” “national security,” etc. Unsaon ang pulonglaan nila isip mga sangpotanan sa giingon ni Kant kaganiha? Kani sila kay mga pagpahayag sa mga balor na mahimong katungod sa iyang pagkaduyog og lambo sa estado na, kung malampuson, kay ang pagpatinuod sa nasudnong kagawasan. Mga aspeto sa iyang soberantiya. Ang kagawasan sa nasud kay ang iyang kapasidad na mapatuman iyang katungod gumikan sa uban kanasuran, ug ang estado ra ang makamugna og pugos aning katungod para matinuod. “La souveraineté est la puissance absolue et perpétuelle d’une République” ingon si Bodin:- ang soberantiya o ang “majestas” ang elementaryong gahum sa estado isip iyang kaugalingong kagawasan isip ang gipadulngan sa nasudnong solidaridad. Kapugsanay og mga katungod taliwa sa mga kanasuran ang makina sa geopolitika, ang problema na kinauyokan sa geopolitika - ang kinaiya sa kanasuranong o nasuranong palisiya. Ang posibilidad sa talaid sa politikang systema sa soberyantiya ang tingali ningtukod og kunsilba sa kalibotanong merkado ug ang kalainan sa bentaha sa mga nasud, i.e. hanong kinahanglan kita makighisgot anang mga pulonglaan sa ibabaw para sa geopolitika.

 

Ingon ata na molunsad ang usa ka pilosopikal na problema og ingon aning pormaha: Wala ko kabaw unsaon og padayon “Ich kenne michnicht aus.” Gilabay kita tunga sa kalibutan atol sa geopolitikong pagpamalandong ug wala kita nasayod sa angay himoong dalan na sundon. Ang konbensyonal na panabot sa geopolitika, alangan, nanglanon usbon og husto para matinuod siya nga usa ka “semiotic free radical nga miproblematisar sa giunsa og hidungan ang geopgrapiya og pulitika aron sila masabtan,” sa pulong pa ni Gearóid Ó Tuathail. Kalahi-an lang niini kay ang atong talagsaon na pagtutok sa ‘pagproblematisar’ na giingon lang. Tuyo karon nato na ibutang ang usa ka segmento sa atong ‘problema’ kintahay ilalom sa atong katibuk-ang mapa sa pagpamalandong aron masulod sa terapeutikong pamilosopiya ug malampus ang gitinguhang katungod. Ug daghang mga problema anaa sa geopolitika na kinahanglan og katin-awan. Diha sumpay sa atong ebaluwasyon sa atong mga kabilin, atong gipangbalor, na kita makaingon nga, sumala pa ni Nietzsche “Erst von mir an giebt es auf Erden grosse Politik,” ang dakong pamulitika dinhi sa kalibutan mosunod ra gumikan kanato mismo.   

 

[Jean Bodin, Les six livres de la République (1583), “De la souveraineté”, VIII; Justin Rosenberg, “Secret Origins of the State: The Structural Basis of Raison d'état,” Review of International Studies 18(2), 1992: 158; Ludwig Wittgenstein, Philosophische Untersuchungen, §123; Gearóid Ó Tuathail, “Geopolitics and Development Theory: Intensifying the Dialogue,” Transactions of the Institute of British Geographers 19(2), 1994: 229; Phil Hutchinson, “What’s the Point of Elucidation?” Metaphilosophy 38(5), 2007: 691-713; Friedrich Nietzsche, Ecce Homo: Wie man wird, was man ist  (1911), 132]

 

11.    Sugdan nato ang pangutana: unsang en grandeng pilosopikal na teorya ang angayan butngan nato para isigo na katurkorang pundasyon ang pinulongan sa geopolitika? Unang kandidato kana sa mga ‘Marxista.’ Importante kini sila kay tungod kang Karl Marx ang nahimong katuyoan na sa pilosopiya ang usabon ang dagan sa kalibutan mismo. Suma niya, “Die Philosophen haben die Welt nur verschieden interpretiert; es kömmt drauf an, sie zu verändern.” Tumong usah sab sa geopolitika na usbon ang kahitabo-an sa kalibutan. Mahinungdanon usab ang atong rason sa paglabot nila kay ang geopolitika kinamaayohang ehemplo sa materyalismo. Usa siya ka teoretikal na panulun-an, oo, pero usa nga praktikal ang tanan abtanan sa kinakusgang pagsabot. Gayod, “alles gesellschaftliche Leben ist wesentlich praktisch,” ug kung atong sayran, ang geopolitika kay usa ka dimesyon sa atong politikal na kinabuhi na wala pa’y tin-aw na kabuhatag para sa mga kadaghanan. ang panlantaw sa geopolitika lahos deretso ngadto sa bürgerlichen Gesellschaft. Natad sa geopolitika ang iyang pamatuod sa iyang kaugalingong kamaturoan paamagi sa pagbuhat kaniya mismo o ang paggahum sa realidad, “In der Praxis muß der Mensch die Wahrheit, i.e. die Wirklichkeit und Macht.” Busa, unkonbesyonal na kasumpayan sa kritik sa ekonomiyang politikal ang geopolitikal na pilosopiya. Ato tan-awon unsa mahalad na kabatiran nila. Si Vladmir Lenin ang atong usa ka representatibo sa kung hano ang mga Walhon (“izquierdista”) o mga Leftista makapalambo sa salabutan sa geopolitika. Sulat niya: 

 

Империалистическая война с объективной неизбежностью должна была чрезвычайно ускорить и невиданно обострить классовую борьбу пролетариата против буржуазии, должна была превратиться в гражданскую войну между враждебными классами. 

- V.I. Lenin, Письма из далека (1917)

 

Ang imperyalistang gubat kay nagapadulong lang, sa obhektibong kasiguradoan, og pagpasamot sa pagkalimbasog taliwala sa mga prolet ug mga burgis. Para sa mga walhon, ang tinuod na gubat anaa batok sa mga kapitalista, nga diin ang kining mga gubat taliwa sa mga nasud kay mga paserbisyo lang sa mga multi-billion na negosyo “в сущности простым приказчиком миллиардных «фирм»” na mismo ang maong mga kanasurana natu. Mahinumduman nato ang geopolitikal na teoryang gitawag na “domino theory” sumite una ni William Bullitt, nga tuyo itak-op ang pagkatag sa kommunismo sa kalibutan. Mao ra kana alangan ang sangpotanan sa kalibutanong rebolusyon na tumong sa teorya ni Lenin. Ato kining balikon. 

 

[Karl Marx, “Thesen über Feuerbach,” ed. Friedrich Engels, Ludwig Feuerbach und der Ausgang der deutschen Philosophie (1845); Saul Bernard Cohen, Geopolitics: The Geography of International Relations (2015), 29]

 

12.    Si Lenin kabahin sa iyang analisis sakto rang angkonon na dili sayop. Importante ning bahina kay dili kita kinahanglan moangkon sa kapakyasan, apan sa iyang pagkasakto hinoon. Tinuod usab kini sa tanan mosunod na mga Marxista na atong hisgutan. Tinood man usab na ang mga nasud kasagaran makiguyon sa kagustohan sa Kapital kung gayod dili na sila kaabay og tiayon daan. Para satong salabutan, ang “Imperyalismo” [Империализм] o “dominasyon sa finance capital” [Господство финансового капитала] kay kapulong sa ‘geopolitika’ kung ako pangutan-on pero dili ra kini lagyo sa tumong ni Lenin. Para niya, kinaiya ra sa kapitalismo mismo ang imperyalistang tendensiya apan lang ang imperyalismo ana niya kay kamatyanon nga kapitalismo [умирающий капитализм] o ang kinaulahing kinabuhi niini. Busa, sa laktod na lakang, kuha nato gumikan ni Lenin na ang hinungdan sa geopolitika kay ang dagan mismo sa kapitalismo, himantayan nato kini kay mahinungdanon subay sa pagsabot na ang estado kay ang instrumento para sa dominasyon sa mga Klass ug ang paglupig sa usa ka Klass ngadto sa lain. [государство есть орган господства определенного класса]. Si Lenin nakakita nga ang kapitalismo nakigkumpentensya og sangka para sa kalibutanong merkadao gamit ang mga teritoryo sa kalibutan ug busa molambo hitungod sa pagbahinbahin og ekonomikong teritorya.

 

Эпоха новейшего капитализма показывает нам, что между союзами капиталистов складываются известные отношения на почве экономического раздела мира, а рядом с этим, в связи с этим между политическими союзами, государствами, складываются известные отношения на почве территориального раздела мира, борьбы за колонии, «борьбы за хозяйственную территорию».

- Lenin, Империализм, как высшая стадия капитализма Источник (1917)

 

Natural, ang pinakaklarong paghimutang niini kay ang kolonyalismo sa mga nagkadaiyang imperyo. Alang kang Lenin, ang esensya gayod sa imperyalismo kay ang tinguha para makagama og kapitalisang monopoliya. Ug ang mga gubat ang direktang kontinuwasyon sa karateristiko sa kapitalismo [вырос как развитие и прямое продолжение основных свойств капитализма вообще]. Tungod aduny kalamibitan ang gubat og kapital na dili mahiwalay [неразрывную связь капитала с империалистской войной], gipahayag niya og angkon na imposible kini mawagtang paagi sa demokratikong kalinaw o kapayapan na walay kapintasan o hangtod na ang systema sa kapital mismo ang mapapas.

 

[Lenin, Империализм, как высшая стадия капитализма Источник; Samuel King, Lenin's Theory of Imperialism Today: The Global Divide between Monopoly and Non-Monopoly Capital, Ph.D. Diss. (2018), 127; Lenin, Государство и революция, “Учение марксизма о государстве и задачи пролетариата в революции,” (1917), I; Lenin, О задачах пролетариата в данной революции (1917)]

 

13.    Adunay salabutan si Lenin na kinahanglan ang Rebolusyon mahitabo og labing menos kahidungan sa tanan bahin sa kalibotan aron mahimong malampuson. Mao kini ang ideya sa  мировой (Международная) революции o ang kalibutanong/kanasudnong rebolusyon. Diri ang ambongan na pagdayeg sa geopolitika sa Leninismo.

 

...вопрос о внешней политике и международных отношениях встал перед нами как самый главный вопрос не только потому, что империализм означает отныне самое прочное и сильное сцепление всех государств мира в одну систему, чтобы не сказать в один грязный кровавый комок, но и потому, что полная победа социалистической революции немыслима в одной стране (подчеркнуто нами), а требует самого активного сотрудничества по меньшей мере нескольких передовых стран, к которым мы Россию причислить не можем. Вот почему вопрос о том, насколько мы достигнем расширения революции и в других странах и насколько нам удастся до тех пор дать отпор империализму, стал одним из главных вопросов революции. 

- Lenin, Всероссийский съезд советов рабочих, крестьянских, красноармейских и казачьих (1918)

 

Anaa sa kapitalismo na kuno ang mosugod og walay kahumanang gira ug busa dili usab angay mosubay ang mga proletaryo sa mga gubat sa imperyalismo. Kinsay mopatupad niining mga tendensya sa Kapital kundi ang estado. Sakto ang eksplanasyon na ang systema sa kapital kuno ang momugna sa higayon diin nasayran sa mga produksyon na ang ilang nasudnong utlanan kay mipugong na sa ilang pagkayag sa katigayonan ug pro tanto misalig sila ngadto sa pamulitika aron matupad ang ekonomikong kakinahanglan. Ang kapitalismo kinahanglan mopalapad, o mahimong agresibo, expansionista, ug militarista aron siya mabuhi matud ni Lenin. Ang teritoryo sa nasud napamtud-an ra sa kakulangan sa kapitalistang industriya. Diha dayun siya miimposar og mga pamalaud sa iyang ginikang kagamhanan aron iproklamar ang ekspansyon na himoong ultimong politikal na tumong sa kanasurang palisisya. 

 

«Мировое господство» есть, говоря кратко, содержание империалистской политики, продолжением которой является империалистская война...Война против империалистских, т. е. угнетательских держав со стороны угнетенных (например, колониальных народов) есть действительно-национальная война. Она возможна и теперь. «Защита отечества» со стороны национально-угнетенной страны против национально-угнетающей не есть обман, и социалисты вовсе не против «защиты отечества» в такой войне. 

- Lenin,  О карикатуре на марксизм и об «Империалистическом экономизме» (1924)

 

Usa ra ka gubat ang pwede sa mga Sosyalista matud ni Lenin ug kini ang Nasyonalistang Gubat isip ang depensa sa tanan nasud batok sa tanan imperyalismo ug aneksasyon sa lain. Tungod ani, misuwat si Lenin nga ang kadaogan sa proletaryo dili posible hangtod ang suporta sa kalibutanong proletaryo kay makab-it: без поддержки международной мировой революции победа пролетарской революции невозможна. Gikan sa maong paghunahuna, mosunod na para ni Lenin ang sosyalismo ra mismo ang makahigayon og mugna og mga magawasnong kanasuran. Walay kapayapan na tinuod gawas sa rebolusyon na mismo ang imperyalistang gubat mihulhog. Angay diri isal-ot ang katapusan sa geopolitikong sosyalismo. Suwat ni Lenin nga ang geopolitikal na tumong sa sosyalismo kay papasun ang mga kalainan na mga nasud aron sila mahiusa ug kini, iyang gidugang, kay ang dili kalikayan na kaugmaon para sa katawhan.

 

Целью социализма является не только уничтожение раздробленности человечества на мелкие государства и всякой обособленности наций, не только сближение наций, но и слияние их...неизбежному слиянию наций человечество может прийти лишь через переходный период полного освобождения всех угнетенных наций, т. е. их свободы отделения.

- Lenin, Социалистическая революция и право наций на самоопределение (1915)

 

[Lenin, Полное собрание сочинений, 50th Volume (2013/9), 185; Stanley W. Page, “The Geopolitics of Leninism: Reflections,” Nationalities Papers: The Journal of Nationalism and Ethnicity 9(1), 2009: 133; Hannah Arendt, The Origins of Totalitarianism (1958), 126; Neil Harding, Leninism (1996), 199; Stanley W. Page, “Lenin’s Assumption of International Proletarian Leadership,” The Journal of Modern History 26(3), 1954: 236-7]

 

14.    Ato isumpay balik ang hinisgutan bahin sa estado. Para gani ni Friedrich Engels usab, ang mga kalihokan sa mga estado dili mas mahinungdanon kaysa sa tinuod na makina sa kausaban na mao ang progresibong ebolusyon sa katawhan. Basah kining pasahe ni Engels: 

 

“Die Vorstellung, als wären die politischen Haupt- und Staatsaktionen das Entscheidende in der Geschichte, ist so alt wie die Geschichtschreibung selbst, und ist die Hauptursache davon, daß uns so wenig aufbewahrt worden ist über die sich im Hintergrund dieser lärmenden Auftritte still vollziehende und wirklich vorantreibende Entwicklung der Völker.” 

- F. Engels, Anti-Dühring (1877)

 

Hinumduman nato nga anaa upud diri sa Anti-Dühring ang konsepto na gitawag na pagkalawos sa estado diin pagkahuman og kuha sa mga proletaryo ang pulitikong gahum ang pagka-estado sa estado isip usa kay sa kadugayan mous-us og hupas hangtod mawala. Pulong ni Engels, 

 

“Proletariat ergreift die Staatsgewalt und verwandelt die Produktionsmittel zunächst in Staatseigentum...Das Eingreifen einer Staatsgewalt in gesellschaftliche Verhältnisse wird auf einem Gebiete nach dem andern überflüssig und schläft dann von selbst ein...Der Staat wird nicht 'abgeschafft', er stirbt ab.” 

- Ibid. 

 

Diri ang pagsabot na ang diktatorya sa proletaryo kay ang paggunit sa mga pagkakayud sa gahom sa mga institusyon sa estado aron anam-anamon kini og hupas sa wala. Sa paghulagway nila Marx ug Engels, murag ang estado nagasalig sa karakter ug pagka-anaa mga Klasse. Kung ang komunismo pagpapas sa mga Klass, mosunod na ang estado kinahanglan usab mosingaw isip instrumento sa mga nagahibabaw na Klass. Duna ra sa pagsabot ang ‘abolisyon’ sa estado para sa mga Marxista isip hinanglanong resulta sa pagpawagtang sa mga Klass og diin ang pagorganisar sa gahum sa usa para sa pagpalikway sa lain mismo mahunong. Daghan ang pwedeng magamit na paghimatbat sa linya sa Anti-Dühring, pero sa atong tuyo karon kini ra ang punto: dili kinahanglan ang estado, mas maayo gani nga mawala kini.

 

“Proletarische Revolution, Auflösung der Widersprüche: Das Proletariat ergreift die öffentliche Gewalt und verwandelt kraft dieser Gewalt, die den Händen der Bourgeoisie entgleitenden gesellschaftlichen Produktionsmittel in öffentliches Eigentum...In dem Maß, wie die Anarchie der gesellschaftlichen Produktion schwindet, schläft auch die politische Autorität des Staats ein.” 

- Engels, Die Entwicklung des Sozialismus von der Utopie zur Wissenschaft (1880)

 

Kung ang proletatyo lang ang modala sa tibuok produksyon, kung kini ihatag lang kanila, ang pakigpakinahanglan sa estado mawala ug iyang awtoridad mapapas usab dungan ani.

