Agoy, wala damha, kining panghitaboa
adunay kana’y laing igkita
apan, dili mabalaka, dili tika ihikaw
kalipay nimo, apilan ko og sayaw.
 

Uy, ayaw na, ayaw na’g lingi pagbalik
Lubak ang dalan, dapat ikaw mag-inabtik
Basin dili mo makab-ot o maabot
imong panaw nga dugay na nimong gipaabot.
 

Pagsadya, gawasnon na ang imong kalibutan
wala na’y babag, ikaw na ang hari sa imong gingharian
Ug ako, kansang kawal nga gibuhian
mo marsta paingon ngadto sa kawanangan;
 

Ug daw sama sa peyon, usa ka tikang matag adlaw
wala may gahom, apan adunay kaisog sa paglantaw
nga modasdas paingon sa awaaw
diin, lig-onon kini sa mga pagsuway aron mahimong mahait daw bangkaw.

Hilabihang kagul-anan ang misugat sa akoa
Nahanaw na ang akong pinilangga
Ang akong maduolan kung aduna akoy problema
Ang mouban sa akoa sa bisan asa

Sauna himsog pa siya
Apan kalit miniwang na
Ambot, tungod ba sa utang nga pirting daghana
O di ba kaha tungod kay wala na siya pakan-a

Apan uwahi na
Natapos na
Di na mabalik ang sauna
Apan di ko gihapon madawat ning panghitaboa…

Mitulo nalang ang akong luha
Sa pagkakita ko sa iyaha
Wala nay ginhawa
Daw dahon, nadugta na

Gisulayan ko siya sa pag-uyog
Namasin nga siya mo tingog
Ug akong luha padayong nagwalog
Kinabuhi ko nahugno daw gilinog

Sa kahugot ako kining gigakos
Namasin pag usab nga mabalik ang iyang katakos
Apan daw salida siya natapos
Ug sa kalit siya gihipos

Inday, suginlan ko ikaw
akong gugma sa imo dili tiaw-tiaw
Kay dili kini duwa nga lingaw-lingaw
Apan kini sagradong pagbati, nga usahay ra mahanduraw

Po’ng pa nila “Gugmang maka-amaw!’
Kay dili daw makompleto ang adlaw
Kung ang hinigugma dili malantaw
Maong inday, sa akoa, ang imong kaanyag ayaw ihikaw

Togti akong ubanan tika sa imong mga lakaw
Kuyogan tika bisan sa himaya nga atoa sa ibabaw
Ug ikorona ko sa imo ang kahayag sa adlaw
Ug ako ang imong kansang sundalo nga sa gubat andam mo panaw

Hinaot ang imong mga pagduha-duha mahanaw
Wala koy laing kaplag ikaw ra gayud, ikaw!
Busa, gaksa ang kalinaw
Ug salig sa “Gugmang maka-amaw”

Sanglit iyang gikisaw ang ako pagbati
Kung unsay tawag ini, wa ko pa mapanganli
Matam-is pa sa tsokilati
Mas tagubkob pa sa mani
Init pa sa sikwati
Halang pa sa sili
Mao kini ang akong pagbati–
sari-sari

Apan kon ibutang sa atong pinulongan
“Gugma” ang tukmang kahulugan
Nga usahay dili mahisabtan
Kay kini sama sa balak nga kinaraan
Dapag tugkaron hangtod sa kinalawman

Wa ko damha, daw sakong dughan adunay mitaop
“Pana ni Kupido!” Sa’kong huna-huna misantop
Dali-dali nako’g ibot
Apan ang epekto sa gugma dali rang miduot
Ug diha dayon, natagboan ko ang babayeng akong gipaabot.

Ug miabot ang akong gikahadlukan
Nagpasalipod kini sa kamatuoran
Ang kanunay kong ginasirad-an
Hapit lang gayud maablihan…

“Ayaw!” akong pakilooy kaniya
Dayong hatag sa akong orasan ug alkansiya
Labot na niini ang akong distansya
Ug mapaubsanong nangaliya sa iyang pasensya

Oo, nahadlok ako
Kay ako tawo
Siya anino
Sakong huna-huna, kini ungo!

Palayo kanako!
Gamita na ang imong pako!
Lakaw, gaksa ang kagawasan
Wala na kay balikan!

Ug ako luhaang nagkuob sa habol
Kon nganong wala ako misukol
“Huyang ka! Linghod pakas bagol!”
Sa sulod may misinggit, ako nabungol.

Magpakabuta-bungol nalang
Kay akong kontra dili makita nga nilalang
Pagmahay, konsensya ug mga pagkuwang
Sa akong pagtulog, sa higdaanan sila gaatang.

