By: Maanyag
Taipei City, Taiwan
 
Pebrero sayis, pasado alas onse sa udto,
Kusog nga linog ang mitay-og sa Negros og Sugbo,
Samtang ako dinhi nga layo sa akong pinalanggang pamilya,
Wala mapugngi ang maguol og ang mabalaka.
 
Naundang ang klase sa mga tunghaan,
Mga trabahante gipagawas sa mga buhatan,
Daghang mihilak, daghang nataranta,
Tungod sa hungihong nga ang tsunami nagpadulong na.
 
Ang dagan sa trapiko dili maporma,
Ang mga dunay sakyanan nag-unhanay na,
Sa bukid, didto kuno sila padulong,
Naputos sa karatol tungod sa maong hungihong.
 
Mga katawhan didto sa dakong dalan midagan,
Daw namura og katapusan na sa kalibutan,
Paghubas og pagtaob sa mga kadagatan gipangbantayan,
Sa ubang mga tawo sa atong dakbayan.
 
Daghang mga tawo ang nanagan nga nagtiniil,

By: Maanyag
Taipei City, Taiwan
 
Lahi ra kaayo ang panahon,
Kung ikumpara ang sauna og karon,
Daghang kausaban akong nakita,
Og kana tagsa-tagsaon ta.
 
Sa kadtong bata pa ko,
Mga text text wala pa na mauso,
Telepono, mao ra'y kalingawan;
Magtelebabad, pirmi intaw'ng makasab-an.
 
Kung ang WALKIE TALKIE dunay "OVER" pirmi,
PAGER og BEEPER lahi sad ang paagi,
Kung gusto ka magpadala og mensahe,
Na hala! Ang operator mao'y istoryaheee!!!
 
Sa pagsugod sa panggawas sa cellphone,
5110, usa pa to's mga mahalon.
Aduna sad to'y Trium, Alcatel og Maxon,
Mao'y paliton kung ang budget kulangon.
 
Ang text wala pato'y bayad sauna,
Aron makasave, "drop call" ang pinaagi sa istorya.

By: Maanyag
Taipei City, Taiwan
 
Naglingkod atubangan kanimo,
Apan wala mo makita ultimo akong anino,
Gahulat nga unta ako imong sampiton,
Bisan lang unta og kumustahon.
 
Unsa ma'y nahitabo sa atong panaghigalaay,
Nga mas gipili mo man akong isalikway?
Nagtuo ko nga kanunay magkauban kita,
Hangtod atong mga buhok ubanon na!
 
Kanunay'ng nagpabilin sa akong alimpatakan,
Atong mga kagahapon nga pugos mong gikalimtan,
Mga saad nato hangtod karon akong gipanghikuptan,
Diri sa kasing-kasing ko nga nagsilbing kaban.
 
"Sa akong paglakat hinaot imong mapalgan,
Ang silya nga kanunay kong gilingkuran."
 

By: Maanyag
Taipei City, Taiwan
 
Mitagak na ang mga laya nga dahon,
Uban sa mabugnawng panahon.
Kalangitan gihabulan sa baga nga panganod,
Unsay buot ipasabot, kinsa man ang nasayod?
 
Kusog nga mabugnawng hangin,
Ang mihalok sa kunot nga mga aping,
Mga mata nga hanap ang pananaw,
Didto sa Kahitas-an galantaw.
 
Kubalong mga tiil nga gasubay sa baybayon,
Mga balod miduol og mipahiyom.
Agi sa mga tunob nga milakra sa balas,
Gisunod sa mga umang, nagsilbing kompas.
 
Wala'y bisan kinsa man ang nagdahom,
Nga mga lakang niya maabtan sa kagabhion.
Ang buwan lamang nga misilib luyo sa mga panganod,
Ang nagsilbing saksi ning sugilanon.