[Andrew Levine, “The Withering Away of the State,” Socialism and Democracy 3(1), 1987: 80; Solomon F. Bloom, “The “Withering Away” of the State,” Journal of the History of Ideas 7(1), 1946:  116; Richard Adamiak, “The “Withering Away” of the State: A Reconsideration,” The Journal of Politics 32(1), 1970: 8]

 

15.    Ang panlantaw diri kay ang gubat sa mga estado ang mismo ultimong lihok lang sa kapitalistang merkado. Ang pagka-nasud sa mga estado, labi na karon, ideolohiya ra para itabon ang maong kamatuoran. Balik ta usah ni Lenin. Ana siya nga ang esensyal sa ang imperyalismo ang pagsakop og bag-ong mga teritoryo. 

 

для империализма существенно соревнование нескольких крупных держав в стремлении к гегемонии, т. е. к захвату земель не столько прямо для себя, сколько для ослабления противника и подрыва его гегемонии. 

- Lenin, Империализм как высшая стадия капитализма  (1917)

 

Pero hanong wala man nakalampus og sakop ang usa ka estado sa tanan lain? Nindot ang naabtan ni Lenin sa iyang salabutan. Pananglitan, nakuha upud niya na dili posible ang kooperasyon ug koalisyon sa mga imperyalistang estado didto sa Europa aron ipahimusdan ang ubang bahin sa planeta tungod sa Balance of Power sukwahi sa gipangagpas ni Kautsky. 

 

“Vom rein ökonomischen Standpunkt ist es also nicht ausgeschlossen, daÿ der Kapitalismus noch eine neue Phase erlebt, die Übertragung der Kartellpolitik auf die äuÿere Politik, eine Phase des Ultraimperialismus, den wir natürlich ebenso energisch bekämpfen müÿten wie den Imperialismus, dessen Gefahren aber in anderer Richtung lägen, nicht in der des Wettrüstens und der Gefährdung des Weltfriedens.”

- Karl Kautsky, “Der Imperialismus,” Die Neue Zeit (1914)

 

Maabot ra sa punto nga walay sakopay og yuta ang mga mahitabo tungod sa balanse taliwa sa gahum sa mga nahibilin na mga estado. Langkob nato usah ang diskusyon abot hangtod diri. Matud ni Lenin ang mga gubat tungod sa natural na dagan sa kapital. Ang mga estado, dayun, ang mga ahente sa maong pakiggubat isip mga monopoliya sa kapital. Tuyo sa teorya sa mga Marxista na tangtangon ang paglungtad sa maong mga estado. Sumala ni Engels, ang estado mapapas ra sa kadugayan kung adunay malampuson na proletaryong rebolusyon. Atong pangutana karon kay bahin sa mga rebolusyon. Si Leon Trotsky mibutyag na ang proseso sa paglihok gikan sa demokratikong pulitiya sa mga proletaryo ngadto sa Sosyalismo kay ang “Permenteng Rebolusyon” [Перманентная революция] ug ang kongkista sa gahum dili mahuman ra sa rebolusyon kay kini ang sinugdanan ra sa kalibutanong paglimbasog. Tingali tungod ni nakahibalo siya sa imposibilidad na makadaog ang bag-ong mga proletaryo sa Russya kung walay talidungan na mga susamang rebolusyon sa ubang lugar sa Kasadpang Europa o sumala niya ang kadaogan sa Kasadpang proletaryo.

 

Демократическая революция непосредственно перерастает в социалистическую, становясь тем самым перманентной революцией...Завоевание власти пролетариатом не завершает революцию, а только открывает ее. Социалистическое строительство мыслимо лишь на основе классовой борьбы в национальном и международном масштабе...В этом состоит перманентный характер социалистической революции, 

- L. Trotsky, Перманентная революция, “Что же такое перманентная революция (основные положения)” (1930)

 

Gipatigbabaw ni Trotsky ang permanenteng karakter sa sosyalistang rebolusyon na molakip sa siguradong kalibutanong pagkaylap sa rebolusyonaryong kalayu. Ang sosyalismo, busa, dili ra matunhay sa usa ka nasud moplastar. Kinahanglan gayod kini mosagubin sa ubang kanasuran aron og lampos sa iyang internasyonal na karakter. 

 

[Boris Frankel, “On the State of the State: Marxist Theories of the State after Leninism,” Theory and Society 7(2), 1979: 199-242; N. Krassó, “Trotsky’s Marxism,” New Left Review 44, 1967: 67; Paul Blackledge, “Leon Trotsky's Contribution to the Marxist Theory of History,” Studies in East European Thought 58(1), 2006: 25]

 

16.    Kapin sa kanhi giingon, sa Staatswissenschaft sa Marxis-Leninismo ang estado kay kontradiksyong na walay kasulbaran. Apan tinuod ba nuon na tanan manunod sa teoryang Marxismo mopatay sa estado? Alangan, kahibalo kita na dili ingon gayod. Mao na diri natu isuksok ang kontribusyong hinalad ni Joseph Stalin. Unahon nato og sabot na desisdo si Stalin sa pagtalirong sa konsepto ni Lenin sa kalibutanong rebolusyon para sa paglambo sa U.S.S.R. Tukma lang, gikontra niya ang mga hunyapan ni Trotsky bahin sa “internasyonal” na sosyalismo para sa “nasudnong” sosyalismo. Atol niini, ang ideolohikal na kausban na giinhineryo ni Stalin kay ang “sosyalistang kadaogan sa usa ka nasud,”

 

Это называется у нас победой социализма, или, точнее, победой социалистического строительства в одной стране...Но так как мы живем не на острове, а “в системе государств”, значительная часть которых враждебно относится к стране социализма, создавая опасность интервенции и реставрации, то мы говорим открыто и честно, что победа социализма в нашей стране не является еще окончательной. 

- I.V. Stalin, Ответ товарищу Иванову, Ивану Филипповичу (1938)

 

Kaysa sa permanenteng rebolusyon na gitunol ni Trotsky, pananglitan. Aron sabton kini, hunahunaon nato na, sumala pa ni Zhores Medvedev, “Para ni Stalin, ang USSR dili ang silaob sa kalibotanong rebolusyon apan usa ka dakong tanggulan na kinubkob sa tanan panid.” Mipanunod sa kang Stalin ang kahadlokan ni Trotsky sa pag-atake sa kalibutanong burgesya batok sa ilang proletaryo.  Mao kini ang pragmatismo ug realpolitik ni Stalin na mas dali sabtan kung kahibalo ta sa unsa kadependente ang bag-ong sosyalistang kanasura sa iyang mga silingang estado nga kapitalista pa gihapon. Sa hunahuna ni Stalin, ang pagka-sosyalista sa nasud mismo ang rason kung hano ang nahibiling mga kanasuran na kapitalista kay dili makalahutay og agwanta niya. Kanunayon niya ilhon gihapon ang hagit sa “kapitalistang kababagan” [капиталистического окружения] nga motu-ok sa sosyalistang estado. 

 

Необходимо помнить и никогда не забывать, что капиталистическое окружение является основным фактом, определяющим международное положение Советского Союза. 

- Stalin, О недостатках партийной работы и мерах по ликвидации троцкистских и иных двурушников, Доклад и заключительное слово на Пленуме ЦК ВКП (1937)

 

Ug kung si Stalin histuryaan, halos sigurado ra nga maabot ta og hisgot usab sa iyang pag-ipon sa Nasyonal Bolshevismo (Национал-большевизм) diin asa ang internasyonal na karakter sa sosyalismo gihatag sa patriyotismo, sa kultura sa madlang masa, ug sa nasudnong pasigarbo. Kaslan ang gahum sa pagdumala sa puwersa sa produksyon sa tibuk-ang nasyonalismo. Atong hinumduman na ang kapitalistang likot batok sa Sobyetunyon ang kinaunhang kasayoran nga nideterminar sa ilang kanasurananing posisyon. Ang nasyonal bolshevismo sigo ra ang propensidad sa kommunismo na mogakos sa ideya sa nasud tingali tungod aron lang ingnon mabuhi ang kalayu sa rebolusyon. Diri ang kontribusyon ni Stalin kay ang iyang pagbali sa pormula sa pagpapas sa estado handog nila Engels. Sukwahi nuon, iyaha kini gihimung mas kusgan na entidad ug diha na kini mahimong posible ang totalitaryanismo nga kasagaran ihimong kapulong sa kommunismo.

 

Государство есть машина в руках господствующего класса для подавления сопротивления своих классовых противников...Но тут есть одна существенная разница. Все это требует, чтобы все существовали в стране, когда в стране существовало все необходимое. 

- Stalin, Об основах ленинизма (1924)

 

Sato pa, mahitungod ni Stalin gikan sa kinutlo, ang kalainan lang sa ordinaryong burgis na estado ug sa sosyalistang estado aduna sa  dominsyon sa mga gipangsamantalahang mayoriya sa nagkumasangkap na minoriya. Ang sosyalistang estado ang diktatorya sa proletarya ug wala nay lain. Pero kabahin sa kapangutanahan sa kadaogan sa sosyalismo sa usa ka nasud ang pinaka angay na kinaadman para sa geopolitika gikan ni Stalin. 

 

Но дело в том, что не об этом идет теперь речь. Одно дело сказать: начиная революцию, тебя в ближайшее же время поддержит победоносная революция в других странах, причем, в случае такой победы в других странах, ты можешь рассчитывать на победу. Это одно дело. Другое дело сказать: начинай революцию и двигай ее дальше, зная, что, если даже не подоспеет в ближайшее время победа революции в других странах, условия борьбы теперь, в период развитого империализма, таковы, что ты можешь все же победить для того, чтобы разжечь потом революцию в других странах. Это другое дело.

- Stalin, Заключительное слово по докладу (1926)

 

Bisan na kung ang kadaogan sa sosyalismo dili matinuod sa ubang kanasuran, ang posibilidad niini hinono sa usa ka nasud uyon ra nga matinuod aron kini makadasig og usab ug kanunay sa ubang mga nasud para ibuhi nasad ang tinguha alang sa kalibutanong rebolusyon. Ug ang bag-ong pormulasyon sa kadaogan sa soyalismo, busa, matud ni Stalin, kay ang garantiya batok sa mga langyaw na pangilabot og interbensyon ngadto sa mga sosyalistang kanasuran.

 

Окончательная победа социализма есть полная гарантия от попыток интервенции.

- Stalin, К итогам работ XIV конференции РКП(б) (1925)

 

Tungod ni Stalin aduna na kitay plataporma sa sosyalismo sa usa ka nasud ug ang “Nasyonalismo sa porma, sosyalismo sa sinulod,” Пролетарская по своему содержанию, национальная по форме o ang karakter sa unibersal na padulngan sa tawhanong kultura hinadto sa sosyalismo. 

 

[Vladimir Shlapentokh, “The World Revolution as a Geopolitical Instrument of the Soviet Leadership,” Russian History, 26(3), 322-3; Zhores Medvedev, 1997; Historicus, “Stalin on Revolution,” Foreign Affairs 27(2), 1949: 183; David Brandenberger, Mikhail V. Zelenov, “Stalin’s Answer to the National Questio[n],” Slavic Review 73(4), 2014: 868; David Brandenberger, National Bolshevism: Stalinist Mass Culture and the Formation of Modern Russian National Identity (2002) , 95; I.V. Stalin, О политических задачах университета народов Востока: Речь на собрании студентов КУТВ 18 (1925)]

 

17.    Aron molakang nata sa ehemplo ni Máo Zédōng. Ato sayran kung hano usab dili tanan Sosyalismo motiwas sa estado kasusama sa pamuhat niya. Si Máo nakasabot sa importansya sa kanasudnong kagawasan. Kung si Máo ang histuryaan, deretso unta ibutang dayon sa diskuyon ang iyang teorya sa “Tulo Ka Pagbahin Sa Kalibutan” [三个世界划分]. Nakasabut og maayo si Máo na ang kanasudnong pamulitika kay puno sa mga kompromiso taliwa sa mga Kontradiskyon [矛盾论] bahin sa mga Imperyalista, Sosyalista, ug ang ika-tulong panid. Ang pulos aning dibisyon para sa pagtukod og unidong prontera ug teoretikal na depensa batok sa kalibutanong hegemoniya sa imperyalismo na, sa panan-aw niya, ang ginabuhat sa Unang Kalibutan. Abot niini ang manunoton na diplomasiya ug pulitikong kalihokan sa kalibutanong bantawan. Sa iyang ebalwasyon, ang kanauranong katilingban adunay daghang kontradiksyon. Kini mahitungod sa dili kalikayan na priskyon tawli sa mga imperyalistang kanasuran, mga sosyalistang kanasuran, ug mga independenteng mga kanasuran. Busa, ang tulo ka pagbahin sa kalibutan. Sa mosunod, makita nato nga para ni Máo:

 

战争——从有私有财产和有阶级以来就开始了的、用以解决阶级和阶级、民族和民族、国家和国家、政治集团和政治集团之间、在一定发展阶段上的矛盾的一种最高的斗争形式。历史上的战争分为两类，一类是正义的，一类是非正义的。在阶级社会中，革命和革命战争是不可避免的，舍此不能完成社会发展的飞跃，不能推翻反动的统治阶级，而使人民获得政权。革命战争是一种抗毒素，它不但将排除敌人的毒焰，也将清洗自己的污浊。凡属正义的革命的战争，其力量是很大的，它能改造很多事物，或为改造事物开辟道路。

- Máo Zédōng, 毛主席语录 (1964)

 

Matud sa kinutlo sa ibabaw, ang gubat kay kontinuado ra sa espesyal na klase pamulitika. Tuod, ang rebolusyon usa ka gira na kinahanglanon og katarong aron ang mga kontradiksyon wad-on. Ang mga kasundalo-an, busa, kanunay magadala og pulitikal na adyenda. Ang politikal na tunong, laktod pa, ang mohatag og hinungdan sa pakiglambisog. Para ni Máo, ang kamatuoran kay ang kalambuan mogimaw ra gikan sa gubat. Sa iyang pagingon: 每个共产党员都应懂得这个真理：“枪杆子里面出政权”。Tanan politikal na ambisyon angay sumpayan og armadong kusog; tanan armadong ambisyon kinahanglan kapinan og politikal na ambisyon. Dili husto ang puros militar ra nga pangagpas, kay ang gira maipestasyon sa labanan sa mga klass.

 

我们是战争消灭论者，我们是不要战争的；但是只能经过战争去消灭战争，不要枪杆子必须拿起枪杆子。战争——这个人类互相残杀的怪物，人类社会的发展终久要把它消灭的，而且就在不远的将来会要把它消灭的。但是消灭它的方法只有一个，就是用战争反对战争，用革命战争反对反革命战争，用民族革命战争反对民族反革命战争，用阶级革命战争反对阶级反革命战争。

- Ibid.

 

Ang imperyalismo kay usa ka tigre sa panagway lang, murag usa ka papel na tigre [纸老虎]. Apan sa iyang panabot, ang makatiwas ra sa imperyalistang gubat o ang konterrebolusyonaryong gubat kay ang rebolusyonaryong gubat - ang gubat sa mga katawhan ug sa masa o ang gubat sa mga klass. Busa, makita sa iyang palisiya na mangita og unido nga prontera uban sa mga ika-tulong panid na mga kanasuran isip mga bulwarte batok imperyalismo. Ang geopolitikong kapanulundan na gipahayag ni Máo kay ang kining pagmobilisar sa mga Third World na mga kanasuran nadto sa usa ka unidong prontera sa gubat batok sa imperyalismo.

 

[Yun Ding, “The Doctrine of Contradiction and the Political Philosophy of Mao Zedong,” International Critical Thought 4(3), 2014: 320; Jiang An, “Mao Zedong’s “Three Worlds” Theory: Political Considerations and Value for the Times,” Social Sciences in China 34(1), 2013: 46; Tsou, T., Halperin, M. H., “Mao Tse-tung’s Revolutionary Strategy and Peking’s International Behavior,” American Political Science Review, 59(1), 1965: 80-99; Singh, P. K., “Rereading Mao’s Military Thinking,” Strategic Analysis 37(5), 2013: 563-4; Michael Yahuda, Towards the End of Isolationism: China’s Foreign Policy After Mao (1983), 120]

 

18.    Buot punto diri nga nahimo rang posibleng ang geopolitika sa mga Marxista tungod nila Mao ug Stalin; tungod sa ilang pagdugang sa nasud sa timpla sa proyektong sosyalismo ug ang sangpotanan ani nga ang labing magagahom na estado. Pero tanan direksyon ba sa mga Marxista tumong sa ginahiay nilang Stalin ug Máo? Dili, kay ang dagan sa teorya kay ang pagpatay gihapon sa estado, sa gira, sa kapitalismo. Mga pagpinig rani sila Stalin ug Máo. Si Mikhail Bakunin ang usa ka mahinungdanong rason na dili kini tinuod. Kabahin sa geopolitika, ana si Bakunin nga natural ra ang mga historikal na pagkigsangka og ginira kay tungod ang mga estado kabaligtaran sa usa’t usa nila ug busa dili makapagkasundo.

 

Явление чрезвычайно естественное. Государства, по существу своему друг другу противные и до конца непримиримые, не могли и не могут найти другой почвы для соединения. 

- Mikhail Bakunin, Государственность и анархия (1873)

 

Iya pud na kuha nga ang estado usab kinahanglanon og armadong kusog tungod sa iyang pagkapahinanglan og minitinar para sa iyang kauglingong paglungtad og busa ang estado isip estado aduna na’y elementong militar. Tungod niini, mahibutang og ingon na ang estado natural na padulngan ang kongkista sa lain. Kung dili, siya ang masakop sa lain ug mapapas. Klaro og uwat niya,

 

Новейшее государство по своему существу и цели есть необходимо военное государство, а военное государство с тою же необходимостью становится государством завоевательным; если же оно не завоевывает само, то оно будет завоевано по той простой причине, что где есть сила, там непременно должно быть и обнаружение или действие ее. Из этого опять-таки следует, что новейшее государство непременно должно быть огромным и могучим государством; это есть непременное условие сохранения его. 