Sa imong mga mata
Hayag ang kidlap sa daw duha ka mahayag nga bombilya
Minglili ang imong kaluluwa
Ug nakita ko nga kini gusto makig ila-ila
Maong ako dayon kining gihigala
Diin ako pu’ng gihalad ang kaugalingon ko sa imuha
Diin “salig” ang mibugkos kanatong duha
Ug sa atong panag-uban
Tuod, buwan palang ang midagan
Nahimamat ko ang tinuod mong batasan–
Dili masabtan
mura kag iro nga iring diay to kanding.
Ug sa hilabihang kaigking
Nasaksihan ko ang kalumoy sa imong kasing-kasing
“Gihigugma mo na diay ako?
Nan, nganong sigi man kag patagad kanako?”
Apan, dili pwede
Pero depende
Kay sa akong mga mata, kini way padulngan
Sa imong mga mata, ambot andam ba nimong barugan
Ug sa ilang mga mata kini dakong kasaypanan…
Ug sa dihang…

Bugnawng’ pagtagad
Maoy gisabwag mo sa nagdilaab kong’ halad–
Pagkahigala nga imong maduolan
Amigo nga imong maistoryahan

Apan diay aduna kay laing gipangita dinhi kanako
Ug nasayod ako nga dili kana si ako
Ikaw! nga ganahan mahimong ako–
Ang katumanan sa imong mga gusto.

Kon aduna akoy pagkuwang
Kana kay ako nagpakahuyang
Pero kon duna man akoy saktong nabuhat
Kana kay ang pagtuman kos’ akong kayang mabuhat.

Wa ko mabati ang imong nabati
Pasayloa ko kon tan-aw mo ako bati
Nasayod ako sa imong sitwasyon
Respeto para kanimo ug sa’kong kaugalingon maoy akong gakson.

Maong sa bugnawng pagtagad sabwagi ako
Kay kini akong ikaligo
Bahalag magkurog ang akong kaunoran
Basta nasayod kana sa kamatuoran.

Di ko duwaan
Nga imo rang duolon kon ikaw gilaayan
Busa ayaw, akong hangyo nimo,
ayaw dayuna ang imong pagduwa-duwa kanako

Sa imong makailad nga mga kamot, sakong ngalan ako maka limot
Usa ka kumot, mamahimo akong robot
Apan ayaw, akong hangyo nimo,
Ayaw na nako’g ilara kung mamahimo.

Ayaw ako’g saaga sa imong mainit nga totok
Kay basin unya’g akong utok mag tuyok-tuyok
Apan ayaw, akong hangyo nimo,
Ayaw kog patuyok-tuyoka sama sa yoyo

Ayaw na, mao ray hangyo ko sa imo
Ayaw kog duwa-duwa-i
Ayaw kog ilara
Ayaw kog patuyok-tuyoka

Kay di lalim.

Wa ko gyud damha ning panghitaboa–
Nga makauban tika
Nga malili ko ang imong mga mata
Nga sa mga bukton mo, ako makahigda
Dayong hapyod mo sa akong mga kabalaka
Hangtod sa ako makahinanok
Ug maabtan sa toktogaok sa manok
Unya sa pagmata anaa gihapon imong kamot ibabaw sa akong buhok
Nga gihapnay sa imong abaga nga sa kapoypoy wala gyud mi tiyaok…

Tuod, adunay linya sa tunga kanatong duha
Apan mi takingking ka sa walay pagduhaduha
Aron labangon ang tunok sa gugma
Ug gakson ang risgo nga mao ra’y akong dala

Apan wala mo gipabati sa akoa
Nga ako mao ra…
Kay sa tanang higayong mag-uban kita
Ipabati mo nga walay kulang sa akoa

Ug ania naka!
Wa ko damha ang imong presensya
Pipila na pud ka adlaw ang milabay sukad ikaw nahisalaag
Apan mibalik ka sama sa iro nga niuli gikan sa paglaag
Ug bitbit mo ang bukog sa kinabuhi–
Gugma

Pagkaanindot sa pamati
Nga mahanduraw ko pag-usab ang imong katakus
Iputos ako sa imong katam-is
Ug dad-on ko ikaw sa himaya
Sama sa ka-ka, kita magbinukotay
Lakdap-lakdap pud ginagmay
Para dili magmika kining atong balay!

Ug ania na usab ang makalilisang mong tutok
Sa imong mga mata ako daw sama sa nahisalaag nga turista
Puno sa katingala, kay kon nganong napalibutan ako’g mga bituon
Nga too ko’g tuas kalangitan, ania man diay sa imong kahingpitan
Ug ako bulahan
Nga makasaksi sa kaanyag sa imong mata
Nga madanihon, ug nagpangidlap bisan paman sa kangitngit