- Ibid.

 

Para kang Bakunin, klaro man na ang estado walay kataronganan ug walay katungod. Dili ra gani na kini dili kinahanglan, ang estado mismo kay labing dakong dautan na angay dayon isalikway. Gisaway niya ang premiso ug panahom sa teoryang pulitikal ang katuyoan ug puwesto sa estado mismo nga dugay nang nakalahutay og pahamudlay aron kini itagak sa iyang puwesto. Ingon siya na ang estado mao ang “gadumalayong bakak” [которая есть вечная ложь]: 

 

фанатический приверженец свободы, видящий в ней единственную среду, где может развиться и процвести ум, достоинство и счастье людей; не той формальной свободы, жалованной, размеренной и регламентированной государством, которая есть вечная ложь и которая в действительности представляет не что иное как привилегию избранных, основанную на рабстве всех остальных,

- Bakunin, Парижская Коммуна и понятие о государственности (1920)

 

Unsay kalangkoban niini? Ang pulong gikan ni Pyotr Kropotkin nindot,

 

“Les États mis en pièces, et une nouvelle vie recommençant dans mille et mille centres, sur le principe de l'initiative vivace de l'individu et des groupes, sur la libre entente. Ou bien, toujours l'État écrasant la vie individuelle et locale, s'emparant de tous les domaines de l'activité humaine, amenant ses guerres et les luttes intestines pour la possession du pouvoir...Choisissez!” 

- Pyotr Kropotkin, “L'État - son rôle historique,” Temps Noveaux (1906)

 

Papilion kita, busa, kung ganahan ba ta sa estado ug iyang mga way kahumanang gubat o ang indibidwal na kagawasan sa libo-ang bag-ong kinabuhi na maabli para lang atong ikab-it. Ang pagka-Marxista nila Kropotkin ug ni Bakunin ang ilang pagkasubay og tinukod sa politikal na lupain sa paglimod sa estado, pagsubliay sa kapitalismo, ug ang pagsunod nila sa pormula: “Jeder nach seinen Fähigkeiten, jedem nach seinen Bedürfnissen,” o sa kada usa suma sa ila abilidad, sa kada usa suma sa ila kinahanglan. Makabuluhan ning kahibalo-an an batok sa estado taud-taud hilabi tungod ang geopolitika tutok sa kaestadohan.

 

[Samuel Reznek, “The Political and Social Theory of Mikhail Bakunin,” The American Political Science Review 21(2), 1927: 275; Luigi Fabbri, “Anarchism and Communism,” Northeastern Anarchist 4, 1922: Online; Karl Marx, “Kritik des Gothaer Programms,” Die Neue Zeit 1(18), 1890-1: Online]

 

19.    Aron matubag ang pangutana nga hanong madasigon man kaayo ang mga kapitalistang estado, si Antonio Gramsci miingon na tungod kini sa kumplikadong ideolohikal na superstruktura sa katilingban og politiya. Ang kasabtan ni Gramsci, gitawag niyang “kongkista sa estado,” kay ang sosyalistang estado dili gayod posible matukod gumikan sa kapitalistang estado ug kinahanglan kini matukod sa labing lain na pundasyon. Sulat niya,

 

“Lo Stato è sempre stato il protagonista della storia, perché nei suoi organi si accentra la potenza della classe proprietaria...Noi siamo persuasi [c]he lo Stato socialista non può incarnarsi nelle istituzioni dello Stato capitalista, ma è una creazione fondamentalmente nuova...La formula "conquista dello Stato" deve essere intesa in questo senso: creazione di un nuovo tipo di Stato,” 

- Antonio Gramsci, La Conquista dello Stato (1919)

 

Ang kausaban sa hegemoniya para kang Gramsci kay ang transpormasyon sa pagkaus-os aparatus sa kagamhanang koersyon hibaylo ngadto sa pagdako sa etikal ug sibil na aspeto sa katilingban. Para ni Gramsci, ang estado kay ang politikal na aspeto sa sosyidad ra talidungan sa sosyidad sibil. Ang sosyidad sibil kay ang mga simbahan, mga eskwelahan, mga unyon, ug mga ingon anang mga organisasyon samtang ang estado daw kay igo ra ang aparatus sa gobernadong koersyon, apan para kaniya ang “lo stato integrale” kay ang politikal ug sibil na katilingban og dungan. Busa, para ni Gramsci, kinahanglan usah unahon o apilon og pildi ug sakop ang sibil na katilingban diha ba dayon ilunsad ang atake batok sa estado aron kini mamalampuson tungod nasyod kaniya na dili ra diay ang estado ang mosukol sa kausban kundi ang sibil na aspeto upud. Mao na diri masulod ang iyang ideya sa konterhegemonya ug “guerra di posizione” isip pakigbisog na dili deretso mopatol sa estado apan sa kultura aron makapahimutang ang kausban.

 

[Mark McNally, “Gramsci and the State: A Topical Analysis,” Epol On-Line Journal, 2010: 2; Jonathan Moran, “Two Conceptions of State: Antonio Gramsci and Michael Mann,” Politics 18(3), 1998: 159-164; Benedetto Fontana, “Gramsci on Politics and State,” Journal of Classical Sociology 2(2), 2002: 171; Quentin Hoare and Geoffrey Nowell Smith eds., Selections from the Prison Notebooks of Antonio Gramsci (1971), 446]

 

20.    Bukod sa gipangingon, atong masayran na ang geopolitika para sa mga Marxista “imperyalismo sa laing ngalan” sa katibuk-an tungod ang geopolitika lakwatersa og uban sa laogan na pag-negosyo og pinansyal na interes. Ang inyong masayran mahitungod sa gipanglantugi nila Lenin hangtod ni Gramsci kay ang ilang kakontrahan batok sa estado ug ang konsepto niini lakip na ang korollaryong pagsabot bahin sa gubat. Ana ni Lenin na instrumento ra sa kapitalista ang konsepto sa estado ug nasud. Kasamtangan si Bakunin miingon na kinahanglan kini tiwason og lahos, samtang si Engels misugyot na mawala ra kini sa malampusong rebolusyonaryong kausaban. Si Máo, pananglitan, ganahan undangon ang imperalisytang panag-ambisyon gamit ang mga nasudnong rebolusyonaryong kalihokan. Pero si Gramsci nasayod sa unsa kalisud ang pagkontra deretso sa nasud-estado ug iyang kulturang hegemonya. Ug labi na si Stalin nga nakaamgo na dili makalahutay ang soyalistang estado samtang gitipokan pa siya sa mga kapitalistang ka-estadohan. Hinungdanon labi na karon ang mga ideya sa kritik sa ekonomiyang politikal tungod ang kina-kusgang nalung sa gubat karon kay ang ekonomikong puwersa, sa katagnaan pa ni MacKinder.

 

Ang kinaadman nga mapunit kanato diri kay nga ang geopolitika labing gitinguha sa systema sa kapitalismo. Mahinumduman nato ang sikat na aporismo: “War is good business.” Susama sa tanan aporismo, dunay siya’y parsyal na kamatuoran. Ang pulongdula sa ‘Katungod sa Kaugalingong Determinasyon,’ ‘Nasudnong Interes,’ ‘Integridad sa Teritorya,’ ‘Nasudnong Soberantiya,’ etc., sa karong mga panahona, ang tinuod na maayo pang-negosyohan. Pero wala na’y uso ang kinaarang klase sa pag-gira. Uyon ra kini sa giingon ni Bakunin nga ang modernong estado pareha ra sa iyang militar na aparatus gumikan sa way kawadon na kagustohan na malungtad ang iyang kaugalingon. Ang geopolitika, matud sa materyalistang kritik handong gikan sa Marxistang teorya, kay pungksyon sa kapital. Mao na kini ang bag-ong panulagway sa natad sa kalibutan ug asa busa kita mosugod sa atong panulun-an. Tungod lalum na ang dagan sa ugat sa kalibutan ang kapitalismo, kahibaw ta na ang geopolitika gayod sabod nasab og ungot sa atong realidad. Parte niini ang mga leksyon gikan nila Máo ug Stalin nga, sa ilang pragmatismo, nakasayod sa importansya sa pagka-adunay estado ug nasud. Gikan ni Gramsci, atong makita na ang integradong estado dili malangkit gikan sa iyang katilingbanong katukoran. Basin kinahanglan pa nako ingon na ang Marxismo dili Anarkismo tungod diri kinahanglan pa gihapon ang proletaryo na modumala og preserba og estado hangtod taman ra sa kataposan pagdistrungka ug dayon pagapod-apod. Ang kaparehas nilang duha, Marxismo ug Anarkismo, hinuon kay ang pagtuo nga ang estado dili dumalayon ug na ang kapitalismo kasabwat kaniya. Sukwahi kini sa mosunod na kapitulo. 

 

Nasiklit nato kung hano ang organikong sinugdanan sa konsepto sa nasudnong estado kay usa ka molamulamo og identitad nga mopamutli sa imahe sa populasyon. Ang pagkuha sa kalibutan na walay mga kanasuran talidungan ra sa paggarantiya sa katapusan sa kapitalismo:- dili kini yano mahitabo o gani kung mahitabo ba gayod. Tungod ang estado sama ra sa kwarta kung buot hunahunaon, ang pagsalikway sa estado samtang aduna pa ang geopolitikang natad kay moresulta ra sa parehong imposibilidad. Gumikan kang Lenin, masayran nato ang hibugaton sa internasyonal na katilingban ug ang esensyadong panambigitan sa kapitalistang ekonomiya sa gubat o pananglitan kang Stalin na ang nasud importanteng instrumento sa estado. Ang kapalaran sa nasud ug ang estado nahimo nang kataas-taas labi na sa kapanahonan karon ug murag mopadayon kini na kamatauoran og dugay pa.

 

[William Mallinson, Zoran Ristic, The Threat of Geopolitics to International Relations: Obsession with the Heartland (2016), 12; G.P. Maximoff eds., The Political Philosophy of Bakunin (1953), 210; Van Ree, E., “The Concept of National Bolshevism: An Interpretative Essay,” Journal of Political Ideologies 3(6), 2001: 300]

 

21.    Ang mga sinugdanang elemento sa geopolitika kay ang Estado, ilang Soberantiya ug Katungod isip nasuranong palisiya, ug ang priksyon kanila nga matawag natong Gubat. Unsay labot niini sa pasismo? Ang pasismo ang pilosopiya na kusog na tiglantugi para niini. Ug diha dayun tigsaulog sa katung mga konsepto sa estado, nasud, ug gira. Sumala pa ni Georgi Dimitrov, “ang pasismo kay gira.” Ug sakto siya gamay. Ang pasismo kay ang klase sa panghunahuna na moatubang sa pangutana na ato karon gipatigbabaw og husto. Tan-awon nato una. Gilambisog batok sa geopolitika na kini kay “intellectual poison” daw nga ang rason sa hanong napahinabo gayod ang Nazi Germany. Mao hinono kini ang paghunahuna ni Richard Hartshorne batok ni Karl Haushofer diin kunohay ang mikutaw sa handurawan sa mga Aleman ug ni Hitler og mga sayop ug pantastikong na mga ideya nahinungdan sa ika-duhang kalibutanong gubat. Lisud og hatag og hingpit na panabot sa pulong “Pasismo.” Ato ra kining balikon og dali. Pero karon kahibaw ta nga, sumala pa ni Umberto Eco, ang pasismo:

 

“[H]ad no quintessence. Fascism was a fuzzy totalitarianism, a collage of different philosophical and political ideas, a beehive of contradictions…[T]he fascist game can be played in many forms, and the name of the game can be changed...Fascism became an all-purpose term,” 

- Umberto Eco, “Ur-Fascism,” 1995

 

Ug kining lamibigitan sa kapitalismo ug pasisimo nga makaangkon kita na sakto tuod ang pangagpas sa mga Marxista sa relasyon sa estado ug sa kapital. Gikan sa Marxismo, “ang pasismo adunay organikong kalambigitan sa mga krisis sa kapital suma pa ni Gramsci “il fascismo è organicamente legato all'attuale crisi del regime capitalista” uyon ra sab sa tinudlo ni Lenin bahin sa imperyalismo. Sinumpay dayon ni Eco ug lista sa mga karakterimso sa pasismo. Pero tumong nako karon mahatagan og bag-ong kinabuhi kini alang sa geopolitika. Pamaagi sa pagtukib sa mga kustomaryong gipanghinganlan na mga teorista sa Tuhon atong ihulagway ang usa ka dagway sa gitawag na ideolohiya. Pero ang gauna na pangutana gayod kay kung hano ang mga Tuhon (“derechista”) o ang mga Pasista, sa atoa karon, kasagaran ang angay mopangandam kanato para sa kapangutanahan kabahin sa geopolitika. Makita nato nga ang pasismo daghang maingon bahin sa mga elementaryong sinugdanan sa katulun-an sa geopolitika labi na kabahin aning nasudnong kagamhanan sa atong paggamit. Kahibaw ta na walay panid sa yuta nga dili abot sa gahum niining entidad sa ika-21 na siglo. Sa ginhawa sa nasudnong estado kay sigurado langkob ang lihok sa kapitalismo.

 

“Le fascisme n’est pas une doctrine: c’est une volonté obscure et très ancienne écrite dans  notre sang, dans notre âme. S’il est différent  pour chaque nation, c’est que chaque nation a  une manière à elle de se sauver...Tout fascisme est réaction par rapport au présent et toute réaction fasciste est résurrection. Le fascisme est donc, par son essence, nationaliste, ses aspirations profondes sont souvent intraduisibles pour les étrangers, il est parfois inexportable.” 

- Maurice Bardèche, Qu'est-ce que le fascisme? (1961)

 

[Georgi Dimitrov, Selected Works (2), 1972, 176-81; Klaus Dodds, Geopolitics: A Very Short Introduction (2007), 21-2; Terry Eagleton, “What is Fascism?” New Blackfriars 57(670): 100-1; Antonio Gramsci, Gli Arditi del Popolo (1921); Lawrence Freedman, Strategy: A History (2013), 261-2]

 

22.    Nakasulti naman ta sa ngalan Hausohfer, karon mopadayon kita og hinambigit sa iyang kontribusyon diri. Para niya, ang geopolitika ang doktrina sa mga kalibutanong relasyon sa mga politikal na pangkalihokan sumala sa mga lapad na katukoran sa politikal na geograpiya o politikal na lawakan ug sa iyang estruktura. Ang geopolitika o heograpiyang pulitikal ang bag-ong nasudnong syensya sa estado ug ang doktrina sa determinismo sa lawak atol sa tanan mga politikong proseso. Para niya, ang Darwinismo mihubad sa politikong natad isip ang pagkiglimbasog sa yuta o lawakan taliwa sa mga estado na usab isip mga organismo nga ganahan mabuhi. Basin kinahanglan kita mobalik sa ideya ni Rudolf Kjellén kabahin sa “autarkiya” o ang ideya na ang mga nasud kinahanglan makigkaugalingon og alatiman sa iyang mga panginahanglan o  national self-sufficiency nga sa laktod na pagka-ingon ang mahimong dili makipagsalig sa uban. Si Haushofer igo ra nagpahimulos og pama-ba sa gipangingon ni Kjellén tungod para kanilang duha ang geopolitika ang usa sa mga pinaka magagahum na mga hinaguban sa hukomang pagapod-apod sa kayutaan para sa katawhan sumala sa ilang abilidaray. Tungod ani, matud nila Haushofer, ang mga nasudnong duluna kay mga biolohikong mga girahanan sa panginabuhi-an sa mga katawhan.

 

    Sa sugod pa lang, ang geopolitika dili neutral na buluhaton. Gikomplikado kini kay kabahin ang geopolitika sa geograpiyang kahimungayan sa nasudnong pulitiya. Dili ra, usa pud siya ka rasyonalisayon sa mga kapraktisang politikal ngadto sa teritoryong palisiya. Para ni Kjellén, ang nasudnong estado mga organismo sa natura: duna siyay pagbati, interes, katungdanan, ug buluhison. Pero kani sila kay bagtik dili ra sa mga katawhan, kundi sa yuta o territoryo mismo. Ang identidad sa estado ug sa nasud pilit sa iyang yuta, iyang mga kagustohan usab dikit sa territoryo. Dili ra ingon tua ra legalidad ang paglungtad sa nasudnong estado ana si Kjellén. Busa, dumalayon ang iyang mga ambisyon tungod sa pagka-permanente sa lugar. Ug sama sa mga organismo, ang mga permanenteng punto sa iyang kalihokan ang iyang kabubut-on sa gahum. Subay niini ang panghunahuna nila Joseph Bloch ug Karl Leuthner diin para niya kay tungod ang kalibutan gilikopan og mga magagahom na mga imperyo ang usa ka nasud kinahanglan usab mahimong imperyo aron dili siya madaogdaogan. Natural ra nga mosunod busa na ang kanasuranong palisiya ang panulun-an sa tanang panulun-an matud sa ulahi. Mao kuno ni ang magsilbing konsensus sa tanan mga puwersang nasyonalista para sila magtinipon. 

 

[Leonhardt van Efferink: The Definition of Geopolitics – The Classical, French and Critical Traditions: Online; Holger H. Herwig, “Geopolitik: Hausfoher, Hitler and Lebensraum,” Journal of Strategic Studies 22(2-3), 2014: 220-1; David Thomas Murphy, “Hitler’s Geostrategist? The Myth of Karl Haushofe[r],” The Historian, 2014: 20; Nicola Bassoni, “Karl Haushofer as a ‘Pioneer’ of Nationalist Socialist Cultural Diplomac[y],” Central European History 52, 2019: 439; Ola Tunander, “Swedish-German Geopolitics for a New Century: Rudolf Kjellén's ‘The State as a Living Organism’” Review of International Studies 27(3), 2001: 454, 457; Donald Spencer, “A Short History of Geopolitics,” Journal of Geography 87(2), 1988: 43; Peter Taylor, “Nationalism, Internationalism and a ‘Social Geopolitics’” Antipodes 24(4), 1992: 330-1]

 

23.    Tungod nakasturya naman ta nila Haushofer ug Kjellén, dili ta motapol og lakip ni Friedrich Ratzel diri. Ideya kani niya nga pundasyon sa mga sosyal na agham ang heograpiya, kibali, sumala sa espasyo. Ug niini gumikan ang panabot nila Haushofer ug Kjellén sa geopolitika. Sumala ni Ratzel, ang gidak-an sa estado motubo uban sa iyang kultura ug ang pagtubo niya mosunod rasab sa tino na pagtubo sa iyang katawhan. Ang maong relasyon sa tawo og estado magkasamot ra sa kadugayan. Aron ipadayon ang paglapad sa estado, unahon niya og sakop ang mga pinakaimportanteng rehiyon alang sa iyang kalambuan. Para ni Ratzel, ang lawakan kay politikal na mga unit. Ang espasyo nahimong politikal na sultihonon. Labing mahinungdanon kini na kasayoran tungod mao kini ang Lebensraum. Tanyag ni Haushofer duyog sa kang Kjellén ug Ratzen. Katungdanan sa estado na mopanalipod sa lalum na pagsabot sa yuta, dili ra sa mga prontera kundi sa mga kultural na mga kayutaan. Ang nasudnong estado dili mabatokon sa yuta, apan mahigugmaon niini. Usa siya ka “buhi na malawaknong kabubut-on” o lebendiger Raumwille. Mahulog na katungod ang ekspansyon, kay ang pagpatuman alang sa pangkinabuhiang lawak ang basehanan sa paglungtad sa estado ug busa ang basehanan sa tanan kanasuranong palisiya sumala kaniya. Galamitonon upud ni Bloch ang kaning konsepto sa kinabuhiong lawakan aron matuman og sunod sa iyang kalibutanong imperyo o Weltreich kung ganahan ang usa na iyang nasud magawasnon.

 

Ang hulgaway sa pasismo dili gyud makumpleto hangtod hatagon nato og kalamdagan ang nasudnong syndikalismo ni Georges Sorel diin gikan deribado ang ideolohiya. Para ni Sorel, ang kanasudnong katilingban ang tinuod na ahente sa maayong kausaban. Ug aron makutaw ang kalihokan sa mga nasud, diri mahulog ang importansya sa nasudnong mitolohiya. Panan-aw niya nga ang mitolohiya ang mohatag og dalan sa kalihokan sa kasaysayan. Usa kini kapanulagway nga makita ra kung ang mga masa giimpluwensyahan sa ilang pagkakaron na kahigayonan. Ang kadaogan, pananglitan, sa proletaryo, magsalig sa gahum sa mitolohiya. Pero nasuta ni Sorel ang pagka-depektibo sa mga proletaryo ug mao kini hanong mitutok nalang siya sa nasud. Si Sorel mituo nga ang nasyonalismo ang tinuod nga makahatag og transpormatibong puwersa sa kritkal mass na ang mga katawhan mismo para ang mga system sa mga ideya mamugna nga politikal na kamatuoran. Ang nakanindot sa rebelasyon mahitungod sa nasyonalismo kay giabli kini ang pagkadakong gahum sa modernong estado, na para ni Sorel, ang dagway ra sa kalingkawasan sa espirtwal na panaghiusa sa mga masa. Ang iyang nasyonalismo diri matuman ra isip syndikalismo, apan sakto pud na moingon na ang syndikalismo tumong ang nasyonalismo. Kung igo murahon, ang pag-organisar sa sosyidad ngadto sa nasudnong solidaridad mura ra og paggama og syndikalismo sumala sa produksyon. Matud sa syndikalismo, laktod ingon, ang nasud na ang tigdumala sa mga puwersa sa produksyon -ug dili ang proletaryo- ug posible na makakita kita og pamumuno sa syndikato tua kabilang sa mga masa.      

 

[Wener J. Cahnman, “Concepts of Geopolitics,”  American Sociological Review 8(1), 1943: 55; Dan Diner, “Knowledge of Expansion on the Geopolitics of Karl Haushofer,” Geopolitics 4(3), 1999: 164; Friedrich Ratzel, The Laws of the Spatial Growth of States (1901), p. 17–25; Aleksandr Dugin, The Foundations of Geopolitics: The Geopolitical Future of Russia (1997), 1.3–4; Zeev Sternhell, Mario Sznajder, Maia Asheri, The Birth of Fascist Ideology: From Cultural Rebellion to Political Rebellion, trans. David Maisel (1994), 30, 91; Roger Fletcher, Revisionism and Empire: Socialist Imperialism in Germany 1897-1914 (1984), 60; Jack J. Roth, The Roots of Italian Fascism: Sorel and Sorelismo,” The Journal of Modern History 39(1), 1967: 33, 38; John Pollard, The Fascist Experience in Italy (1998), 121]

 

24.     Ang geopolitika agham sa mga politikong panghitabo sa kalibutan labi na bahin sa politikal na heograpiya isip pundasyon sa pagsabot mahitungod sa lawaknong organismo na ang estado ug ang iyang esktruktura. Sato pa, sa heograpikal na kahimungaya sa estado. Ug gamit niining pagsabot mohandog og teoretikal na mga hinagiban aron makagama og guiya alang sa pulitikal na askyon. Pro tanto, ang geopolitika usa ka batid na sisyensya sa iyang kapasidad na mosaka sa tanang pamulitikal na aktibidad ngadto sa iyang heograpikal na bakanan. Gikan ni Clausewitz, ang batadila sa gira nanambigit ra sa lohika sa palisiya ug tanan palisiya dili ka ikyas sa heograpiya. Tanan pamulitika kinahanglan dalhon ngadto sa heograpiya. Klaro na ang kining heograpiya mopasundayag og militaristikong kabilin isip mga taktikal na konsiderasyon. Para kang Haushofer, ang kinadak-ang buluhaton sa ning pagsabot sa geo-politiko ang paghiuli sa lawak sa realidad. Ang realidad karon kay ang yuta gipanag-iya sa mga nasud. Ug tuod sa geopolitika, ang nasud (na para nako pareho ra sa estado sa karong mga panahona) ang usa sa mga naghinunang mga ideya na mahulog sa konsiderasyon. Hulam nato gikan ni Charles Maurras nga misuwat, “la nation occupe le sommet de la hiérarchie des idées politiques. De ces fortes réalités, c’est la plus forte, voilà tout.” Ang nasud ang kinakusgang kamatuoran na atimanun sa tanan paghisgut sa geopolitika.

    

Sugod nila Giuseppe Bottai ug Ernesto Massi, ang mga pasista aduna na’y gana para sa geopolitika. Ganahan ni Bottai nga ang heograpikong imahinasyon mabutang dili sa kakiliran apan sa sentro sa pagtukod sa modernong kanasuran mismo. Isip ang siyentipikong heograpiya, gusto sa geopolitika na obserbahan, sabot, ug busa makasiyentipiko og panag-iya sa yuta. Tanang potensyal na  lihok sa nasud gihilalom na daan sa geograpiya. Buot kontrahon ni Bottai ang kakuwangan sa kaamgohan niining mga politikong elemento sa heograpiya. Tungod niya mao nang miangkon si Mussolini nga “La geografia è il dato immutabile che condiziona la vita dei popoli.” Si Massi midugang og ingon na ang pagtuon sa geopolitika mosugyot og mga dugang na teritoryo diin asa posible.  Sumala ni Massi, “La geopolitica italiana è la scienza degli spazi vitali, tesa all’optimum delle aree nelle quali ambiente, tradizioni storiche, necessità di vita presenti e future si concordano in vista del bene comune.” Sa kining panlantaw, ang heograpiya na mismo ang misaad og kapalaran o padulngan para sa nasud. Igo nalang kini basahon og husto.

 

[Karl A. Wittfogel, trans. G.L. Ulmen, “Geopolitics, Geographical Materialism and Marxism,” Unter dem Banner des Marxismus 3(1,4,5), 1929: 22-3; Sloan, G., Gray, C. S., “Why Geopolitics?” Journal of Strategic Studies 22(2-3), 1999: 7-9; Charles Maurras, Mes Idées politiques (1937), 129; David Atkinson, Geopolitics and the Geographical Imagination in Fascist Italy , Ph.D., Diss., 137; Andrea Perrone, “Mare Nostrum and Geopolitics: The Imperial Myth of Italian Geographers,” Diacrone, 25(1), 2016: Online]

 

25.     Si Haushofer mihisgot na “walay nasud rehiyon niadto sa iyang kaugalingon.” Nagpasabot siya nga tanan nasud adunay panginahanglan na mobukhad sa lawak hangtod matuman kaniya ang rehiyon o ang iyang saktong mga bordera. Ang mga rehiyon dayon mosugat og himo og mga panrehiyon diin asa ang tibuok kalibutan matiwas na og bahin-bahin. Si Carl Schmitt anaa’y daghan na mga kabatiran na makalambo sa kining pagsabot ni Haushofer. Mobalik nasab kita og hisgot sa mga estado aron mosugod. Mitunol og pagsabot si Schmitt na dili kanunayon ang pagka-anaa sa estado. Gayod, ang estado kuno mosalig ra sa pagkakanunayon hinuon sa politikal - ang paginila sa kaaway og sa kauban.

 

“Feind ist nicht der Wettbewerben oder der Gegner uim Allgemeiner Feind ist auch nicht der Gegenspieler, der Antagonist im blutigen Wettkampf des Agon...Der große metaphysische Unterschied agonalen und politisches Denken tritt in jeder tieferen Erörterung des Krieges zutage....den Sinn des Krieges in der Herbeiführung von Herrschaft, Ordnung, und Frieden sah.”

- Carl Schmitt, Der Begriff des Politischen (1932)

 

Matud ni Schmitt, ang mga terminong pampulitika mahatagan ra og kahulugan kung kini adunay tin-aw na kaaway na angay isalikway, ilantugi, o abogon. Kinahanglan malantaw ang kaaway isip ang mohatag og kinabuhi sa pulitika.

 

“Der politische Gegensatz ist der intensivste und äußerste Gegensatz und jede konkrete Gegensätzlichkeit ist um so politischer, je mehr sie sich dem äußersten Punkt, der Freund-Feindgruppierung, nähert....Worte wie Staat, Republik, Gesellschaft, Klasse, ferner: Souveränität, Rechtsstaat, Absolutismus, Diktatur, Plan, neutraler oder totaler Staat usw. sind unverständlich, wenn man nicht weiß, wer in concreto durch ein solches Wort getroffen, bekämpft, negiert und widerlegt werden soll.”

- Ibid. 

 

Pero karun, suwat niya, ang atong paghunahuna kay global ug planetaryo na’g abot: “Wir denken heute planetarisch und in Großräumen.” Ang panaghisgot sa lawak mismo kay ang importante diri para kang Schmitt. Ang iyang paghisgut sa ideya sa Großräume ang ultimong kontento sa kapayapaan ug ang karateristiko sa geopolitikal na impluwensya. Tawgon nato kini og “kabanwaan” o “sabwagang lawakan” aron itumong ang pagsabot na kini ang lawak sa mga lawak sa mga kanasuran. Para satong pagsabot, ang imperyo mismo dili ang kabanwaan pero ang lawak sa impluwensya niini. Kining mga baluwarte sa lawak nga pwede ingnong mga saliyab sa sekyuridad, kultura, ug impluwensya nga buot dili modawat sa gahum gikan sa gawas (raumfemde) sa großräume. Psasbot niini ang lawak na dili mopasulod og interbensyon gikan sa laing mga puwersa, nasud, gahum, o imperyo. Ang pananglit niini ang Monroe Doctrine matud niya. Sumala ni Schmitt, ang sabwagang lawakan ang pagtakdol sa ordinaryong monopoliya sa gahum sa usa ka estado ngadto sa iyang teritoryo ug sa konsepto sa kanasuranong balaud. Hagit kaniya ang pangutana kung ang kalibutan andam na ba para sa mong kausaban. Natural, sa kining situwasyona, ang pangutana karon kay bahin sa mga posibilidad diin ang mga nagka-indigay na mga bulwarte, o mga blocs, sa mga kabanwaan, makahaom og sapak sa mga teritoryo aron ang kalibutanong kahusay mahatagan og teknikal na kinabuhi og kamatuoran. Mao kini ang paglaum ni Schmitt.

 

“Die planetarische Entwicklung hatte schon längst zu einem klaren Dilemma zwischen Universum und Pluriversum, zwischen Monopol und Polypol geführt, nämlich zu der Frage, ob der Planet reif ist für das globale Monopol einer einzigen Macht, oder ob ein Pluralismus in sich geordneter, koexistierender Großräume, Interventionssphären und Kulturkreise das neue Völkerrecht der Erde bestimmt.”

- Schmitt, Der Nomos der Erde im Völkerrecht des Jus Publicum Europaeum (1950)

 

[William Hooker, Carl’s Schmitt’s International Thought (2009), 18; Montserrat Herrero, The Political Discourse of Carl Schmitt: A Mystic of Order (2015), 127-9]

 

26.     Walay histurya siguro bahin sa pasismo na sa kadugayan dili makahisgut ni Benito Mussolini. Ang konsepto na gitunol ni Mussolini kay ang importanteng ideya sa pasismo kabahin sa estado. Labing importante diri sa pasista ang pagsabot na ang konsepsyon sa estado konsepsyon usab sa kinabuhi.  Suwat ni Mussolini,

 

“Non c’è concetto dello stato che non sia fondamentalmente concetto della vita: filosofia o intuizione, sistema di idee che si svolge in una costruzione logica o si raccoglie in una visione o in una fede, ma è sempre, almeno virtualmente, una concezione organica del mondo….L’uomo del fascismo è individuo che è nazione e patria, legge morale che stringe insieme individui e generazioni in una tradizione e in una missione,”

- Benito Mussolini & Giovanni Gentile, La dottrina del fascismo (1923)

 

Matud niini, masayod na ang mitos sa estado hinuoon ang nahimong katapusan sa lihok sa pilosopiya. Kibali, “Statt der Gegner des philosophischen Denkers zu sein, ist der Mythus [s]ein Verbündeter geworden, und, in gewissem Sinne, seine Vollendung,” pulong pa ni Cassirer. Apan gikan sa ibabaw’ng kinutlo, atong mahimutang sa alimpatakan og husto karon kung hano ang tinuod na kinaiya sa estado ang suludnong kalinawan sa katilingban ug ang gawasnon na pakigbisog matud sa mga pasista. Ang kanhi gitawag na politika samtang, para nato, ang ulahi reserba sa unsay gitawag na geo-politika. Sa pagtudlo sa pasismo, sapat na tingali ang atong pagsabot na ang estado ang huridikal o legal na panglawas sa nasud, “incarnazione giuridica della Nazione” matud pa ni Sergio Panunzio. Alang sa mga pasista, ang paglawak sa nasudnong estado kay kinaiyanhong espiritwal na misyon na sangputanan ra sa kabubton para sa gahum ug dili ikalikayan. Si Mussolini mipadayon,

 

“Lo Stato fascista è una volontà di potenza e d'imperio...Nella dottrina del Fascismo non è soltanto una espressione territoriale o militare o mercantile, ma spirituale o morale. Si può pensare a un impero, cioè a una Nazione che direttamente o indirettamente guida altre Nazioni senza bisogno di conquistare un solo chilometro quadrato di territorio. Per il Fascismo la tendenza all'impero, cioè all'espansione delle Nazioni, è una manifestazione di vitalità: il suo contrario..è un segno di decadenza…Giacché, per il fascista, tutto è nello Stato, e nulla di umano o spirituale esiste, e tanto meno ha valore, fuori dello Stato”

- Ibid.

 

[Ernst Cassirer, The Myth of the State (1946), 183 [Online]; Francis Parker Yockey, Imperium: The Philosophy of History and Politics (1948), 61; Sergio Panunzio, Il sindacalismo ed il fondamento razionale del fascismo, ed. A. James Gregor et al. (1978), 57]

 

27.    Buot hunahunaon, ang tanan tua sa estado ug tanan aduna ra’y hinungdan tungod sulod sila sa estado. Labing mahinungdanon kini sa geopolitika tungod ang tibuok aspeto sa estado ug sa nasud gisumitir nadto sa mga konplikto sa pulitikal na heograpiya. Niana si Mussolini “E’ lo Stato...porta gli uomini [a]lla più alta espressione umana di potenza che è l’impero.” Ang pasismo, busa, mosusbkribo og agresibong kanasudnong palisiya -ang imperyo- isip pag-ensayo sa ilang pagsabot sa estado. Tanan mga elemento sa katilingban himoon sakop ilalom sa egida sa estado. Ang estado, busa, niay rason na mosugakod og etikal na mga responsibilidad pud. Pero arun masumpay na ang atong gipangita na geopolitika ang ganahan nato madungog kay ang hisgut sa estado ug ang iyang relasyon sa uban estado. Si Giovanni Gentile adunay gipulong. 

 

“Se lo Stato non fosse libero all'esterno non potrebbe essere libero neppure all'interno, perché la realtà in cui la sua libertà dovrebbe esplicarsi all'interno è quella stessa in cui si esplica la sua vita all'esterno...Quindi la tendenza immanente al diritto internazionale, che è l'unificazione degli Stati attraverso i trattati. Che se tale tendenza potesse perfettamente adempiersi (con una confederazione, un impero centrale, una società delle nazione, ecc.) questo sarebee non l'assoluta realizzazione dello Stato, ma la sua fine.”

- Giovanni Gentile, Genesi e struttura della società (1943)

 

Si Gentile niay pagduda sa posibilidad sa internasyonal na pamalaud. Ang unipikasyon sa mga estado paagi sa mga tratado kuno kay ang katapusan sa mga estado imbis na ang preserbasyon kanila. Sa iyang panlantaw, ang mga obligasyon sa mga estado sakop niining mga tratado kay ang mopugong sa kagawasan sa nasudnong estado. Kung ang nasud dili magawasnon sa nadto sa uban mga nasud, dili gayod siya maingon na magawasnon usab sulud sa iyang kauglingong lawak. Suma ni Gentile, ang mga internasyonal na mga tratado dili ang ultimong kaamgohan sa gawasan sa estado. 

   

“Gli altri, con cui sorge il disaccordo, sono i nostri collaboratori, e concorrono a formare quel patrimonio o sistema spirituale che è il nostro mondo. Causa della guerra è soltanto un dissenso; e fine di essa perciò non è altro che il superamento di tale dissenso...Dopo la guerra pertanto è natural quel che accade di solito: un bisogno più forte e più vasto di fraternità e solidarietà umana. Il petto si apre a un più ampio respiro, per sentire il prossimo dentro al ritmo del proprio animo, e per acquistare perciò una maggiore ricchezza di vita spirituale.”

- Ibid.

 

Pakapin niana, lugdang ni Gentile na ang kagawasan sa nasud sa kalibutan ang tibuok tumong sa pasismo. Ang paglawak sa estado dili utlanan sa kagawasan kundi ang paghatag og katakos sa mga katawhan na moehersisyo og mas ekstensibong responsibilidad. Suma ni Gentile, ang nia ray kagawasan tungod sa estado ug diin ang kagawasan sa tawo ug ang awtoridad sa estado madungan ra og sumpay sa usa ka liyok. Matud tuod ni Alfredo Rocco, “ang mga indibidwal na mga katungod kay pagailhon lang isip impliyado sa mga katungod sa estado.” Ang estado ang kinatasang pahayag sa kagawasan. Ang pasismo, sa iyang pagsurop sa gahum og imperyo, molakip og sabot sa kagawasan. Diri labing importante ang giingon na pasismo kay diay ang sa katapusan ang kagawasan sa nasudnong estado sa kalibutan - ang iyang kagawasan taliwala sa ubang mga nasud sa yuta.  

 

“Per la libertà della Nazione nel mondo, non è l’antifascismo, ma il Fascismo, il quale faticosamente attende a costruire sopra solide fondamenta l’edificio nel quale possono infatti esplicarsi le libere attività dei cittadini, garantiti da una legge che sia veramente l’espressione della loro reale, organica, concreta volontà.”

- Gentile, Manifesto degli intellettuali fascisti (1925) 

 

[Benito Mussolini, La dottrina del fascismo (1923), X; Daniel Wooley, Fascism and Political Theory: Critical Perspectives on Fascist Ideology (2010), 104; A. James Gregor, Mussolini’s Intellectuals: Fascist Social and Political Thought (2005), 32, 51; Edward R. Tannenbaum, “The Goals of Italian Fascism,” The American Historical Review 74(4), 1969: 1195; A. James Gregor, The Intellectual Origins of Totalitarianism, Online; Alfredo Rocco, The Political Doctrine of Fascism eds. Alan Swallow et al. (1926), Online; Giovanni Gentile, “The Philosophic Basis of Fascism,” Foreign Affairs 6(2), 1928: 303]

 

28.     Daghan nata nasayran kabahin sa mga alatimanon sa estado. Sa natad sa geopolitika, alangan ang sultihonon bahin sa ekspansyon ang kinakusgang konsiderasyon hilabi na sa mata sa pasismo nga ato lang nahibal-an. Pero unsa paman ang mas lalum na hingundan kung hano ang estado kinahanglan moagi aning geopolitikal na konsiderasyon? Adunay tubag para nato si Julius Evola. Ang superyor na pagsabot nadto sa gubat kay kini mahulog na kasalmotan sa imortalidad. Matud ni niya, ang gira kana na makaamgo sa usa ka tawo nga aduna pa’y puwersa og balaud nga labaw sa kinabuhi. Una nato hibal-an nga miingon siya nga ang antagonismo ug gubat taliwa sa mga katawhan dili ra ang rason kung hano mabungkag ang usa ka sibilisayon apan hinoon ang hulga sa katalgman.

 

“Né l’antagonismo dei popoli, lo stato di guerra è da per sé causa della rovina di una civiltà: l’idea del pericolo, come quella della conquista, può invece rinsaldare anche materialmente le maglie di una struttura unitaria, rinfocolare una unità di spirito nelle manifestazioni esterne — mentre la pace ed il benessere possono condurre ad uno stato di tensione ridotta, il quale facilita l’azione delle cause più profonde di un possibile disfacimento.” 

- Julius Evola, Rivolta Contro il Mondo Moderno (1934)

 

Ang kining kahadlok sa usa ka hulga mopakita sa pagkutaw sa mga “espiritu” sa mga tawo og mokonsolidar sa materyal na pamaagi sa usa ka tensiyon. Sato pa, bisan na sa kalinawan o sa pagka-walay gubat ang kahimutangan puwede na madisturbo og modala og mas lalum na kadugta sa nasudnong kalagayan. Matud ni Evola, ang militaristikong konsepsyon sa kinabuhi modulong ngadto sa bag-ong pagsabot sa sosyal ug politikong solidaridad. Bisan na kung walay gubat, ang kining pagkighiniusa pwede mogamay. Para niya, ang pagkakunhod sa tradisyon o ang espiritwal na enerhiya sa mga nasud ang mahimong rason sa iyang kaugalingong paghiubos.

 

“Ogni vero impero è nato da una razza di conquistatori i quali non perché “non avevano un posto al sole”, ma perché soffrivano di eccesso demografico, bensì in base ad una vocazione e ad una qualificazione superiore assoggettarono terre e genti, conservandosi come una minoranza dominatrice.”

- Evola, Gli Uomini e le Rovine (1953)

 

Tanan Imperyo, kung tinuod ba gyud siya na imperyo, sagrado. Suma sa ibabaw, walay lain rason na ang imperyo mopalapad sa iyang lawakan o impluwensya kundi gawas nalang sa iyang kaugalingong sagradong kalidad. Gusto itunol ni Evola na ang pulos sa Imperyo dili ang materyal na ginansya o primitibong paghupot, apan alang sa mas transendanong katuyoan diin ang materyal ug ang espiritwal makigduyog. Sa imperyo, ana si Evola, ang prinsipyo kay imbestidura gumikan mga langitnong puwersa. Mao kini ang gitawag niyang dignidad sa Imperyo. Ang estado sakop ilalom niining viridong kalasag. Ang Imperyo isip ang sagradong awtoridad nanambigit sa gahum sa tradisyon sa mga kanasuran. Sigun ni Evola, natural na ekstensyon sa matag nasyonalismo ang lehitimong imperyong misyon isip ang lohikal na padulngan sa sagradong pamumuno. Ang tinuod na imperyalismo sunod niini, kay busa ang dominasyon sa mga balor diin asa ang usa ka nasud midako sa iyang kaugalingong pangagahum. Ang pasabot ni Evola kay dili tungod adunay kakuwangan ang usa ka estado sa mga kahinguhaan, yuta, o pundu na siya mapugos og sakop sa ubang katawhan. Ang Imperyo nagpasabot ra og espiritwal na superioridad. Ang malinglahon na imperyo ekonomiko ang panghunahuna busa dili sagrado. Ang kining kagustuhan na himoon tanan alatimanon sa estado nga ekonomiko ra ang problema mismo ug ang pasista unta kahibalo niini og maayo.

 

[Julius Evola, The Metaphysics of War (2011), 10; Evola, Pagan Imperialism (2018), Ch. 2; Thomas Sheehan, “Myth and Violence: The Fascism of Julius Evola and Alain de Benoist,” Social Research 48(1), 1981: 58-9; Paul Furlong, Social and Political Thought of Julius Evola (2011), 76-9; Evola, Men Among the Ruins: Postwar Reflections of a Radical Traditionalist trans. Guido Stucco (2002), 126]

 

29.     Mapangutanahan gihapon nato karon kung hano ang subhekto sa geopolitika kay mga nasud. Pero aduna na’y tubag niini si Oswald Spengler. Ana siya nga, “Weltgeschichte ist Staatengeschichte und wird es immer sein.” Himantayan nato nga ang kasaysayan na gamit sa atong panulun-an karun diri kay kasaysayan ra sa mga tawo. Ug tungod, pulong ni Hegel atong hinumduman, ang tawo mahatagan ra og puwersa og kahulagway kung sila malangkob sakop sa usa ka estado nga diin sila maingong na usa ka nasud ug dili ra mga kawan-kawan. Busa, matud ni Spengler, ang kasaysayan para ra sa mga himayaong mga tawo. Ang mga dagkong mga sibilisasyon ra ang makat-onan na maimpluwensya sa dagan sa kasaysayan.

 

“Weltgeschichte ist die Geschichte der großen Kulturen...Historische Völker, Völker, deren Dasein Weltgeschichte ist, sind allein die Nationen”

- Oswald Spengler, Der Untergang des Abendlandes (1918) 

 

Sa iyang panan-aw, ang pagsulong sa kasaysayan mabuhat paagi sa mga kanasuran. Tuod, para niya, ang kasaysayan adunay inandan na sukod ug kini ang pagsaka ug ang pagubos sa mga kultura. Ang mga kultura murag mga organismo na adunay mga sikulo sa kinabuhi. Ug matud niya, ang kapalaran og katuhay sa mga estado dili masustener tungod lang sa mga  hinanduraw na mga katuyoan niini apan apan hinuon sa iyang pagkilambisog batok sa iyang kaaway o kasangka “sondern durch das Vertrauen selbst der Gegner auf ihre Leistungsfähigkeit.” Mao siguro kini misuwat si Spengler na ang tinuod na Internasyonal na katilingban kay ang dominasyon sa tibuok kalibotan gikan sa usa ka imperyalismo sa pormatibong prinsipyo sa kongkista og pagkahanaw ug dili kompromiso. Gawas sa imperyalismo, sumala ani, walay kamatuorang pagdait na mahigayon.

 

“Die echte Internationale ist Imperialismus, Beherrschung der faustischen Zivilisation, also der ganzen Erde, durch ein einziges gestaltendes Prinzip, nicht durch Ausgleich und Zugeständnis, sondern durch Sieg und Vernichtung.” 

- Spengler, Preußentum und Sozialismus (1919)

 

Sakto gamay si Spengler sa iyang tagna walay kamaturoanong kapayapaan na posible. Lakip ani, dugang og uyon si Benedetto Croce. Ang estado kuno na walay ambisyon kundi na molapad o mopaila sa iyang kabug-aton ngadto sa ubang mga kanauran. Kini mohatag sa katultolan sa iyang kaugmaon. Para ni Croce, ang ambisyon sa nasud usa ka timailhan sa kahimsog sa usa ka nasud. Makita kani sa kasaysayan. Ug ana siya na “la storia e filosofia, anzi che storia e filosofia sono la medesima cosa.” Ang historikal na paglungtad adunay pud pilosopikong karakter. Ang pagsaka o pagnaog sa mga kultura, nasud, o tawo, adunay lugar sa alimpatakan sa pilosopiya. Ang mga ambisyon sa mga nasud kay usab lakip sa pilosopikal na pagpamalandong.

 

[Oswald Spengler, Der Untergang des Abendlandes, 1013-15; Gregory Morgan Swer, “Timely Meditations: Oswald Spengler’s Philosophy of Histroy Reconsidered,” Prolegomena 17(2), 2018: 139-141; John Farrenkopf; “The Transformation of Spengler’s Philosophy of World History,” Journal of the History of Ideas 52(3), 1991: 477; B.J. Lewis, “Spengler on Prussian Socialism,” European Review 25(3), 2017: 480-2; Fabio Rizi, Benedetto Croce and Italian Fascism (2003), 28-30; Jack D’Amico, et al. eds., The Legacy of Benedetto Croce: Contemporary Critical Views (2016), 112, 212]

 

30.    Anaa usab sa pasismo usab ang pasabot na ang talayo sa kanasudnong palisisya kay tumong nadto sa lawak (“den Boden in Einklang zu bringen mit der Volkszahl...Grund und Boden als Ziel unserer Außenpolitik”). Ug diri mobalik nasab kita ni Schmitt. Kahibalo ta nga ang kaguliyang sa kontemporaryong geopolitika aduna nay kusog na lahay ngadto sa ekonomikong aspeto. Ang teritoryal na ekspansyonismo nga hilig sa klasikal na pasismo duna na’y lahi na dagway sa bag-ong kalibutan karon. Tagna ni Schmitt nga ang dagan sa situwasyon karon lahi. Matud niya, ang soberanya mismo dili na soberano sa iyang kaugalingong yutaan tungod ang ekonomikong gahum mismo ang modiktar sa estado ug kini usahay gawas ug walay labot sa iyang estado.

 

“So entsteht der moderne Typus der völkerrechtlichen Interventions vertrage. Die politische Kontrolle und Herrschaft beruht hier auf Interventionen, während der territoriale Status quo garantiert bleibt...die territoriale Souveränität verwandelt sich in einen leeren Raum für wirtschaftlich-soziale Vorgänge. Der äußerliche territoriale Gebietsbestand mit seinen linearen Grenzen wird garantiert, nicht aber der soziale und wirtschaftliche Inhalt der territorialen Integrität, ihre Substanz. Der Raum der ökonomischen Macht bestimmt den völkerrechtlichen Bereich.”

- Schmitt,  Der Nomos der Erde

 

Ang teritoryo isip ang katugkad sa gahum sa miagi kay karon nahimo rang lawak sa mga ekonomikong proseso. Dalit kaniya ang panabot na wala nay mga kausaban sa mga badlis sa teritoryo na mahitabo suma sa presentong kalibutanong kahamtangan. Ang yuta na tintal sa dolyar. Pamaagi niini ang imperyalismo, pananglitan, sa Estados Unidos dili na kinahanglan molakang gawas sa iyang mga teritorya sa kontinento mismo. Ang tibuok katigayonan hinuon kay, matud niya, nahulog nalang sa kagubot sa mga baluwarte.

 

“Das Ganze war ein im Grunde schon hilfloses Durcheinander von Verteilungslinien für Interessen- und Einflusssphären und von mißlungenen Freundschaftslinien, überwölbt und zugleich untergraben von einer europazentrisch gedachten, jedoch über alle territorialen Grenzen hinweggehenden freien Weltwirtschaft. In dieser Verwirrung zerging der alte von Europa her bestimmte Nomos der Erde.”

- Ibid.

 

Ang bag-ong kahamtangan, busa, kay dili na kinahanglan mopanumbaling ngadto sa lawak mismo. Tungod kini sa pagdinili sa gira og ang pagkriminalisar niini. Ang mga kalihok karon kay ang pagdiskwalipikar sa mga kaaway pamaagi sa mga ekonomikong instrumento. Ang katawhan ana si Schmitt kay tinuod nga gipildi kung sila motugyan o motahan sa ilang kaugalingong kapasidad na momugna sa ilang kauglingong pagpamalaud para hinoon ngadto sa langyaw nga balaud, o natural, ang puwersa sa kwarta nga gumikan tingali sa usa ka nasud nga anaa sa laing pikas sa kalibutan. Ang ekonomikong pananaig poreso moabli og mas dakong hulga sa mga napildi sa kalibutan nga gipapas ang pulitikal. Mga ekonomikong sanction ang modernong paagi sa kapaphaan ug paglipol.

 

“Das Dilemma zwischen einer juristischformalen Behandlung des Kriegsverbotes, wie sie dem Genfer Protokoll von 1924 entsprechen, und einer politischenmoralisch-sachlichen Lö gesungen der großen en Probleme der Kriegsursachen, wie Aufrüstung und Sicherheit, wurde immer heftiger. In der Anwendung auf ein so ungeheures Problem wie das eines Krieges moderner Vernichtungsmittel steigerte es sich zu einem wahren Albdruck.”

- Ibid.

 

Lakip sad sa paghunahuna ni Schmitt nga tungod sa bag-ong kahamtangan sa kalibutan sa iyang panahon ug apil karon ang iyang agudong paghimantay o matyag sa pagpikas sa kalibotan ngadto sa mga dapita nga anaa ang mga ugmado sa industriya og sa mga dili kaayo ugmado na mga nasud. Ang kining pagapod-apod sa industriya ang himag-ong katukoran sa daigdig karon. Kontra niya dili ang sangon sa kalibutanong komunidad mismo apan ang pagpaamagi padulong niini diin ang institusyonalizasyon, pederaliasyon, ug konretizasyon sa pagdesisyon para sa gubat gipatigbabaw. Suwat niya na dili kini maingon na mas maayo kaysa sa wala, apan maypa nuon kung wala kini.

 

[Adolf Hitler, Mein Kampf (1927), 735; Stephen Legg eds. Spatiality, Sovereignty and Carl Schmitt: Geographies of the Nomos (2011), 100-112; Benno Teschke, “Fatal Attraction: A Critique of Carl Schmitt’s International, Political and Legal Theory,” International Theory 3(2), 2011: 209; Chantal Mouffe eds., The Challenge of Carl Schmitt (1999), 71; Benno Teschke, “Carl Schmitt’s Concepts of War,” Oxford Handbooks Online, 2014: 17; Carl Schmitt, Writings on War trans. Timothy Nunan (2011), 74]

 

31.     Gumikan sa naagi-an atong maingon na ang geopolitika taliwa sa mga estadohan kay sangpot ra gikan sa kinaiya sa kapitalismo sangayon sa panghunahuna sa mga Marxista. Pero ang pagka-kapitalista sa dagan sa geopolitika angay hangkupun isip bahin sa realidad ug dili likayon. Uyon kani sa panghunahuna sa Pasismo na itipas ang kapitalismo para sa kaayohan sa nasudnong estado. Ang Marxistang geopolitika wala pa’y hitsura susama sa hulagway sa pasismo para niini. Gitukib na og sugyot na ang Marxistang geopolitika kay sa lintunganay mosugod sa paganalisar sa kapitalistang balorisasyon sa teritoryo ug mahuman ra sa pagpatin-aw sa mga sangpotanan niini sa kalibutanong katilingban. Kumpara sa paggamit niini sa mga pasista sa geopolitika, dili mahimutang sa Marxistang panan-aw na idoble ang katakos o benepisyo sa kapitalismo nadto sa mga estado o na ipalad ang lawak sa ka estado kundi hinoon hatagan og pihong presentasyon sa ekonomiya sakop karon sa mga geograpikong mga lawak. Tumong nato diri kay dili ingnon na walay nay gamit ang mga ideya na gipangasoy kundi nga ang geopolitikal na panghunahuna dunay daghang maambag og tampo sa atong salabutan sa kanasuran o kalibutanong pamulitika sa kasamtangan na kini makatutok sa mga hinungdanon aspeto na dili gihapon mapasagdan. Ang geopolitika hangtod karon klaro nga angay sa ideolohiyang pasista gikan palang sa iyang lintunganan. Pero ang pasismo, matud ni Bardèche, pirmi mahibiling usa ka pusta: “Le fascisme sera toujours un pari.” 

Aduna ba’y mga kontradiksyon na mopugos og hatag og mas labaw pa kaysa sa marsta sa liberal na demokrasya? Na dunay ba’y mga problema na dili matubag ra sulod sa demokrasyang liberal? Kini pangutana ni Fukuyama. Adunay makasulti siguro karon kabahin sa distinktong panghitabo diin ang mga nasudnong soberantiya hinay-hinay na nga dili makakontrolar sa enerhiya sa kapitalismo. Pero masuta gihapon nato ang sukwahi sa tingali mahimoong pangagpas na moanam-anam sad og us-os ang priksyon sa geopolitika. Na tungod ang mga teritoryo nisamut og kapapas sa globalisasyon ug ang kapitalismo nitubo na gawas sa panginahanglan sa kayutaan niini, ang geopolitika kay hinoon ninggrabe sa iyang intesipikasyon imbis na mogamay tungod kuno sa kadaogan sa liberal na demokrasya. Tungod wala may mga nasud na makaikyas niining kalibutanong katigayonan, matud ni Qiáng Shìgōng, matag nasud sa ganahan man siya o dili dapat mosunod og iyang kaugalingong modelo sa kauswagan niining nagpabiling imperyalistikong kalibutanong kahan-ayan.

 

[Alejandro Colás, Gonzalo Pozo, “The Value of Territory: Towards a Marxist Geopolitics,” Geopolitics 16(1), 2012: 212, 219; Steffano Guzzini, “Marxist Geopolitics: Still Missing a Rendezvous?,” Geopolitics 16(1), 2011: 228-9; Maurice Bardèche, Qu'est-ce que le fascisme?, 50; Francis Fukuyama, The End of History and the the Last Man (1992), 136; Michael Hardt, Antonio Negri, Empire (2000), xii-xiii; Qiáng Shìgōng, 超大型政治体的内在逻辑——“帝国”与世界秩序, 2019: Online]

 

32.    Sa pagkakaron, ang nasudnong estado ang primerong mga aktor sa geopolitika. Apan makahanduraw na kita sa linaw nga posibilidad nga ang systemang politikal sa kalibutan dili na ingon nga puros ra na gimulupyohan niining mga entidad. Duna na’y mga dili estado nga mga aktor sa geopolitika -ang mga internasyonal na mga korporasyon- diin kanila ang soberantiya gibahin og halad. Pero ang dagan gihapon sa ordinaryong geopolitika kay sa mga nasudnong estado. Buot pasabot, ang panulagway sa regular na geopolitika kay mga teorya na motunol og konrektong mga plano na masunod kanila ug aron maptuman usab kanila. Ang pilosopiya sa geopolitika, hinuon, klaro nga dili ingon ana ang isugyot tungod sa iyang mas pagka-abstrakto na kadarangan. Hingsayron nato na tungod ako man karon ang pangutanon, gipanultol nga daan sa nagbasa karon ang direksyon sa unsay dagway sa pilosopiya para sa geopolitika. Ang tibuok istorya sa geopolitika mahitungod sa perspektibo, panan-aw, ug katin-awan. Ang Marxismo ug Pasismo duha ra ka pamaagi na kita makalunsad sa proyekto diin ang atong handurawan ug gindailan makaupay sa unsang klaseng perspektibo, panan-aw, o katin-awan ang gipanuhid alang sa geopolitika. Sato pa, ang mga konsiderasyon sa duha ang mga unang mga pananglitan sa mga elemento sa atong katulun-an. Tuyo nato karon mobadlis og mapa para sa atong matinawon na salabotan. Sabagay, ang mga worldviews, paradigms, o mga teorya, kay mga sanglitanan na esenyal na giya sa kanasuranong pamulitika. “An exercise in geopolitical cartography,” sulti pa ni Henry Truman, ang atong buot himuong pilosopikal pinaagi sa pagpakita lang sa lohikong lawak sa mga konsepto.

 

[Gordon L. Anderson, “The Idea of the Nation-State is an Obstacle to Peace,” International Journal on World Peace 23(1), 2006: 83; Samuel P. Huntington, The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order (1996), 77]

33.     Ang geopolitika kay pangutana sa mga posibilidad; ang kapangutanahan para sa kalibutan na pwede unta ug sa kalibotan na makinahanglanon.Tanan naa ra sa atong atubangan ug ang kabulhang kakaplagan naa ra sa maong patag sa pinulongan ug diin asa usab nianang lugara atong giandaman ang kahiplagan “et c'est de l'immanence qu'on attend une rupture.” Angay diri ang usa ka pilosopiya sa mga mannigfältigken o sa mga multiplicités. Kung kita magtuon sa geopolitika isip ang kumplikadong kanasudnong kadugtongan una natu idinili ang reduksyonismo na motutok lang sa usa ka aspeto ug mosulay diha og eksplanar sa tanan-tanan. Hangkob ra na kita molamibigit sa mga kalambigitan diri sa geopolitika. Hinungdanon ang atong paghisgot ni Gilles Deleuze diri tungod sa iyang mga patag ug mga talampas - ang pagpamilosopiya kabahin sa tipolohiya sa yuta mismo o satong panan-aw ang lawak o teritoryo ug ang ilang paglamibigt sa gahum, estado, ug soberantiya. Ang geopolitika, balikon nato, ang pamulitika sa heograpiya. Ug hulam nato ni Kropotkin, “kinsa pa’y makatudlo niini og maayo kundi ang maestro sa heograpiya?” Ang koneksyon sa heograpiya dili gihapon nato masalikway tungkod ang yuta ang katukoran sa geopolitikong panghunahuna tinuod lang. Total, ang espasyo sa pilosopiya dili man gani pilosopikal kung lantawon ra nimo ang mga indibidwal na mga konsepto. “Le plan de la philosophie est pré-philosophique tant qu'on le considère en lui-même indépendamment des concepts qui viennet l'occuper”. 

 

[Gilles Deleuze & Felix Guattari, Qu'est-ce que la philosophie?, “Le plan d’immanence,” 48; Daniel W. Smith, “Mathematics and the Theory of Multiplicities: Badiou and Deleuze Revisited,” Southern Journal of Philosophy (2003): 429; Ronald Granieri, “What is Geopolitics and Why Does It Matter?” Orbis 59(4), 2015: 502; Peter Kropotkin, “What Geography Ought To Be,” The Nineteenth Century 18 (1885): 940-956; Deleuze, Guattari, Qu'est-ce que la philosophie?, 205]

 

34.    Ang teritoryo ang primerong dimensyon sa systema sa kapitalismo tungod tanan konpigurasyon niini mahitabo una sa natad sa geograpiya. Pero kinsa man ang gapanagiya og buot sa maong mga lawaka? Walay lain kundi ang estado. Ang estado ang momugna sa mga kumplikadong relasyon nga tua sa lawak. Ang lawak o espasyo politikal sa iyang kinaiya. Ang teritoryo gumikan sa politika. Ang nindot lang na alatimanon nato satong pagpanuhid kay dili ra usa ka estado ang atong gitutukan apan ang mga nagkadaiyang mga ka-estadohan. Ang geopolitika ang unang pahayag sa kining kinahanglanong spatialization sa teoryang politika. Angay apilon na karon ang kontribusyon ni Lefebvre sa iyang la politique de l’espace tungod ang tibuk-ang lihok sa geopolitika ahente sa mga estado kay ang mga paggama sa teritoryong pagbuhat ug walay makalingkawas niining bitik sa teritoryo samtang naa ta sa yuta sama ra sa kung hano walay makaipsot sa politikang kinahubi samtang naa ka sa siyudad. Ang paggamit sa pulong ‘lawak’ para ni Lefebvre dili ra nagpasabot og heographikal na yuta apan apil usab ang ekonomikal, kultural, sosyal, pulitikal, siyentipiko etc. na kahimungaya. Para niya, ang nasudnong estado moinstituwar og unsay gitawag niya na abstraktong lawak na motunol og kalkulasyon og kwantipikasyon diin matawag na kini og usa ka dominadong lawak kay tungod kalikopan sa panagtingob na siya. Mao na kini guro ang atong matawag na bag-ong materyalismo na sensitibo sa mga kalawakan sa mga estado. Mao gani kaha miingon si Kropotkin na ang estado “une concentration territoriale.” Ang salabutan diri langkob sa ideya nga ang mga kompleksidad sa kanasuranong pagbangga kay mga kompleksidad usab sa ilang mga lawak na sa katibuok ginaporma na sa dagan sa kapitalistang ekonomya.

 

[Neil Brenner, Stuart Elden, “Henri Lefebvre on State, Space, Territory” International Political Sociology 3 (2009): 354; Christian Fuchs, “Henri Lefebvre’s Theory of the Production of Space and the Critical Theory of Communication,” Communication Theory 28, 2018: 8-9; Keithwood Ward, “Geophilosophy” The International Encyclopedia of Geography (2017), 6; Kropotkin, “L'État - son rôle historique,” I]

 

35.    Ang koneksyon sa lawak ug sa panan-aw ug busa sa katin-awan mosugod sa pulong “talan-awon” nga ang buot ipasabot “landscape.” Para nato, ang konspeto sa matin-awon na mapa kay labing mahinungdanon matud pa ni Ludwig Wittegnstein, “ist für uns von grundlegender Bedeutung.” Ang atong klaro na panan-aw o ang gipangita nato na katin-awan, i.e. übersichtliche Darstellung, motunol og salabutan na ang atong makita mga koneksyon lang “welches eben darin besteht, daß wir die ‘Zusammenhänge sehen.’” Ato nang giapil sa atong mga konsiderasyon sa gahum, impluwensya, ug pamulitika ang mga hinyap kabahin sa mga baryante sa lawak, lokasyon, kalagyoan, kahitad-an, etc. - mga bag-ong paghi-abli sa mga mata sa mga heograpikal na mga kapanagwayan. Para nato, ang mga pagkupot sa kining mga gihinisgot ang mohatag kanato og oportunidad sa kahimuslanan sa estratehiya. Na ang pag-geopolitika kay ang gahum nadto sa batadila labing importante punto. Kini moabli og mga bag-ong kapanagwayan, bag-ong pinulongan, busa, bag-ong kalibutan. Pero labing hinumduman usab kanato nga ang gahum sa batadila kay maduladulaon. Ang analohiya sa dula hinungdanon dili lang tungod nakighisgot na diay kita sa sprachspiel apan ang pagdala sa mga pulong o ideya sa untay mga dayohan na lawakan ngatdo nuon sa mga kabisado na mga lawak. Kahibalo kita nga ang pinulongan kay aktibidad. Ang pagsabot nato sa dula kay praktis. Pamaagi sa dula, ang untay naa didto mahimutang dinhi ug nia dinhi ngadto didto. Ang pagkakita og mga koneksyon  tuod kay ang paghimo sa mga konseksyon. Ang dula dili ra usa ka lugar apan mga kapundokan sa mga dulaan, imahinasyon, ug kadula, o busa, mga koneksyon.  

 

[Ludwig Wittgenstein, Bemerkungen Über Frazers ‘Golden Bough’, trans. Stephan Palmié, The Mythology in Our Language, eds. Giovanni da Col et. al.,  46-7; Sloan, G., Gray, C. S., “Why Geopolitics?”: 2; Tara Woodyer, Sean Carter, “Domesticating the Geopolitical: Rethinking Popular Geopolitics through Play,” Geopolitics, 2018: Online]

 

36.    Ang atong klarong palantawan, pagpaniid, o übersichtliche Darstellung kay mura ra og Transzendentale Apperzeption - atong kaugalingong kahingsayoran sa mismo atong kahimutangan og kondisyon “das Bewußtsein seiner selbst, nach den Bestimmungen unseres Zustandes,” ug ang pinulongan diin asa tanan mga ideya nato gumikan ug diha usab makumpletohan nga nahimungaya sa iyang kaugalingon “unter der alle mir gegebenen Vorstellungen stehen, aber unter die sie auch durch eine Synthesis gebracht werden müssen.” Kini tungod kasagaran mahunahunaan kay kita man ang hawud og panangiya sa pinulongan, pero sa tinuod lang ang pinulongan mao nuon ang nahimong amo sa tawo suta ni Heidegger, “Der Mensch gebärdet sich, als seier Bildner und Meister der Sprache, während sie doch die Herrin des Menschen bleibt.” Kini ang nakamahinungdanon sa kung hanong pulonglaanon ang pagpanuhid nato sa geopolitika. Ug labot sa gihinisgot, ang tumong diri kay alangan padulong ra sa gitawag na “geopolitikong apersepsyon,” sagun ni Aleksandr Dugin, isip ang “abilidad na makaamgo sa totalidad sa mga geopolitikong konsiderasyon og husto, uban sa tino na salabutan sa atong subhektibong posisyon ug sa mga regularidad sa estruktura sa atong ginaamgo.” Ang daginuton na ideya natu diri kay ang importansya sa apersepsyon para sa mapa ug ang hinungdan sa mapa para sa estratehiya. Ang atong mga mapa atong mga salabutan.

 

    Ang labot diri ni Heidegger adunay pa’y dugang na kapuslanan para nato. Ang geopolitika isip estratehiya pareho ra sa modernong teknolohiya. Ug unsa ang teknolohiya kundi, suma niya, ang pagpa-kita: Auch sie ist ein Entbergen. Erst wenn wir den Blick auf diesem Grundzug ruhen lassen, zeigt sich uns das Neuartige der modernen Technik. Hulam usab nato ni Heidegger, ang kining pagpakita mura upud og sakna o hagit batok sa atoa gikan kanato ug sa kalibutan kintahay (Entbergen ist ein Herausfordern). Ang geopolitika isip ang pagpakita mohagad usab og bag-ong posibilidad. Diri atong masumpay na ang geopolitika tuod adunay pagka-peligroso na katulun-an kasusama sa pagsabot sa modernong teknolohiya sunod kang Heidegger. Ang atong pasabot kay kini: “Der Streit der Staaten kann deswegen, insofern die besonderen Willen keine Übereinkunft finden, nur durch Krieg entschieden werden.” - ang linaw nga dalan dulong sa gira. Kung ang geopolitikong apersepsyon na ang nakatukod ang tendensiya kay ang atong pagsabot mapuno lang og mga konplikto. Pero ang atong paglaum para sa geopolitika kay kung asa ang katalagman modako, ang kaluwasan usab modako subay.

 

[Immanuel Kant, Kritik der Reinen Vernunft, A107, B136; Martin Heidegger, Gesamtausgabe: Vorträge und Aufsätze (2000), 148; Aleksandr Dugin, Last War of the World-Island: The Geopolitics of Contemporary Russia (2015), Ch.1, 3; Heidegger, Die Frage nach der Teknik (1954), 15, 29; Hegel, Philosophie des Rechts, §334]

 

37.    Sa matag higayon na adunay kalimbasog taliwa sa mga puwersa, diretso og implikar na duna upud estratehiya na gipanggamit. Dunay daghan ka pagsabot sa ‘estratehiya’:- ang mga pamaagi diin maabot ang katumanan; ang paagi diin ang usa molihok kabahin sa unsa para niya ang unta mahimong aksyon sa uban ug ang paghunahuna sa uban batok kaniya; ug ang paghikaw sa kaaway sa iyang kapasidad na makasukol sa iyang kabubut-on. Ang nindot na pagsabot sa estratehiya molakip upud sa konsepto sa balor o bili. Para sa geopolitika, ang estratehiya ang pag-abanse sa mga balor. Sa laktod na pagkaingon, ang estratehiya pahayag sa pakabili. Pero unsa man ang balyu na kuno tumong sa pilosopikal na salabutan sa estratehiya? Diri mosuksok ang atong ideya sa mapa tungod tua ra sa mapa ang tibuok tingusbawan sa estratehiya magasto. Anaa sa pagpaniid o tin-aw na palantawan ang bentaha o kahimuslan sa estratehiya. Anaa satong katalan-awan, ang gibalik-balik nato og ingon na mapa, ang abot abton sa kadaogan kay, alangan, kadaogan - ang tuyo sa tanan estratehiya. Pero diha ra sa tin-aw na salabutan masuta ang tinuod na kadaogan sa tanan niyang padayag o ang totalidad sa mga konsiderasyon. Inilatag ang tibuok lawas sa estratehiya diha sa mapa. Ang pagkuha sa mapa pareho ra sa pagkuha sa estratehiya ug, busa, ang pagpatuman sa pakabili na kung matuman mahimong katungod ug ang pagpahinabo o higayon sa kadaogan sagunson niini. Gilaraw ang panabot sa paglaraw sa mapa. Tungod sa tutok mahitungod sa mga mapa, mahulog na pangkartograpiya ang atong pangambisyon. Pero dili ra pagtukib ang tibuk trabaho diri. Estilo usab sa pagdisi, sukol ang paglaraw og mapa o ang  pagka-kartograpiya sa pilosopiya.

 

Si Foucault milantugi nga ang estado kay ang prinsipyo diin ang obhektibo sa estratihiya mahatagan og panabot ug kini molaraw sa rason o kataronganan sa lihok sa gobyerno. Ang goberynong kataronganan, busa, ana siya, ang mobasa sa realidad sa iyang obhektibo o iyang imperatibo. Mao kini tukma matud ni Foucault ang raison d’État. Para niya, ang ideya na ang mga estado kay nakigkumpetensya matag kanila deretso nga resulta sa prinsipyo na gitawag natong raison d’État. Ang duda niya kay ang kining ideyaha ang mipugos og sabot na ang mga estado makigkumpetensya aron maperserba ang iyang kaugalingon. Sa laktod, gitawag kani niya og mekanismo sa sekuridad, e.g. ang balanse sa gahum. Naabot si Foucault sa punto nga miingon siya nga ang gubat dili na lahi o gawas sa lawak sa tawhanong aktibidad tungod ang gira mismo lakip na sa mga pungsyon kining mekanismo sa sekuridad. Mura ra ta miingon na adunay permanenteng aparatus na militar, dili kaayo ingon na aduany gubat sa atong kalinaw apan na adunay diplomasya sa atong ekonomiya o politika tungod lagi sa pluralidad sa mga estado og ang kanunayong priksyon kanila. Ang kinadak-ang elemento sa lohika sa sekuridad ug busa ang makina sa estratehiya kay ang gitawag na “uncertainty of intentions.” Ang kining kaankaan sa usa ka estado kabahin sa ilang mga kagustohan og katuyoan ang primerong hinungdan sa mga ugali og lihok sa mga nasud. Dili kani malikayan. Busa, tanan estratehiya mapugos og porma sa unsa sila tungod ang oposisyon dili mahibal-an og lahos. Mag-unahanay og lihok ang mga estado aron makahimulos og bentaha batok sa uban na mga estado. Mao kini ang problema sa sekuridad.

 

[Michel Foucault, “Le sujet et le pouvoir,” 224-6; Tom Conley, “Mapping in the Folds: Deleuze “Cartographe,” Discourse 20(3), 1998: 130; Foucault, Security, Territory, Population eds. Michel Senellart et al., trans. Graham Burchell (2007), 376-392; John Mearsheimer, The Tragedy of Great Power Politics (2001), 30-6]

 

38.    Ang mapa usab aduna ra lawas gikan sa pinulungan. Ang pahayag sa balor suwat og litok gamit sa pinulongan. Matin-awon na kamaduan sa pinulongan ang panagway sa estratihiya. Sa geopolitika, mao kini ang husay na pagdumala sa mga konsiderasyon aron matupad ang mga obhektibo. Ug sa katibuk-an lawak sa atong mapa mahatag ang utlanan sa tibuok natong kalibutan. “Die Grenzen meiner Sprache bedeuten die Grenzen meiner Welt.” Balikon nato, tanan estratehiya gipahigayon ra sa lawak ug takna sa mapa na ang atong kalibutan. Ang mga elemento sa atong pagsuhid mga katungod, kani sila ang “das höchste Quantum Macht” sa tawo. Sa panabotan na ang mga katungod nagpanimalay sa pinulongan, mahulog ra sab sa sabot na ang pinulongan usa ka galihok na anaswagan nga ebalwasyon. Mga lahi-lahi na mga mapa, natural, motunol og lahi-lahi na mga terminolohiya, lain-lain na mga balor, katungod, estratihiya, dula. Kung makighisgot ta og estratehiya, mahinungdanon ang katangdian sa dula. Ang pagpamulitika sa yuta ang kinadakang dula, pero dula nga giayagan sa heograpiya ug gahum. Tungod atong gihatag ang tibuok geopolitika nadto sa pinulungan, aduna siguro balaka nga abtrakto na kini na hinisgotan og dili na suod sa mga realidad. Apan dili kini sakto kay, hulam nako, “This view forgets that language is an empirical phenomenon like any other,” sumala pa ni Bertrand Russell. Ang atong trabaho para sa pilosopiya sa geopolitika kay tudloan ang tawo na mohunahuna. Ang atong tungdan kay aron tawo makahunahuna og mga lawakan latag sa tibuok kalibutan, aron sila mosayod sa mga kagawian ug mga panghitabo sa kalibutanong entablado. Usa ka god’s eye view ang atong gipangita. Ug ang kahudyat sa pinulungan ang motunol ana.

 

[Ludwig Wittgenstein, Logische-Philosophische Abhandlung, 5.6; Friedrich Nietzsche, The Will to Power trans. Walter Kaufmann, R.J. Hollingdale (1967), 380; George Friedman, “The Methodology of Geopolitics: Love of One’s Own and the Importance of Place,” Stratfor, 2006: 2; Bertrand Russell, An Inquiry into Meaning and Truth (1940), 347; Gearóid Ó Tuathail, The Geopolitics Reader, 16-7]

 

39.     

Labing maanyagan ang mga mapa para nato, kining tinong pagpaniid, kay matud pa ni Aristoteles “αἴτιον δ' ὅτι μάλιστα ποιεῖ γνωρίζειν ἡμᾶς αὕτη τῶν αἰσθήσεων καὶ πολλὰς δηλοῖ διαφοράς,” makamatngon kita og mga kalainan sa mga butang tungod sa panan-aw. Mahitungod sa mga matin-awon na talan-awan, ang geopolitika mas duol na usab karon sa katong gitawag ni Bertolt Brecht na “epic theatre” tungod kini mosawhan og demonstrar ang tinuod na posisyon sa realidad sa gahum. Ang geopolitika maisip kunohay na epic theatre. Ug gumikan sa mga kalainan, makamatikod kamo dayun ang mga daiyang kalamibigitan kanila. Pero, “La visibilité est un piège.” Pagkahuman og kaplag o lantaw sa hulagway sa yuta, ang tanan-tanan na alatimanon sa estratehiya sa kaning mapaha, mohiuban na dayon ang pangutana sa puwersa o gahum. Ang atong bisibilidad sa mapa mopakita ra usab nato nga gi-impluwensya kita sa mga puwersa. Pasabot, ang atong mga mata tutok sa latay-latay sa lihok sa nagkadaiyang mga balor, mga estratehiya, mga panglantaw ug ilang pakigbisog taliwa sa isig usa nila hilabi na sa imoha. Ang elemento sa kanasuranong palisiya kay pangagpas ra gihapon, suta ni Kissinger, sa mga balor na dili mapamatud-an hangtod nalang mahitabo. Samot na inig panahon sa kagubot. Sa pagsabot na ang gahum ang pagpatinuod o himutang sa katungod, mosunod usab ang kasayoran nga ang estratihiya ang tino na pagbuyag sa gahum ug kini sila duha walay lain kundi ang pasundayag ra sa pinulongan para nako. Ang pulos sa atong mapa ang pagpakita satong kaugalingong posisyon ug ang paghimulos niini aron makadumala kita og patigbabaw sa kaugalingong mga balor, ang pagpahayag sa gauhm. Kay tungod geopolitika man ang hinisgotan, ang subhekto diri na angay tudloan og himulos og gamit sa mapa ang inyong nasudnong estado.

 

[Aristoteles, Metaphysica, 1.980a; Anthony Squiers, The Social and Political Philosophy of Bertolt Brecht, Ph.D. Diss., 2012, 50; Foucault, Surveiller et punir: Naissance de la prison (1975), 202; Henry A. Kissinger, World Order: Reflections on the Character of Nations and the Course of History (2014), Conclusion]

 

40.     Dili posible maabuso ang pinulongan, pero ang mapa labing teknikal ug espesyal na pulonganan para nato. Teknikado ang geo-pilosopikong mapa nga gitinguha diri tungod sa klase sa iyang katungod o balor na gipangbutyag ug sa labing makutihon na estratehiya na iyang gilayag para niini. Ang pilosopiya sa geopolitika ang kapundokan sa mga mapa diin ang mga leyendo kay mga nasud, estado, teritoryo, yutaan, ekonomiya, kasundaloan, etc., komplikado sa iyang pagka-simple, simplado sa iyang pagka-kumplikado. Dili ra usa ka mapa ang nanglan sa geopolitika apan daghan. Ug susama sa kinaiya sa usa ka mapa, ang pilosopiya sa geopolitika ang mohatag para lantawon sa alimpatakan ang tanan na kinahanglan tan-awon aron walay gitago gikan natu. Ang geopolitikong apersepsyon o disposisyon sa klarong pagpaniid ang ngalan sa unsay posible sa wa pa mahitabo ang kakaplagan o imbensyon ngadto sa lawakan sa estratehiya: “Philosophie” könnte man auch das nennen, was vor allen neuen Entdeckungen und Erfindungen möglich ist.” Kita makakita og mga teritoryo ug mga nasud na wala pa. “Ecrire n'a rien à voir avec signifier, mais avec arpenter, cartographier, même des contrées à venir.” Ug diha dayun kita mapugos og hunahuna og geopolitika. Ang enkwentro sa mapa ang makapugos nato ug hunahuna. Makat-on kaha kita og tan-aw sa mga butang sa ibabaw, ubos, kilid, wala, tuo, duol, lagyo, ug makakita ta nga ang kalibutan mismo diay mousab. Kung ang tawo masalaag, mao na kini ang momento para magpamilosopiya ana pa ni Žižek. Para nato ang katin-awan ug kasihagan kay mga katapusan mismo. Ang gangkapang resulta niini kay aron mabutang ang tibuok kalibutan sa imong panan-aw sa mapa.

 

“[L]a carte...est tout entière tournée vers une expérimentation en prise sur le réel. La carte ne reproduit pas un inconscient fermé sur lui-même, elle le construit. Elle concourt à la connexion des champs...La carte est ouverte, elle est connectable dans toutes ses dimensions, démontable, renversable, susceptible de recevoir constamment des modifications. Elle peut être déchirée, renversée, s'adapter à des montages de toute nature, être mise en chantier par un individu, un groupe, une formation sociale. On peut la dessiner sur un mur, la concevoir comme une oeuvre d'art, la construire comme une action politique ou comme une méditation...Une carte est affaire de performance,”

- Gilles Deleuze & Félix Guattari, Mille plateaux (1980)

 

Sa ibabaw malangkob na ang salabutan para sa maayong estratehiya og kung hano gamit ang mga mapa. Ang mapa eksperimentasyon sa kalibutan. Ang mapa motukod sa iyang kaugalingon. Mokonekta siya sa mga lugar ug moagi og kanunayong kausaban. Magamit siya sa usa ka tawo o daghan ka mga tawo. Magamit kini alang sa pulitikal na aksyon o sa imong kahaponong pagpamalandong lang. Ang carte, susama sa sprachspiel, kanunay bahin sa pagbuhat. Pero pwede ra ba ta masatispitso sa panagway nga mapa ang atong gikonsiderar atol sa geopolitika? Mas talahoron og taasan ang atong tuyo para sa geopolitika. Busa, basin mas labing nindot siguro nga ang geopolitika pareho ra sa usa ka sinematikong salida tungod sa iyang kapasidad na motunol sa la contradiction que visible y apporte à la signification narrative matud ni Rancière o ang abilidad na mohatag og kahusgahan sa estetiko og sa politikal aron morehistro og mga kumplikadong kalamabigitan sa mga sentido. Ang gakurog nga talan-awon na ang kinaiya sa natad sa geopolitika kunohay kay mahatag og maayo sa sine.

 

Gitukod nato diri ang geopolitikong estetiko—usa ka sinematikong mekanismo para sa pagsabot og hinanduraw alang sa usa ka kalibutanong systema ug sa iyang pagkontrolar—ug usa ka ehersisyo sa pagdibuho og mga kalamibigitan ug konklusyon sa mga kakuhaan na walay direktang koneksyon kanila gawas nalang sa ilang bastanteng talidungan na pagdayag sa hinisgutan. Ang tinuod na kritik molugwa ra sa parehong mga kondisyon na mohatag sa hingpit na kamugnaan: “Les conditions d'une véritable critique et d'une véritable création sont les mêmes,” apan ang geopolitika kinahanglan gayod gikan sa perspektibo sa usa ka galantaw. Ang geopolitika kinahanglan nagahunahuna para sa usa ka nasudnong estado. Sa ulahing pagsuhid, ang geopolitika kung anaa na kini sa kamut didto sa kagamhanan ang pagtuon sa balanse sa mga kapailin-ilinan ug mga utlanan. Trabaho sa atong pagmapa o kartograpiya na mohatag og bag-o ug mapuslanon na pinulongan aron makabuntog sa gahum. Ang geopolitika usa ka ideya; usa ka ideya na gipahigda sa lawak ug takna, busa estetiko. Modugang siya og bag-ong kolor sa matawhanong kinabuhi. Sa katapusan, ganahan unta nako mahimong kalingawan ang geopolitika para sa umaabot na katawhan susama ra sa tanan klaseng mga dula ug siya malipayon ra na modula ani. “Wir kämpfen mit der Sprache. Wir stehen im Kampf mit der Sprache.” Naa gihapon kita sa pinulongan, ug aduna sa pinulongan gihapon ang atong tuyo na katin-awan. 

 

將欲取天下而為之，吾見其不得已。

- Dàodéjīng 1.29

 

[Ludwig Wittgenstein, Philosophische Untersuchungen, §126; Deleuze & Guattari, Mille Plateaux, 11; Wittgenstein, Culture and Value, ed. G. H. von Wright, trans. Peter Winch (1998), 9; Michel J. Shapiro, Cinematic Geopolitics (2008), 92, 151; Benjamin H. Bratton, “Some Trace Effects of the Post-Anthropocene: On Accelerationist Geopolitical Aesthetics,” 2013: [Online] Deleuze, Différence et Répétition (1994), 182, Peter Zeihan, The Absent Superpower: The Shale Revolution and a World Without America (2017), Ch. 11; Wittgenstein, Culture and Value, 13]

                                                                               ---END---

 

 

TALASAYORAN

A. James Gregor. Mussolini’s Intellectuals: Fascist Social and Political Thought (2005).
_________. “Giovanni Gentile and the Rationale of Totalitarianism,” The Intellectual Origins of Totalitarianism: [Online].
Alejandro Colás, Gonzalo Pozo. “The Value of Territory: Towards a Marxist Geopolitics,” Geopolitics 16(1), 2012.
Aleksandr Dugin. Last War of the World-Island: The Geopolitics of Contemporary Russia (2015).
_________. The Foundations of Geopolitics: The Geopolitical Future of Russia (1997).
Alexander Orwin. “Can Humankind Deliberate on a Global Scale? Alfarabi and the Politics of the Inhabited World,” American Political Science Review 108(4), 2014.
Alfredo Rocco. The Political Doctrine of Fascism eds. Alan Swallow et al. (1926).
Alfred Thayer Mahan. The Influence of Sea Power Upon History, 1660-1783 (ed. 2004)
Andrea Perrone, “Mare Nostrum and Geopolitics: The Imperial Myth of Italian Geographers,” Diacrone 25(1), 2016
Andrew Levine. “The Withering Away of the State,” Socialism and Democracy 3(1), 1987.
Anthony Squiers. The Social and Political Philosophy of Bertolt Brecht, Ph.D. Diss., 2012.
Antonio Gramsci, Gli Arditi del Popolo (1921).
_________. La Conquista dello Stato (1919).
B.J. Lewis. “Spengler on Prussian Socialism,” European Review 25(3), 2017.
Benedetto Fontana. “Gramsci on Politics and State,” Journal of Classical Sociology 2(2), 2002.
Benito Mussolini, Giovanni Gentile. La dottrina del fascismo (1923).
_________. La dottrina del fascismo (1923).
Benjamin H. Bratton, “Some Trace Effects of the Post-Anthropocene: On Accelerationist
Benno Teschke. “Carl Schmitt’s Concepts of War,” Oxford Handbooks Online, 2014.
_________. “Fatal Attraction: A Critique of Carl Schmitt’s International, Political and Legal Theory,” International Theory 3(2), 2011.
Bert Chapman. “Sloan on Geopolitics, Geography, and Strategy History in Geopolitics,” Geopolitics, History, and International Relations 10(2), 2018.
Bertrand Russell. An Inquiry into Meaning and Truth (1940).
Boris Frankel. “On the State of the State: Marxist Theories of the State after Leninism,” Theory and Society 7(2), 1979.
Carl Schmitt. Der Begriff des Politischen (1932).
_________. Der Nomos der Erde im Völkerrecht des Jus Publicum Europaeum (1950).
_________. Writings on War trans. Timothy Nunan (2011).
Carl von Clausewitz. Vom Kriege (1832).
Chantal Mouffe eds. The Challenge of Carl Schmitt (1999).
Charles Maurras. Mes Idées politiques (1937).
Charles R. Beitz. Political Theory and International Relations (1999).
Christian Fuchs. “Henri Lefebvre’s Theory of the Production of Space and the Critical Theory of Communication,” Communication Theory 28, 2018.
Dan Diner. “Knowledge of Expansion on the Geopolitics of Karl Haushofer,” Geopolitics 4(3), 1999.
Daniel W. Smith. “Mathematics and the Theory of Multiplicities: Badiou and Deleuze Revisited,” Southern Journal of Philosophy (2003).
Daniel Wooley. Fascism and Political Theory: Critical Perspectives on Fascist Ideology (2010).
Dave Morris, Leo Hartas. Strategy Games (2004).
David Atkinson. Geopolitics and the Geographical Imagination in Fascist Italy, Ph.D., Diss., (2012).
David Brandenberger, Mikhail V. Zelenov. “Stalin’s Answer to the National Questio[n],” Slavic Review 73(4), 2014.
David Brandenberger. National Bolshevism: Stalinist Mass Culture and the Formation of Modern Russian National Identity (2002).
David Thomas Murphy. “Hitler’s Geostrategist? The Myth of Karl Haushofe[r],” The Historian, 2014.
Dennis Retaillé. “Geopolitics in History,” Geopolitics 5(2), 2000.
Donald Spencer. “A Short History of Geopolitics,” Journal of Geography 87(2), 1988.
E. Van Ree, “The Concept of National Bolshevism: An Interpretative Essay,” Journal of Political Ideologies 3(6), 2001.
Edward R. Tannenbaum. “The Goals of Italian Fascism,” The American Historical Review 74(4), 1969.
Ernst Cassirer. The Myth of the State (1946).
Ernst Renan. Qu’est-ce qu’une nation? (1882).
Fabio Rizi. Benedetto Croce and Italian Fascism (2003)
Francis Fukuyama. The End of History and the Last Man (1992).
Francis Parker Yockey. Imperium: The Philosophy of History and Politics (1948).
Frank Ruda. Hegel’s Rabble (2011).
Friedrich Engels. Anti-Dühring (1877).
_________. Die Entwicklung des Sozialismus von der Utopie zur Wissenschaft (1880)
Friedrich Nietzsche. Ecce Homo: Wie man wird, was man ist (1911).
_________. The Will to Power trans. Walter Kaufmann, R.J. Hollingdale (1967).
Friedrich Ratzel. The laws of the Spatial Growth of States (1901).
G.P. Maximoff eds. The Political Philosophy of Bakunin (1953).
G. Sloan, C. S. Gray. “Why Geopolitics?” Journal of Strategic Studies 22(2-3), 1999.
G.W.F. Hegel. Grundlinien der Philosophie des Rechts (1821).
_________. Lectures on Natural Right and Political Science: The First Philosophy of Right trans. J. Michael Steward & Peter C. Hodgson (1995)
Gearóid Ó Tuathail, et. al. eds., The Geopolitics Reader (2003).
_________. “Geopolitics and Development Theory: Intensifying the Dialogue,” Transactions of the Institute of British Geographers 19(2), 1994.
Geopolitical Aesthetics,” 2013: [Online].
George Friedman. “The Methodology of Geopolitics: Love of One’s Own and the Importance of Place,” Stratfor, 2006.
Georgi Dimitrov. Selected Works Volume 2 (1972).
Gilles Deleuze, Félix Guattari. Mille plateaux (1980).
Gilles Deleuze. Différence et Répétition (1994).
Giovanni Botero. Della Ragion di Stato, ed. Luigi Firpo (1948).
Giovanni Gentile. Genesi e struttura della società (1943).
_________. Manifesto degli intellettuali fascisti (1925).
_________. “The Philosophic Basis of Fascism,” Foreign Affairs 6(2), 1928.
Gordon L. Anderson. “The Idea of the Nation-State is an Obstacle to Peace,” International Journal on World Peace 23(1), 2006.
Gregory Morgan Swer. “Timely Meditations: Oswald Spengler’s Philosophy of History Reconsidered,” Prolegomena 17(2), 2018: 139-141;
H.J. MacKinder. “The Geographical Pivot of History,” The Geographical Journal 23(4), 1904.
Hannah Arendt. The Origins of Totalitarianism (1958).
Haskell Fain. “The Idea of the State,” Nous 6(1), 1972.
Heena Qadir. “Sociological Insights of Asabiyyah By Ibn Khaldun: An Inevitable Force For Social Dynamism,” International Journal of Recent Scientific Research 4(8), 2013.
Henry A. Kissinger. World Order: Reflections on the Character of Nations and the Course of History (2014).
Historicus. “Stalin on Revolution,” Foreign Affairs 27(2), 1949.
Holger H. Herwig. “Geopolitik: Hausfoher, Hitler and Lebensraum,” Journal of Strategic Studies 22(2-3), 2014
Howard Lloyd Williams ed. Essays on Kant’s Political Philosophy (1992).
Ido Geiger. “War and the Foundation of the State in Hegel’s Political Philosophy,” History of Philosophy Quarterly 20(3), 2003
Immanuel Kant, Kritik der Reinen Vernunft (1781).
_________. Zum ewigen Frieden (1795).
Jack D’Amico, et al. eds. The Legacy of Benedetto Croce: Contemporary Critical Views (2016)
Jack J. Roth. The Roots of Italian Fascism: Sorel and Sorelismo,” The Journal of Modern History 39(1), 1967.
Jakub J. Grygiel. Great Powers and Geopolitical Change (2006).
Jean Bodin, Les six livres de la République (1583).
Jeremy Bentham. Principles of International Law (1843).
Jiang An, “Mao Zedong’s “Three Worlds” Theory: Political Considerations and Value for the Times,” Social Sciences in China 34(1), 2013.
John Farrenkopf. “The Transformation of Spengler’s Philosophy of World History,” Journal of the History of Ideas 52(3), 1991.
John Mearsheimer. The Tragedy of Great Power Politics (2001).
John Pollard. The Fascist Experience in Italy (1998).
Jonathan Moran. “Two Conceptions of State: Antonio Gramsci and Michael Mann,” Politics 18(3), 1998.
Joseph V. Stalin. Заключительное слово по докладу (1926).
_________. К итогам работ XIV конференции РКП(б) (1925).
_________. О политических задачах университета народов Востока: Речь на собрании студентов КУТВ 18 (1925).
_________. Об основах ленинизма (1924).
_________. О недостатках партийной работы и мерах по ликвидации троцкистских и иных двурушников, Доклад и заключительное слово на Пленуме ЦК ВКП (1937).
_________. Ответ товарищу Иванову, Ивану Филипповичу (1938).
Julius Evola. Gli Uomini e le Rovine (1953).
_________. Men Among the Ruins: Postwar Reflections of a Radical Traditionalist trans. Guido Stucco (2002).
_________. Pagan Imperialism (2018).
_________. Rivolta Contro il Mondo Moderno (1934).
_________. The Metaphysics of War (2011).
Justin Rosenberg. “Secret Origins of the State: The Structural Basis of Raison d'état,” Review of International Studies 18(2), 1992.
Karl A. Wittfogel, trans. G.L. Ulmen, “Geopolitics, Geographical Materialism and Marxism,” Unter dem Banner des Marxismus 3(1,4,5), 1929.
Karl Kautsky. “Der Imperialismus,” Die Neue Zeit (1914).
Karl Marx. “Kritik des Gothaer Programms,” Die Neue Zeit 1(18), 1890-1.
_________. “Thesen über Feuerbach,” ed. Friedrich Engels, Ludwig Feuerbach und der Ausgang der deutschen Philosophie (1845).
Keithwood Ward. “Geophilosophy,” The International Encyclopedia of Geography (2017).
Klaus Dodds. Geopolitics: A Very Short Introduction (2007).
Lawrence Freedman. Strategy: A History (2013).
Leonhardt van Efferink. The Definition of Geopolitics – The Classical, French and Critical Traditions [Online].
Leon Trotsky. Перманентная революция, “Что же такое перманентная революция (основные положения)” (1930).
Ludwig Wittgenstein. Bemerkungen Über Frazers ‘Golden Bough’, trans. Stephan Palmié, The Mythology in Our Language, eds. Giovanni da Col et. al., 2020.
_________. Culture and Value, ed. G. H. von Wright, trans. Peter Winch (1998).
_________. Logische-Philosophische Abhandlung (1921).
Luigi Fabbri. “Anarchism and Communism,” Northeastern Anarchist 4, 1922: [Online].
Mackubin Thomas Owens. “Geopolitics, Con and Pro,” Foreign Policy Research Institute E-Notes, 2015: [Online].
Máo Zédōng. 毛主席语录 (1964).
Mark McNally. “Gramsci and the State: A Topical Analysis,” Epol On-Line Journal, 2010
Martin Heidegger. Die Frage nach der Teknik (1954).
_________. Gesamtausgabe: Vorträge und Aufsätze (2000).
Maurice Bardèche. Qu'est-ce que le fascisme? (1961).
Maurizio Viroli. From Politics To Reason of State: The Acquisition and Transformation of the Language of Politics 1250-1600 (1992).
Melvin Small, David J. Singer. Resort to Arms: International and Civil War, 1816-1980 (1982)
Meredith Reid Sarkees. “The COW Typology of War: Defining and Categorizing Wars,” [Online]
Michael Hardt, Antonio Negri. Empire (2000).
Michael Yahuda. Towards the End of Isolationism: China’s Foreign Policy After Mao (1983).
Michel Foucault, “Le sujet et le pouvoir,” Dreyfus H., Rabinow P. eds., Beyond Structuralism and Hermeneutics (1982).
_________. Security, Territory, Population eds. Michel Senellart et al., trans. Graham Burchell (2007).
_________. Surveiller et punir: Naissance de la prison (1975).
Michel J. Shapiro. Cinematic Geopolitics (2008).
Mikhail Bakunin. Государственность и анархия (1873).
_________. Парижская Коммуна и понятие о государственности (1920).
Montserrat Herrero. The Political Discourse of Carl Schmitt: A Mystic of Order (2015).
Mostafa Rejai, Cynthia H. Enloe. “Nation-states and State-nations,” International Studies Quarterly 13(2), 1969.
N. Krassó. “Trotsky’s Marxism,” New Left Review 44, 1967.
Neil Brenner, Stuart Elden. “Henri Lefebvre on State, Space, Territory,” International Political Sociology 3 (2009).
Neil Harding. Leninism (1996).
Niccolò Machiavelli. Il Principe (1532).
Nicola Bassoni. “Karl Haushofer as a ‘Pioneer’ of Nationalist Socialist Cultural Diplomac[y],” Central European History 52, 2019.
Oak Herbert DeBerg. War as Aesthetic: The Philosophy of Carl von Clausewitz, Ph.D. Diss., (2011).
Ola Tunander. “Swedish-German Geopolitics for a New Century: Rudolf Kjellén's ‘The State as a Living Organism’” Review of International Studies 27(3), 2001.
Oswald Spengler. Der Untergang des Abendlandes (1922).
_________. Preußentum und Sozialismus (1919).
P. K. Singh. “Rereading Mao’s Military Thinking,” Strategic Analysis 37(5), 2013.
Parag Khanna. “Geotechnology and Global Change,” Global Policy 5(1), 2014: 56.
Paul Blackledge. “Leon Trotsky's Contribution to the Marxist Theory of History,” Studies in East European Thought 58(1), 2006.
Paul Furlong. Social and Political Thought of Julius Evola (2011).
Peter Kropotkin. “What Geography Ought To Be,” The Nineteenth Century 18 (1885).
Peter Taylor. “Nationalism, Internationalism and a ‘Social Geopolitics’” Antipodes 24(4), 1992.
Peter Zeihan. The Absent Superpower: The Shale Revolution and a World Without America (2017).
Phil Hutchinson, “What’s the Point of Elucidation?” Metaphilosophy 38(5), 2007.
Pyotr Kropotkin, “L'État - son rôle historique,” Temps Noveaux (1906).
Qiáng Shìgōng, 超大型政治体的内在逻辑——“帝国”与世界秩序, 2019: [Online]
Quentin Hoare and Geoffrey Nowell Smith eds. Selections from the Prison Notebooks of Antonio Gramsci (1971).
Raymond Duvall, Jonathan Havercroft. “Critical Astropolitics: The Geopolitics of Space Control and the Transformation of State Sovereignty,” Bormann, & M. Sheehan eds., Securing Outer Space: International Relations Theory and the Politics of Space (2009).
Richard Adamiak. “The “Withering Away” of the State: A Reconsideration,” The Journal of Politics 32(1), 1970.
Robert D. Blackwill, Jennifer M. Harris. War by Other Means: Geoeconomics and Statecraft (2016).
Roger Fletcher. Revisionism and Empire: Socialist Imperialism in Germany 1897-1914 (1984).
Ronald J. Granieri. “What is Geopolitics and Why Does It Matter?” Orbis 59(4), 2015.
Samuel King. Lenin's Theory of Imperialism Today: The Global Divide between Monopoly and Non-Monopoly Capital, Ph.D. Diss. (2018).
Samuel P. Huntington. The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order (1996).
Samuel Reznek. “The Political and Social Theory of Mikhail Bakunin,” The American Political Science Review 21(2), 1927.
Saul Bernard Cohen. Geopolitics: The Geography of International Relations (2015).
Sergio Panunzio. Il sindacalismo ed il fondamento razionale del fascismo, ed. A. James Gregor et al. (1978).
Solomon F. Bloom, “The “Withering Away” of the State,” Journal of the History of Ideas 7(1), 1946.
Stanley W. Page, “Lenin’s Assumption of International Proletarian Leadership,” The Journal of Modern History 26(3), 1954.
Stanley W. Page. “The Geopolitics of Leninism: Reflections,” Nationalities Papers: The Journal of Nationalism and Ethnicity 9(1), 2009.
Stefano Guzzini eds. The Return of Geopolitics in Europe? (2012).
_________. “Marxist Geopolitics: Still Missing a Rendezvous?,” Geopolitics 16(1), 2011
Stephen Legg eds. Spatiality, Sovereignty and Carl Schmitt: Geographies of the Nomos (2011).
T. Tsou, M. H. Halperin. “Mao Tse-tung’s Revolutionary Strategy and Peking’s International Behavior,” American Political Science Review 59(1), 1965.
Tara Woodyer, Sean Carter, “Domesticating the Geopolitical: Rethinking Popular Geopolitics through Play,” Geopolitics, 2018: [Online].
Terry Eagleton, “What is Fascism?” New Blackfriars 57(670), 1976.
Thomas Hobbes. Leviathan or The Matter, Forme and Power of a Commonwealth Ecclesiasticall and Civil (1651).
Thomas Sheehan. “Myth and Violence: The Fascism of Julius Evola and Alain de Benoist,” Social Research 48(1), 1981.
Thom Brooks. Hegel’s Political Philosophy: A Systematic Reading of the Philosophy of Right (2007)
Tom Conley. “Mapping in the Folds: Deleuze “Cartographe,” Discourse 20(3), 1998.
Umberto Eco. “Ur-Fascism,” The New York Review of Books, 1995.
Vladimir I. Lenin. Письма из далека (1917).
_________. Всероссийский съезд советов рабочих, крестьянских, красноармейских и казачьих (1918).
_________. Государство и революция, “Учение марксизма о государстве и задачи пролетариата в революции,” (1917).
_________. Империализм, как высшая стадия капитализма Источник (1917).
_________. О задачах пролетариата в данной революции (1917).
_________. О карикатуре на марксизм и об «Империалистическом экономизме» (1924).
_________. Полное собрание сочинений, 50th Volume (2013/9).
_________. Социалистическая революция и право наций на самоопределение (1915).
Vladimir Shlapentokh. “The World Revolution as a Geopolitical Instrument of the Soviet Leadership,” Russian History, 26(3), 1999.
Wener J. Cahnman. “Concepts of Geopolitics,” American Sociological Review 8(1), 1943.
William Hooker. Carl’s Schmitt’s International Thought (2009).
William Mallinson, Zoran Ristic. The Threat of Geopolitics to International Relations: Obsession with the Heartland (2016).
Yun Ding. “The Doctrine of Contradiction and the Political Philosophy of Mao Zedong,” International Critical Thought 4(3), 2014.
Zeev Sternhell, Mario Sznajder, Maia Asheri. The Birth of Fascist Ideology: From Cultural Rebellion to Political Rebellion, trans. David Maisel (1994).